بهترین سن جدا کردن محل خواب کودک، چه سنی است؟

خانواده بزرگ شهید چمران بهترین سن جدا کردن محل خواب کودک، چه سنی است؟یکی از بحث برانگیز ترین مسائل تربیتی کودکان، سن جدا کردن محل خواب از مادر و مستقل شدن او هنگام خوابیدن است. و نظرات متفاوتی در این زمینه بین روانشناسان و کارشناسان تربیتی وجود دارد. خیلی ها بر این عقیده هستند که کودک باید از شش ماهگی جدا شود که در آینده عادت نکند.
ولی بهترین سن برای جدا کردن محل خواب کودک، حدود سن چهارسالگی است.

شما می توانید راهکار های کلی استقلال کودک را در کارگاه مجازی استقلال کودک، ببینید.

 

دلیل اول؛ بحران هایی که کودک با آن روبه رو می شود:

بحران اول، از شیر گرفتن است که کودک بین 22 تا 24 ماهگی یعنی حدود دو سالگی با آن رو به رو می شود.
بحران دوم از پوشک گرفتن است که حدود سه سالگی است.
بحران سوم، مساله ی مستقل شدن در خوابیدن است.

کودک توانایی مدیریت این بحران ها را باهم ندارد.

 

دلیل دوم؛ درک کودک از مفهوم اجازه گرفتن

«یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لِیَسْتَأْذِنْکُمُ الَّذینَ مَلَکَتْ أَیْمانُکُمْ وَ الَّذینَ لَمْ یَبْلُغُوا الْحُلُمَ مِنْکُمْ ثَلاثَ مَرَّاتٍ مِنْ قَبْلِ صَلاةِ الْفَجْرِ وَ حینَ تَضَعُونَ ثِیابَکُمْ مِنَ الظَّهیرَةِ وَ مِنْ بَعْدِ صَلاةِ الْعِشاءِ ثَلاثُ عَوْراتٍ لَکُمْ لَیْسَ عَلَیْکُمْ وَ لا عَلَیْهِمْ جُناحٌ بَعْدَهُنَّ طَوَّافُونَ عَلَیْکُمْ بَعْضُکُمْ عَلى‌ بَعْضٍ کَذلِکَ یُبَیِّنُ اللَّهُ لَکُمُ الْآیاتِ وَ اللَّهُ عَلیمٌ حَکیمٌ * وَ إِذا بَلَغَ الْأَطْفالُ مِنْکُمُ الْحُلُمَ فَلْیَسْتَأْذِنُوا کَمَا اسْتَأْذَنَ الَّذینَ مِنْ قَبْلِهِمْ کَذلِکَ یُبَیِّنُ اللَّهُ لَکُمْ آیاتِهِ وَ اللَّهُ عَلیمٌ حَکیمٌ
ای کسانی که ایمان آورده اید ، باید کسانی که برده ملکی شمایند و کسانی از شما که به حد بلوغ نرسیده اند (هنگام ورود به مسکن شخصی شما) سه بار (در سه وقت) اجازه بگیرند (و سر زده وارد نشوند) ، قبل از نماز صبح و هنگام ظهر که لباس های خود را وامی نهید و پس از نماز عشا که (این اوقات) سه وقت خلوت شماست ، گذشته از این (سه وقت) بر شما و بر آنها گناهی نیست (که بدون اجازه وارد شوند ، زیرا) آنها پیوسته (بر حسب ضرورت معاشرت) به دور شما می چرخند (یا شما با یکدیگر کار و رفت و آمد دارید و طلبیدن اذن مشکل است) . این گونه خداوند آیات (احکام) را برای شما بیان می کند و خداوند دانا و مصلحت دان است.
و چون کودکان شما به حد بلوغ رسیدند پس باید (در تمام اوقات وارد شدن) اجازه بخواهند چنان که کسانی که قبل از آنها (به سن بلوغ رسیده) بودند اجازه می خواستند.

خداوند در آیات 58 و 59 سوره ی نور، توصیه می کند که فرزندان در زمان های خاصی به هنگام ورود به اتاق والدین از آنها اجازه بگیرند.

می توانید در مورد اجازه گرفتن کودک از پدر و مادر، بیشتر بخوانید.

