بایگانی دسته ی اردو های ادبستان دخترانه

خیاطی یکی از پروژه های هفتگی دخترهای کلاس دومی ادبستان شهید چمران است. هر هفته با یک موضوع خیاطی می کنند. یک هفته دوخت عروسک دارند، یک هفته گل دوزی روی لباس هایشان و یک هفته هم دوخت کیف و جا مدادی.

بعد از چندین ماه پروژه ی خیاطی، تصمیم گرفتند به یک کارگاه ها خیاطی بروند تا با روند خیاطی کردن از نزدیک آشنا شوند.

 

کارهایی که می توانیم در این اردو، انجام دهیم:

در کارگاه خیاطی، آقای خیطا چرخ خیاطی های مختلف را به دخترها نشان داد. و توضیح داد هر یک از چرخ ها چه کاری انجام می دهد؛ از دوخت ساده تا سر دوز و جا دکمه…

سپس اتو های قدیمی و اتوهای بخار را دیدیم. اتو های قدیمی ا اینکه خیلی سنگین بود، برای بچه ها خیلی جذاب بود  دخترها دوست داشتند آن را در دست بگیرند و امتحان کنند.

بعد لباس های دوخته شده را دیدیم. هرکس سوالی می پرسید در مورد پارچه هایی که استفاده کردند، مقدار پارچه ها و قیمت آن.

بعد از بازدید، در گوشه ای زیر انداز پهن کردیم و خودمان شروع به خیاطی کردیم.

بعضی ها کیف دوختند و همان جا از آقای خیاط خواستند که برای کیف شان جا دکمه بزند.

اردو های خانگی، یکی از پر طرفدار ترین اردو ها در بین دختران چمرانی است. خصوصا آنهایی که در سال های گذشته تجربه ی اردوهای خانگی را داشته اند.

در اردوهای خانگی، معمولا مادر با همفکری مربی به برنامه ریزی فعالیت ها و بازی ها م یپردازند اما دخترهای کلاس دومی، خودشان هم در این برنامه شریک هستند. و فعالیت و بازی ها را طراحی می کنند.

 

کارهایی که می توانیم در این اردو انجام دهیم:

دخترهای کلاس دومی علاقه ی زیادی به آشپزی دارند. برای همین چندین برنامه ی آشپزی را برای اردو ی خانگی انتخاب کردند.

اول تصمیم گرفتند برای خودشان شیرکاکائو درست کنند. با ترکیب کاکائو، شیر و شکر، چند لیوان شیرکاکائو درست کردند.

بعد نوبت درست کردن شیرینی رسید. شیرینی که انتخاب کردند، مسقطی بود. دخترها قبلا در مدرسه مسقطی درست کرده بودند برای همین طرز تهیه ی آن را بلد بودند.

گروهی مواد اولیه را آماده کردند و گروهی هم مسئول هم زدن روی گاز را بر عهده گرفتند.

فعالیت بعدی، درست کردن ناهار بود. بچه ها، با مشورت مادر، تصمیم گرفتند الویه درست کنند. مواد توسط مادر پخته شد، بچه ها هم در خرد کردن و مخلوط کردن، کمک کردند.

 

 

 

 

 

 

اردو فقط نباید در پارک و طبیعت برگزار شود، می توانیم یک اردوی جذاب در خانه داشته باشیم؛ اردوی خانگی!

دخترهای ادبستان شهید چمران، ماهی یکبار به خانه ی یکی از دوستانشان می روند و اردوی شان را در آنجا برگزار می کنند.

در این اردو ها، مادر با توجه به امکانات و شرایط خانه و با مشورت و همفکری مربی، بستر فعالیت هایی را برای بچه ها فراهم می کند.

در این اردو ها، مادر یاد می گیرد چگونه می توان بازی و فعالیت برای کودکان طراحی کرد و هم چنین با نقاط قوت و ضعف خانه هم آشنا می شود. مثلا اینکه این فضای خانه برای کودک مناسب نیست و باید تغییر داده شود و این فضا بسیار مناسب است.

کارهایی که می توانیم در این اردو انجام دهیم: 

اردو های خانگی، با یک هدیه برای میزبان شروع می شود. گاهی در مدرسه برایش هدیه درست می کنیم و گاهی هم در خانه شان.

این بار کاغذ هایی را به دیوار خانه زدیم و هرکس برای میزبان، یک نقاشی یادگاری کشید.

بعد نوبت بازی با اسباب بازی ها بود. بچه ها هر کدام تعدادی کتاب و اسباب بازی انتخاب می کردند و با آن بازی کردند.

بعد از بازی نوبت فعالیت بود. تصمیم گرفتیم یک تلفن درست کنیم. گروه گروه شدیم. هر دو نفر، چند لیوان و مقداری کاموا در اختیار داشت.

دخترها با ابزار هایشان برای خودشان، تلفن ساختند. بعد هم دور هم نشستیم تلفن بازی کردیم.

 

شهید چمران، برای بچه های چمرانی، معنای دیگری دارد. وقتی عکس شهدا را می بینند فقط دنبال پیدا کردن عکس شهید چمران هستند. خودشان را بچه های شهید چمران می دانند.

الگو سازی یکی از راه های تربیتی است که می توان از طریق همین الگو، بسیاری از آداب  مضامین اخلاقی را به بچه ها منتقل کرد.

شهید چمران برای ما و همه ی انسان یک الگو هستند. از همان روز اول که تصمیم گرفتیم نام مجموعه ی مان را شهید چمران بگذاریم، ایشان را به عنوان یک الگو برای بچه ها مطرح کردیم.

یکی از راه های ارتباط گیری کودکان با قهرمان، رفتن به مکان هایی که منسوب به ایشان است. خانه ی شهید چمران، خانه ی پدری ایشان است که امروزه به موزه تبدیل شده است.

ما چمرانیی ها، هر سال به خانه ی با صفای شهید چمران می رویم.

 

کارهایی که می توانیم در این اردو انجام دهیم:

دخترها با اشتیاق تمام مسیر کوچه را دویدند. داخل حیاط خانه شدیم. راهنمای خانه ی شهید چمران، کمی برای بچه ها از شهید چمران و کارهایی که انجام داده بودند، تعریف کرد.

دخترها با دقت عکس ها و وسایل شهید چمران را نگاه کردند. بعد نوبت بازی رسید. در حیاط خانه، دویدیم و بازی کردیم. قایم باشک، دست رشته و دنبال بازی.

بازی که تمام شد، در ایوان نشستیم. کلاس اولی ها و کلاس دومی ها شروع به نقاشی کشیدن کردند. قرار شد هر قسمتی از خانه ی شهید چمران را که بیشتر دوست داشتند نقاشی کنند.

پیش دبستانی ها هم تصمیم گرفتند با گل برای خودشان دوربین بسازند تا بتوانند از خانه ی شهید چمران، عکس بیاندازند.