با کودک در هیئت در کنار پدر و مادر

محرم که می شود، هيئت ها و دسته هاى عزادارى به عشق امام حسين در جاى جاى شهر برپا می شوند. هر كدام از ما به نوبه خودمان ارادت مان را به ارباب نشان مي دهيم. یک نفر هیئت می گیرد، یک نفر چای می دهد، بعضی ها نذری می دهند. یک نفر حسینیه را جارو می زند و خلاصه سعی می کنیم هرکاری از دستمان بر می آید، انجام دهیم.
در بین همه ی این فکر ها و نیت های خوب، به فکر کودکان هم هستیم؟ وقتی یک یا چند کودک همراه مان هستند، نوع عزاداری مان هم متفاوت می شود.
اگر شما پدر یا مادر هستید، و یا قرار است همراه یک یا چند کودک به هیئت بروید، با ما همراه باشید.
امسال مى خواهيم يک خاطره خوب در ذهن بچه ها از محرم و امام حسين ماندگار کنیم.
به امید نگاه ويژه ارباب به پاكى و معصوميت کودکان

همراه بچه ها به چه هیئت هایی برویم؟

هیئت هایی که:
زمانش خیلی طولانی نباشد.
خیلی شلوغ نباشد.
فضایی به اندازه ی حداقل یک نفر، کنارمان باشد که بتوانیم بازی کنیم.
ترجیحا حیاط یا فضای باز داشته باشد، تا زمانی را همراه بچه ها در انجا بدویم و بازی کنیم.
مقتل خوانی و روضه های باز نداشته باشند..
فاصله ی بین مجلس آقایان با یانوان کم باشد تا تقسیم کار بین پدر و مادر صورت بگیرد.

چه ابزاری با خودمان به هیئت ببریم:

ما بزرگترها وقتی میخواهیم به هیئت برویم، چه کار می کنیم؟
لباس مناسب عزاداری می پوشیم. سعی می کنیم آراسته باشیم. وقتی به هیئت رسیدیم، کفش هایمان را داخل جاکفشی یا کیسه می گذاریم. گوشه ای از هیئت را انتخاب می کنیم و تا آخر سرجای مان می نشینیم.
به اندازه ای که ما بزرگترها دوست داریم آداب رفتن به هیئت را به جا بیاوریم؛ بچه ها دوست دارند همه جا بازی کنند. حتی در هیئت.
پس مهم ترین چیزی که باید همراه خودمان به هیئت ببریم، ابزار بازی است. چه ابزار هایی مناسب است تا همراه خود به هیئت ببریم؟

1. سرگرم کننده باشند.
2. سر و صدای زیادی درست نکنند که برای بقیه مزاحمت ایجاد نکند..
3. سبک باشد، که بتوانیم به راحتی همراه خود ببریم.
4. محیط اطراف را خیلی کثیف نکند.
5. هم فرزند خودمان را سرگرم کند و هم سایر کودکانی را که به هیئت آمدند.

ابزاری مثل:

چسب کاغذی
رول کاغذ و مدادشمعی
نایلون متری و ماژیک
کاغذرنگی، چسب، قیچی
تکه های پارچه
بازی های فکری مثل منچ و مار و پله
بازی های ساختنی مثل لگو، دومینو و …

چه خوراکی هایی با خودمان به هیئت ببریم:

وقتی با کودک به هیئت می رویم، حتما یک مقدار خوراکی برای بچه هایمان برمی داریم، تا هم سرگرم باشند و هم گرسنه شان نشود.
۱. خوراکی هایی که قیمت شان مناسب باشد تا بتوانیم تعداد بیشتری از آن خوراکی را برای سایر بچه هایی که در هیئت هستند، تهیه کنیم. می توانیم فرزندمان را مسئول پخش خورا کی کنیم.
۲. مواد اولیه مثل نان، پنیر و خرما ببریم که در عین سادگی، بچه ها را درگیر فعالیت آشپزی می کند و می توانند لقمه نذری برای خودشان درست کنند. می توانیم با کاغذ رنگی و چسب برای لقمه های نذری، برچسب خوراکی درست کنیم.
3. خوراکی هایی همراه هان باشد که خیلی بو نداشته باشد مثل برخی کیک ها و یا میوه ها.
4. نوشیندنی های مختلف مثل شربت، و بچه ها را مسئول دادن شربت ها کنیم.