حال سوال مهم اینجا پیش می آید که کودک در چه سنی می تواند مفهوم اجازه گرفتن را درک کند. آیا کودک در شش ماهگی می تواند اجازه بگیرد؟

طبیعتا پاسخ منفی است.

 

دلیل سوم؛ مراحل خواب کودک

آنچه در روانشناسی مطرح می شود این است که خواب كودك دو مرحله دارد: مرحله سبك و عميق، در مرحله سبك، چشم حركت REM دارد و نيمه بسته است. بدن پيچ و تاب مي خورد و حركات تنفسي كودك نامنظم است. در مرحله عميق، بدن آرام، و تنفس منظم است و دست ها و پاها در دو طرف بدن رها مي شود.
80 درصد خواب كودكان سبك است و تا 3 سالگي 80 درصد خواب عميق مي شود و اين پديده از الطاف اللهي است تا كودك درخواب سبك بتواند در برابر سرما، گرسنگي، گرفتگي بيني و قطع تنفس عكس العمل نشان دهد.
كوكان، دائم از مرحله خواب سبك به عميق و برعكس در حال تغييرند و اين تغيير دائم دفعات بيداري و نتيجه دفعات زمان آسيب پذيري را بيشتر مي كند.
وجود مادر كنار كودك مي تواند انتقال از خواب سبك به عميق را با شيردهي يا نوازش و لالايي راحت تر كند و در صورت عدم حضور مادر، انتقال، به راحتي انجام نمي شود و كودك گريه هاي عصبي سر خواهد داد.

می توانید در مورد خواب و مراحل آن از نظر علمی، بیشتر بخوانید.

 

دلیل چهارم: پاسخ گویی به نیاز کودک

کودک منبع پاسخ گویی نیاز هایش را اول مادر و در درجه ی بعدی، پدر می داند. از طرف دیگر باید نیاز های زیستی و روانی کودک به سرعت پاسخ داده شود. وقتی کودک در اتاقی جداگانه خوابانده شود، وقتی شب می شود، زمان زیادی طول می کشد تا مادر کنار او بیاید. همین زمان باعث ایجاد ترس و اضطراب در کودک می شود.
از طرفی دیگر سن اضطراب جدایی کودک بین شش ماهگی تا حدود سه سالگی است و جدایی هنگام خواب می تواند این مشکلات را بیشتر کند.

 

یک سوال؛ مگر حدیث نداریم که کودک باید جدا خوابانده شود؟

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند: سوگند به کسی که جانم در دست اوست؛ اگر کسی با همسرش درآمیزد و در اتاق کودکی بیدار باشد که آنان را ببیند و سخن گفتن و صدای نفس ایشان را بشنود، هرگز رستگار نمی‌شود. اگر پسر باشد، مردی زناکار و اگر دختر باشد، زنی زناکار می‌شود.
در روایات زیادی، بر این موضوع اشاره شده که کودک در معرض عمل جنسی قرار نگیرد. این به معنی جدا کردن محل خواب نیست. پدر و مادر با تغییر موقیت خود می تواند روابط خود را داشته باشند و هنگام خواب در کنار کودک باشند.

 

راهکار های جدا کردن محل خواب کودک:

باید اتاق و یا محل خواب کودک برای کودک جذاب شود. برای این کار، می توانید به جای خرید تخت قبل از به دنیا آمدن کودک، در چهار سالگی برای کودک تخت بخرید.
در صورت نداشتن امکان خرید تخت، می توانید یک جایی در خانه را به کودک اختصاص دهید.
تخت و یا محل خواب کودک را با مشارکت خود کودک، تزیین یا رنگ کنید.
می توانید همراه کودک به بازار بروید، پارچه بخرید و با همکاری فرزندتان ملحفه و روبالشتی بدوزید.
چراغ کوچکی را در اتاق هنگام خواب، روشن نگاه دارید.
در شب های اول کنارش باشید. کتاب و قصه بخوانید و به او بگویید که وقتی خوابش برد به تخت خودتان می روید.
شب هایی را همگی با هم در هال یا سان پذیرایی بخوابید.

شما می توانید بحث های کلی تر در مورد استقلال کودک را در مقاله ی زیر بخوانید:

استقلال کودک و سوالاتی که ممکن است برای شما پیش بیاید.

