بازی، زندگی کودک
بازی زندگی کودک است. کودک همه چیز اطرافش را به شکل بازی می بیند. و کسی که هم بازی او شود را بیشتر دوست دارد.
برخی از بزرگتر ها فکر می کنند که بازی فقط برای سرگرمی کودک است. از همین رو برای تربیت از ابزار هایی مثل امر و نهی و اجبار و پرخاشگری استفاده می کنند.
اما به جرات می توانیم بگوییم که بازی قدرت مند ترین ابزار تربیت برای کودکان است.
چند نکته در مورد بازی کردن
1. برای بازی با کودک خصوصا کودک زیر هفت سال، بهتر است بیشتر از بسترهای خام مثل گل، شن و نمک رنگی و بازی‌های ساده مثل خانه‌سازی یا دومینو و … استفاده کنید تا فضای بهتری برای بروز خلاقیت‌های این کودکان مهیا باشد.
کتاب الکترونیک بازی های دست ورزی، می تواند راهنمای خوبی برای شما باشد.
2. در طول روز از تنوع و تعادل در بازی‌ها استفاده کنید. به طور مثال اگر بازی فکری انجام می‌دهید بعد از آن، از بازی‌های هیجانی هم استفاده کنید. این کار باعث رشد همه‌جانبه کودک، شخصیت او و همچنین تخلیه انرژی و مدیریت انرژی کودک می‌شود.
کتاب الکترونیک هیجان در طبقه پنجم، 20 بازی هیجانی را به شما معرفی می کند که به راحتی می تواند در خانه انجام دهید.
3. در طراحی و به کار بردن بازی، به نیازهای کودک، علاقه و همچنین جنسیت او توجه کنید. بازی ها را طوری به‌کار ببرید که علاوه‌بر رفع نیاز کودک (به‌طور مثال بازی‌هایی برای افزایش دقت و توجه) علایق او را هم دربرگیرد و کودک احساس جبر نداشته باشد.
4. از در اختیار گذاشتن اشیاء تیز مخصوصا بدون حضور بزرگتر برای کودکان ۴ساله خودداری کنید.
5. ریتم یعنی تکرار در شکل و تنوع در محتوا. بهتر است برای کودک ۵ ساله یک سری چهارچوب‌های مشخص مثل نقاشی، بازی فکری، دست‌ورزی و… وجود داشته باشد و تکرار شود؛ البته با محتواها و ابزارها و خلاقیت‌های مختلف.
برای کودک ۴ساله بهتر است که تکرار بیشتر باشد، چون در این سن از تکرار لذت می برند و به‌طور مثال تکرار در بازی با لگو و خانه‌سازی باعث رشد و پیشرفت مهارت‌های کودک می شود.