با موبایل همراه همیشگی مان چه کنیم؟

شاید اولین و راحت ترین گزینه ای که به ذهنمان برسد برای ساکت کردن بچه ها، دادن یک گوشی موبایل به بچه ها و بازی کردن با آن است.
خیره شدن مدت طولانی به صفحه گوشی، آسیب شدیدی به مغز و چشم وارد می کند.
برخی بازی ها خشونت زیاد را به کودک منتقل می کند.
یکجا نشستن و فعالیت نکردن، باعث می شود انرزی کودک تخلیه نشود.
این انرژی زیاد می تواند به صورت پرخاشگری، بهانه گیری و گریه خودش را بروز دهد.
اگر ابزار مناسب همراه داشته باشیم دیگر نیازی به استفاده از موبایل نخواهیم داشت.

نقش پدرها در هیئت ها:

از وقتى بچه خيلى كوچك است، از همان حدود ٦ ماهگى تا ٤و ٥ سالگى، بچه ها به همراه مادرشان به هيئت مي روند و كنار مادر در تمام مراسم عزادارى حضور دارند . خيلى وقت ها اينقدر زمان هيئت ها زياد است كه خارج از حوصله بچه هاست. و منجر به ناراحتى بچه ها و بعضا بزرگترها می شود.
این مسائل را می توان با همکاری پدر و مادر و تقسیم ساعات بازی با کودک، مديريت کرد.
حضور در کنار مادر و انجام فعالیت هایی مثل نقاشي.
حضور در کنار پدر و انجام بازی هایی هیجانی در فضای بیرون و تخلیه انرژی.

صحبتی هم با خادمان هیئت ها:

١. سعى كنيم در ايام محرم، بيشتر از هميشه با بچه ها مهربان باشيم و با روى گشاده پذيراى آنان باشيم.
٢. با دادن مسئوليت هاى كوچك به بچه هاى بزرگتر ، مانند پخش ليوان آب در هيئت، مرتب كردن كتاب هاى دعا و قران و مراقبت از بچه هاى كوچكتر و.. انگيزه آنها را براى حضور در اين مجالس بيشتر كنيم .
٣.با تحمل و صبر بيشترى با مادرى كه با فرزند خود در اين مجالس شركت كرده، رفتار كنيم.
٤. سعى كنيم از تذكرات با لحنى تند و مستقيم به بچه ها و مادرها بپرهيزيم و با آرامش بيشترى نظم فضاى هيئت را مديريت كنيم تا خاطره خوبى از خادمين هيئت ها در دهن بچه ها نقش ببندد.
به يقين خدمت به بچه ها و خوشحال كردن آنان در مجالس امام حسين ثوابى ده ها برابر خواهد داشت خود را از اين ثواب محروم نكنيم كه محرم بسترى براى رشد هر فرد است.

فضای خانه در ایام محرم

اولین چیزی که بچه ها با آن برخورد می کنند، فضای خانه و پدر و مادر است.
بعضی هایمان پرچمی به نشان عزاداری به دیوار میزنیم. لباس مشکی می پوشیم و شب ها یا صبح ها به هیئت می رویم.
می توانیم بچه ها را هم در این کارها مشارکت دهیم:
با مقوا، کاغذ رنگی و چندین ابزار تزیینی، برای خانه پرچم درست کنیم.
(یادمان باشد برای بچه های زیر هفت سال اصراری به استفاده از رنگ مشکی نداشته باشیم)
برای هیئت رفتن با هم برنامه ریزی کنیم. مثلا یک کاغذ بیاوریم و چیزهایی که میخواهیم با خودمان به هیئت برویم را نقاشی کنیم.
برای هیئت مان سربند و پرچم درست کنیم.
بعضی از بچه ها وقتی می بینند بزرگترها لباس مشکی پوشیدند، آن ها هم دوست دارند لباس مشکی بپوشند.
حواسمان باشد کل دوماه را لباس مشکی نپوشیم و برای بچه ها هم اصراری نداشته باشیم و اجازه دهیم خودش انتخاب کند.
برخورد خوب شما و هم بازی شدن با کودکان در این ایام، می تواند یک نسل را حسینی کند.

زهرا مهدیان