استقلال کودک و سوالاتی که ممکن است برای شما پیش بیاید:

خانواده بزرگ شهید چمران استقلال کودک و سوالاتی که ممکن است برای شما پیش بیاید:استقلال کودک در نگاه اول خوب است اما مساله این است که در چه سنی و چه توقعی از کودک داشته باشیم.

  • مثلا آیا کودک دو ساله می تواند خودش غذا بخورد؟
  • آیا کودک چهار ساله می تواند خودش لباس هایش را بپوشد؟
  • آیا کودک شش ساله می تواند خودش به دستشویی برود؟

شما به عنوان والد یا مربی باید نگاه خود را به استقلال تعیین کنید. مادری هستید که معتقد هستید کودک باید در تمام کارها مستقل باشد و یا همه ی کارها را برای فرزندتان انجام می دهید؟

در هر دو صورت باید نگاه تان را به مساله ی استقلال تغیر دهید. اگر جزو گروه اول هستید، باید این را بدانید که شما هم به عنوان فردی سی و چند ساله هنوز در تمام امورتان مستقل نیستید، پس کودک پنج ساله ی شما هم نمی تواند در همه ی کارهایش مستقل باشد. پس توقع خودتان را پایین بیاورید.

اگر جزو گروه دوم هستید، باید بدانید که از سر دلسوزی و نا آگاهی، بیشترین ظلم را در حق کودکتان انجام می دهید. کودک در هفت سال اول است که می تواند با تجربه کردن و آزمون و خطا، برخی کارها را انجام می دهد و توانایی انجام کارها را به دست آورد.
در این نوشته سعی داریم حدود استقلال و راه هایی برای مستقل شدن کودک را بیان کنیم.

استقلال از چه سنی شکل می گیرد؟

در قدم اول خوب است لیستی از کارهایی که برای فرزندتان انجام می دهید را بنویسید. به عنوان مثال:
از خواب بیدارش می کنم.
برایش لقمه می گیرم.
لباسش را تنش می کنم.
بند کفش هایش را می بندم.
و …
بسته به سن کودک شما، می تواند این لیست کوتاه تر یا بلند باشد. حال باید هر کاری که انجام می دهید را با سن کودک خود و توانایی که دارد بسنجید. مثلا کودک چهارساله می تواند خودش غذا بخورد، پس با کمی کمک از سوی شما، می توانید این کار را برعهده ی خودش بگذارید.
برای استقلال نمی توان یک سن تعیین کرد. مثلا بگوییم از سن چهار سالگی دیگر کودک کاملا باید مستقل باشد. بلکه در هر سنی می تواند در یکی از زمینه ها مستقل باشد.

ریشه ی وابستگی های غیر عادی کودکان در چیست؟

دلایل زیادی می تواند باعث بروز وابستگی باشد. اما احساسات والدین و محبت افراطی به کودک، عدم صبر و حوصله والدین برای انجام کارها توسط کودک، آرامش و راحتی بیشتر خودمان می تواند از عواملی باشد که کودک نتواند مستقل باشد.

راهکارهای مستقل کردن کودک چیست؟

1. تا می توانید به کودک خود قدرت اننخاب دهید. در انتخاب لباس، پارکی که می خواهید بروید، کتابی که می خواهید بخوانید و … . کودک با انتخاب کردن توانایی تصمیم گیری پیدا می کند. وقتی در کودکی در مورد چیزهای کوچک تصمیم گیری کند، در بزرگسالی می تواند در این زمینه مستقل باشد. مثلا تصمیم گیری در مورد رشته ی تحصیلی، ازدواج و … .
2. اجازه دهید کودک آزمون و خطا کند. معمولا کودکان در انجام کارهایشان بسیار آهسته عمل می کنند. مثلا زمان بیشتری طول می کشد غذا بخورند یا اگر بخواهند لباس بپوشند، زمان زیادی را صرف می کنند. در این مواقع باید با صبوری با کودک برخورد کنید و اجازه دهید با آزمون و خطا و تلاش خودش به نتیجه برسد.
3. در پاسخ دادن به سوالات او عجله نکنید. مثلا وقتی در مورد یک حیوان سوال می کند سریع پاسخ ندهید او را تشویق کنید تا خودش پاسخ سوال را پیدا کند. مثلا با دادن یک کتاب به او فرصت جستجو و اکتشاف را به او بدهید.

تفاوت دختر و پسر در مستقل شدن چیست؟

در زمینه ی استقلال در سنین زیر هفت، تفاوت زیادی بین دختر و پسر وجود ندارد. این تفاوت در هفت سال دوم بیشتر شکل می گیرد چرا که جامعه توقعات متفاوتی از دختر و پسر دارند.

اگر کودک دوست داشته باشد برخی کارها را برایش انجام دهیم، چه رفتاری باید انجام دهیم؟

اول از همه باید بررسی کنیم که دلیل این علاقه و درخواست چیست. اگر مواردی بود که در بالا عنوان شد در صدد رفع آن بربیاییم.
باید این نکته را در نظر داشت که گاهی هم کودک به عنوان جلب توجه و گاها بهانه گیری هایی مثل گرسنگی، خواب و … این چنین درخواست هایی می کند.
در این موارد بهتر است احساس کودک را درک کنید و کار را برایش انجام دهید. اما کمی بعد کار را به او واگذار کنید. مثلا در مورد غذا خوردن، بگویید: من چند لقمه به شما می دهم تا موتور شما روشن شود. یا یک قاشق من می دهم یک قاشق شما بخور.

می توانید برای آشنایی بیشتر با راهکارهای استقلال برای کودکان، کارگاه مجازی استقلال کودک را مشاهده کنید.

و در پایان به یاد داشته باشید مستقل شدن کودک، یک روند تدریجی است. مخصوصا اگر تغییر رویه داده باشد. کودک یک شبه مستقل نخواهد شد. صبوری شما در این روند بسیار موثر است.

مدرسه ی مطلوب چه ویژگی هایی دارد؟

خانواده بزرگ شهید چمران مدرسه ی مطلوب چه ویژگی هایی دارد؟

مدرسه مطلوب

وقتی نام مدرسه می آید، اولین چیزی که به ذهنتان می رسد چیست؟ جایی پر از کلاس هایی که یک تخته ی سیاه به دیوار آن چسبیده است و تعدادی میز رو به رو ی تخته چیده شده و جایگاه معلم رو به نیمکت هاست. تصویری که شاید نود درصد ما از مدرسه داریم چرا که خودمان هم در این فضا درس خواندیم. اما آیا مدارسی که ما در آن بهترین سال های کودکی مان را در آن گذراندیم و بعضا فرزندانمان هم در همین محیط درس می خوانند، مدرسه ی مطلوب است؟
برای ترسیم بهتر مدرسه ی مطلوب، در ابتدا ویژگی های یک مدرسه ی سنتی را بیان می کنیم. همان طور که در مطلب قبلی، مهد کودک مطلوب عنوان کردیم، سه ملاک مهم برای ارزیابی یک مجموعه ی آموزشی وجود دارد:

 

ملاک های ارزیابی یک مدرسه ی کدام اند؟

1. مربی یا معلم
در مدل سنتی، معلم محور کلاس است. یعنی در تفکر، برنامه ریزی و اجرا محور است. ویژگی دوم، سلطان بودن است. به این معنی که همیشه او تصمیم گیرنده و فرمان دهنده است.
و یک سیر ثابت در روند آموزشی اش دارد. در محتوا، روش آموزشی و در برخورد با بچه ها تغییری نمی کند.
چنین معلمی نمی تواند معلم مطلوب باشد.

2. برنامه و محتوای آموزشی
برنامه ی آموزشی کاملا از پیش تعین شده، و برای همه ی دانش آموزان یکسان است. این برنامه با توجه به شرایط محیطی و فرهنگی تغییر نمی کند و تک بعدی است. روش ارائه ی این برنامه ها، سخنرانی محور است و با شیوه هایی مثل جایزه و تنبیه، دانش آموزان را به یادگیری ترغیب می کنند.

 

3. معماری فضا و محیط آموزشی
محیط های کلاسی، کوچک و بسته است. حیاط های کوچک، راه رو های بلند که در دو طرف آن کلاس هایی وجود دارد. ساختمان مدرسه جوری طراحی می شود که بتوان دانش آموزان را از هر سمت، کنترل کرد.
مدرسه ارتباطی با طبیعت ندارد. درخت، گیاهان، حیوانات نقشی در مدرسه ندارند.

 

حال کودکی که در این مدرسه است، چه می شود؟

کودکی مصرف کننده که در حال انباشت اطلاعات است. منفعل است و نمی تواند خودش تولیدی داشته باشد. غیر تعاملی است چرا که مدام باید بنشیند و صحبت نکند تا حواس کسی پرت نشود. غیر خلاق است و نمی تواند متفاوت فکر کند و متفاوت عمل کند.

 

حال همین ملاک ها را در مورد یک مدرسه ی مطلوب بررسی می کنیم:

1. مربی یا معلم
مربی در درجه ی اول، همراه است یعنی کنار بچه ها قرار دارد. همراه با آن ها برنامه ریزی و اجرا می کند. ویژگی دوم تسهیلگر بودن است. به این معنی که به بچه ها فرصت می دهد خودشان مسائلشان را کشف کنند و راه چاره را بیابند و او در این مسیر بستر ساز است. منعطف بودن یکی دیگر از ملاک های مربی مطلوب است. بنا به شرایط هر بچه و موقعیت های مختلفی که پیش می آید برنامه را تغییر می دهد.

2. برنامه و محتوای آموزشی
محتوای آموزشی چند بعدی است یعنی در طراحی آن ابعاد مختلف شخصیت کودک در نظر گرفته می شود. این محتوا معمولا از ترکیب چند درس تشکیل شده یعنی یک درس ریاضی نداریم. ترکیبی از ریاضی، فارسی و علوم در قالب یک پروژه مثلا آشپزی ارائه می شود. روش های ارائه ی محتوا متنوع است. در قالب گفتگو، آزمایش، پروژه و … . علایق هر کودک در برنامه ریزی در نظر گرفته می شود.

در مجموعه کارگاه های کتاب درسی چمرانی، سعی شده برنامه و محتوای آموزشی ادبستان شهید چمران برای شما ارائه شود.

3. معماری فضا و محیط آموزشی
در مدرسه مطلوب، حیاط و ارتباط با طبیعت، جزء جدا نشدنی فضای آموزشی است. طراحی مدل کلاس ها انعطاف پذیر است که بنا به فراخور برنامه، چیدمان آن را تغییر دهند.
کودک باید در مدرسه احساس راحتی داشته باشد، نه جایی که مجبور است ساعتی را در آنجا بگذراند.

 

کودکی که در این مدرسه است، چه می شود؟

دانش آموز این مدرسه، یک جست و جو گر است زیرا اطلاعات زیادی از معلم به دست نمی آورد، اما راه به دست آوردن اطلاعات را یاد می گیرند، راه جست و جو گری و اکتشاف.
یک کودک تولید کننده در کلاس کاملا نقش فعال دارند و خود را مسئول آموختن می داند ، نه معلم.
او به مرور با کارگروهی، طوفان فکر و … شخصیت تعاملی پیدا می کند. که این تعاملی بودن منجر به یادگیری عمیق می شود. ویژگی دیگر، خلاق بودن دانش آموز است. هر کسی راه خودش را برای رسیدن به جواب طی می کند.

نقش خانواده در مدرسه ی مطلوب چیست؟

تفکری وجود دارد که خانواده وقتی کودک خود را در یک مدرسه ثبت نام کرد، تمام بار تربیت را بر عهده ی می گذارد و خود را از میدان تربیت بیرون بکشد. و بعضی ها هم برعکس این نظر را دارند و عقیده دارند خانواده به تنهایی می تواند از پس تربیت کودک بربیاید.
اگر کمی واقع نگر باشیم، می بینیم که هم خانواده و هم مدرسه در تربیت کودک موثر هستند و نمی توان تاثیر هیچ کدام را انکار کرد.
حال مدرسه ی مطلوب، مدرسه ایست که خانواده را در روند مدرسه درگیر کند. تعامل مداوم خانواده و مدرسه هر دو را به یک ادبیات مشترک در تربیت می رساند و همین کار تربیت را راحت می کند.
حضور مادران در مدرسه و انجام بخشی از کارها، برگزاری اردو های خانوادگی، استفاده از مهارت و تخصص پدران در انجام امور مدرسه می تواند این تعامل را ایجاد کند.
مدرسه ی مطلوب جایی نیست که صرفا جلسات یک طرفه تربیتی برگزار شود. جایی است که خانواده در مدرسه حضور دارد و بخشی از کارها را بر عهده دارد.

 

آیا دانش آموزان مدرسه ی مطلوب از نظر علمی پایین تر از سایر دانش آموزان هستند؟

یکی از اهداف مدرسه ی مطلوب، پرورش کودک در کنار آموزش است. یعنی بعد پرورش قدری پر رنگ تر است و معتقد است آموزش هم با پر رنگ شدن همین پرورش معنی پیدا می کند. اما با این حال آموزش را در سطح کتاب های درسی در برنامه ریزی خود در نظر می گیرد.و این آموزش همراه با طراحی برنامه ی درسی مطلوب، یادگیری را عمیق تر می کند.

 

فعالیت های دینی در مدرسه ی مطلوب چگونه است؟

با توجه به سن تکلیف دختران در هفت سال دوم، برنامه ها در مدرسه ی دخترانه و پسرانه مختلف است. اما اصلی که باید رعایت شود این است که دانش آموز از همان هفت سالگی در فضای دینی قرار گیرد. برگزاری نماز جماعت، برگزاری هیئت ها کودک با مشارکت خود بچه ها، پخش نذری ، برگزاری جشن ها به سبک کودکانه در اعیاد، و گفتگو هایی در این مورد از برنامه های دینی می تواند باشد.
تمامی برنامه ها بدون اجبار و با انتخاب کودک باید صورت بگیرد.

برای آشنایی بیشتر با تربیت دینی، می توانید کارگاه مجازی تربیت دینی را مشاهده کنید.

 

مدیر و مربیان چگونه انتخاب می شوند؟

فضای ترسیم شده از مدرسه ی مطلوب با مدارس سنتی متفاوت است پس مربیانی که تجربه ی کمتری داشته اند در پذیرش و اجرای این مدل موفق تر هستند. حتما نیازی نیست رشته ها روانشناسی و یا علوم تربیتی خوانده باشند، بیشتر به توانایی او در ارتباط با کودک و صبر و حوصله مربی بستگی دارد.

 

یکی از مدارسی که در سال های اخیر توانسته بود، این مدرسه ی مطلوب را ایجاد کند، مدرسه ی حکمت است. که متاسفانه تعطیل شد.

امیدواریم توانسته باشیم گوشه ای از یک مدرسه ی مطلوب را به تصویر کشیده باشیم و کمکی کرده باشیم در گسترش مدارس مطلوب در سرتاسر ایران عزیزمان.

مهد کودک مطلوب چه ویژگی هایی دارد؟

خانواده بزرگ شهید چمران مهد کودک مطلوب چه ویژگی هایی دارد؟

 

در تعریف عمومی، به مکان یا محیطی که برای آموزش و نگهداری کودک قبل از سن مدرسه، فعالیت می کند؛ مهد کودک گفته می شود. بسته به نوع مهد کودک، ماهیت و رویکرد آموزشی آن هم تغییر می کند.

زندگی های پر مشغله ی امروز، مساله مهد کودک را برای خانواده ها پر رنگ کرده است. و سوالی که زیاد پرسیده می شود این است که اساسا مهد کودک خوب است یا نه؟ در پاسخ به این پرسش باید بگوییم که جواب قطعی برای این سوال وجود ندارد. چراکه هر چیزی اگر در حد مطلوب باشد خوب و موثر است و اگر مطلوب نباشد بد و مخرب می باشد. 

به عنوان مثال مهد کودک هایی که صرفا هدف شان نگه داری از کودکان است، مطلوب نیست. در این مهد کودک ها معمولا از کودکان شش ماهه تا شش ساله را نگه داری می کنند. مخاطب این مهد کودک ها خانواده هایی هستند که مادر و پدر هر دو شاغل هستند و فقط به دنبال جایی هستند تا از کودک شان نگه داری کنند. ساعت کاری این مهد کودک ها معمولا زیاد و مطابق با ساعات کار ادارات است. 

اما مهد کودک هایی هم هستند که جنبه های آموزشی و مهارتی کودک را مد نظر دارند. ساعات کاری کوتاه است. و بسته به نوع نگاه شان به مسائل تربتی، رویکرد های مختلفی دارند اما بازی نقطه ی مشترک این مهد کودک هاست. کلاس های زبان، قرآن، ورزش و نقاشی از جمله فعالیت های دیگر این مهد کودک ها می باشد. این نوع مهد کودک ها در نگاه اول مطلوب هستند اما باید سایر ملاک ها را در مورد این مهد کودک ها بررسی کرد.

 می توانید برای آشنایی بیشتر با حسینیه کودک شهید چمران، بازی ها و فعالیت حسینیه کودک را ببینید.

 

ویژگی های مهد کودک مطلوب چیست؟

برای بررسی یک محیط آموزشی ، باید سه عامل را بررسی کرد:

1. رویکرد و برنامه های آموزشی

2. مربی 

3. فضای آموزشی

 

رویکرد و برنامه های آموزشی مطلوب: 

در هفت سال اول، مبنای رویکرد آموزشی باید بازی باشد. بچه ها در بازی های مختلف، شخصیت شان شکل می گیرد. و مفاهیم باید در قالب بازی به کودک منتقل شود. 

آموزش های مستقیم برای سنین زیر هفت سال مناسب نیست چرا که به ذهن کودک قالب می دهد و فرصت شکوفایی خلاقیت را از او می گیرد. از طرفی برنامه ی آموزشی باید به گونه ای باشد که فرصت تجربه کردن را برای کودک فراهم کند. به عنوان مثال ساخت کاردستی برای کودک فواید زیادی دارد. اما در یک برنامه ی آموزشی اینگونه است که تمام اجزای کاردستی را حاضر و آماده به کودک می دهند و او با کمک مربی آن را سرهم می کند و یک کاردستی تحویل می دهد. مدل آموزشی دیگر که آن را مطلوب می دانیم این است که بستر فعالیت را برای کودک فراهم می کند و این کودک است که خودش آنچه را در ذهن دارد خلق می کند. مربی دخالتی در روند ساخت ندارد و فقط در کنار کودک است و او را همراهی می کند. 

 ای بوک دست سازه های من و مامان و بابا، شما را با ایده های ساخت کاردستی آشنا می کند.

مربی مطلوب: 

فاکتور دوم وجود یک مربی مطلوب است. چراکه کودک تقریبا تمام وقت خود را در کنار او می گذراند و به عبارتی با او زندگی می کند. مربی باید همراه باشد. یعنی در کنار کودک باشد. با او برنامه ریزی و اجرا کند. مربی باید تسهیلگر باشد. به بچه ها فرصت دهد خودشان مسائلشان را کشف کنند و راه چاره را بیابند و او در این مسیر فقط بستر ساز است. مربی باید منعطف باشد. بنا به شرایط هر کودک و موقعیت های مختلفی که پیش می آید برنامه را تغییر دهد.

 

فضای آموزشی: 

یک فضای آموزشی باید در درجه ی اول ایمن باشد. کودک بتواند به راحتی در آن بازی و فعالیت کند و نگران این نباشیم که هر لحظه ممکن است اتفاقی برای کودک بیفتد. استاندارد هایی برای محیط های آموزشی تعریف شده. مثل فوم زدن لبه های تیز، نرده های پنجره و … که باید درمحیط های آموزشی رعایت شود.

برای یک مهد کودک، وجود حیاط ضروری است. فضایی برای دویدن و بازی های هیجانی و از طرفی ارتباط مستقیم با طبیعت.

نکته ی دیگر ظاهر مهد کودک است. از آنجایی که اولین چیزی که به چشم می آید، ظاهر مهد است، خیلی ها بیشتر از رویکردآموزشی، به در و دیوار آن می پردازند. قطعا نمی گوییم مهد کودکی مطلوب است که بی نظم و کثیف باشد اما اهمیت بیش از حد به ظواهر و خرید ابزار و وسایل گران قیمت و لوکس، علاوه بر اینکه ذائقه ی کودک را به تجمل گرایی سوق می دهد، محدودیت هایی در استفاده برای کودک به ارمغان می آورد. مثلا مربی مدام نگران خراب شدن وسیله ی گران قیمت است و نمی گذارد کودک از آن استفاده کند.

 

چه لزومی دارد کودک به مهد کودک برود؟

کودک باید هفت سال بازی کند. نوع بازی هایی که می کند در هر سال از زندگی اش متفاوت است. مثلا در یک سالگی از بازی های ساده مثل دالی بازی، لمس اشیا و بازی های این چنینی خوشش می آید. از چهار سالگی به بعد کم کم محیط اجتماعی برای کودکان موضوع می شود. نیاز به هم بازی در این سن بسیار پر رنگ می شود. هر چقدر هم مادر و پدر برای بازی با کودک وقت بگذارند، کودک کمبود بازی با یک همسال را در خود احساس می کند. در بازی با همسالان است که کودک نحوه ی تعامل با دیگران، کارهای گروهی، مهربانی و خیلی از چیزهایی دیگر را می آموزد.

البته باید این نکته را هم در نظر گرفت که اگر کودک در یک خانواده ی پر جمعیت، زندگی می کند و زمان خوبی مثلا 3 تا 4 ساعت در روز با همسالان تعامل دارد، نیازی به مهد کودک نیست. مثلا در روستا ها این اتفاق به راحتی می افتد ولی متاسفانه به خاطر پیش فرض های غلط  جامعه ی مدرن، امروزه شاهد تاسیس مهد های روستایی هستیم.

مدل دیگر که می تواند پاسخ گوی نیاز بازی با همسالان باشد، مهد های خانگی است. مهد هایی که چند مادر با نظرات تربیتی مشترک، مهد را در خانه های خود دایر می کنند. به این صورت که هر روز نوبت یک خانه است و برنامه ریزی آن روز برعهده ی همان مادر است.

 

سن ورود به مهد کودک چقدر باید باشد؟ و کودک از چه سنی می تواند از مادر جدا شود؟

از سن چهار سالگی کم کم کودک به استقلال روی می آورد. البته منظور از استقلال، استقلال کامل نیست. بلکه به این معنی است که می تواند ساعاتی را از مادر جدا شود و تنها فعالیت کند.

این نکته را باید در نظر داشت این جدایی در کودکان مختلف متفاوت است. مثلا یک کودک چهار ساله در همان روز اول مهد کودک از مادرش جدا می شود اما در کودک دیگر، این جدایی روزها و حتی ماه ها ممکن است طول بکشد. این زمان به عوامل مختلفی بستگی دارد. این عوامل باید در مورد کودک بررسی شود. برخی از این عوامل کاملا طبیعی است چرا که کودک اولین محیط اجتماعی اش را تجربه می کند و نیاز به زمان دارد تا با شرایط جدید سازگار شود. عواملی مثل ویژگی های شخصیتی کودک، وابستگی و نگرانی های خود مادر، تجربه های بد و … می تواند از جمله عواملی باشد که نیاز به بررسی و ریشه یابی دارد.

به همین دلیل، سن مناسب برای ورود به مهد کودک چهار سال تمام است.

 

تخصص مدیر و مربیان چه باید باشد؟

رشته های دانشگاهی روان شناسی، علوم تربیتی و مدیریت آموزشی در نگاه آکادمیک بیشترین ارتباط را با مدیریت و مربیگری مهد کودک دارند. اما در فضای عمل، این عملکرد فرد است که بتواند از آن آگاهی ها استفاده کند. چه بسا مدیران و مربیانی که با تحصیلات مربوطه، عملکرد ضعیفی داشتند.

ارتباط مداوم با کودک، مطالعه منابع تربیتی، به روز بودن و تجربه ی کار با بچه ها می تواند به یک مدیر یا مربی کمک کند تا بهترین عملکرد را داشته باشند.

 

راه های ارزیابی کودک و بررسی روند رشدی آن چیست؟

مشاهده نویسی یکی از راه های ارزیابی کودک است. به این صورت که مربی برخی رفتار ها و حرف های کودک را ثبت می کند. به صورت ماهانه باید این مشاهدات ارزیابی شود. این بررسی ها روند کودک را نشان می دهد. 

این مشاهدات می تواند در جلساتی با والدین در میان گذاشته شود و راه کارها بررسی شود.

 

شما می توانید با مطالعه ی مقالات زیر نگاه گسترده تری به این مساله پیدا کنید.

 تصویر برخی از تربیت دینی تبدیل کودک به هارد پر از قرآن و حدیث است.

کودک باید طراح، انتخاب گر و مجری بازی باشد.

امیدواریم توانسته باشیم تصویری از یک مهد کودک مطلوب را ترسیم کنیم و کمکی به گسترش مهد کودک های مطلوب در سراسر ایران کرده باشیم.