ارتباط با بزرگترها
نام مشاور : سرکار خانم یعقوبی
پرسش
ببخشید پسر چهار ساله ای دارم که یک برادر هفت ساله و یک خواهر چهار ماهه دارد. اخیرا خیلی خجالتی شده است، طوری که وقتی مهمان به خانه ما می آید، یا به مهمانی میریم، یک گوشه می نشیند و چشم هایش را می‌بندد.
من و پدرش و برادرش خیلی اجتماعی و با روی باز هستیم. نمیدونم چه مشکلی برای پسرم پیش اومده و نحوه صحیح برخورد با این مشکل چیست؟ ممنون که راهنمایی میکنید.
توصیف مسئله
پسر چهار ساله تان تازگی‌ها خجالتی شده. شما می‌خواهید بدانید رفتار درست در قبال او چیست.
ریشۀ خجالتی شدن
- در این سن هنوز رشد اجتماعی به معنا حضور در جمع های بزرگ، شکل نگرفته است. این طبیعی است که کودک هنوز رفتارهای اجتماعی را بلد نباشد. علاقه ای به حضور در جمع های خانوادگی را نداشته باشد.
- هر کودک ویژگی های خاص و منحصر به فرد خود را دارد. ممکن است در یک خانواده خواهر و برادر ویژگی های بسیار متفاوتی داشته باشند. مقایسۀ کودکان با هم باعث می شود برخی مسائل طبیعی کودکان را به شکل نقص ببینیم.
- گاهی ورود عضو جدید به خانواده منجر به تغییر و تحولات رفتاری خواهر و برادر بزرگ‌تر میشود. گوشه گیر شدن، کم حرف شدن و … از این دست تغییرات است.
- گاهی اوقات اصرار والدین به اجتماعی بودن کودک به او فشار می آورد و موجب دلزدگی کودک میشود.
- در جمع های بزرگ والدین ناخودآگاه توجه کمتری به فرزند خود دارند. این عدم توجه منجر به احساس عدم امنیت کودک میشود.
راهکارهای رفع خجالتی شدن
- فرزند خود را زیاد در آغوش بگیرید. بیان احساسات و محبت درمان بسیاری از مشکلات رفتاری در کودکان است.
- در مورد ارتباط با خواهر کوچکتر، به او مسئولیت بدهید. او را برادر بزرگ خطاب کنید و از او بابت مراقب از خواهرش تشکر کنید. (پیشنهاد میکنم کتاب خواهر و برادر سازگار را حتما مطالعه فرمایید)
- سعی کنید مدتی مهمانی‌ها بزرگ و شلوغ را کمتر بروید. با همسر خود صحبت کنید و در مهمانی حتما یکی از شما حواستان کامل به فرزندتان باشد. با او همراهی کنید؛ اگر احساس ناراحتی کرد، با او همدلی کنید.
- با یک یا دو خانواده که کودک همسن فرزند شما دارند، رفت و آمد کنید.
- قبل از رفتن به مهمانی یا هرجای دیگری، راجع به ظاهر آن جا، آدم هایی که آن جا حضور دارند و اتفاقی که قرار است آنجا بیفتد با کودک صحبت کنید. این به احساس امنیت کودک کمک خواهد کرد.
- مدتی امرونهی خود را محدود کنید. روی یک کاغذ ساختارهای ذهنی خود یادداشت کنید و سعی کنید به مرور آن ها را کم کنید. امر و نهی و تذکر زیاد ریسک پذیری کودک را کاهش می دهد. تعامل با کودک را آموزش ببینید.
- از نقش پدر در تربیت غافل نشوید. از ایشان بخواهید زمانی را برای بازی و تفریح روزانه کودکان اختصاص دهد. در خانه هم بازی هیجانی کنند.
- زمانیکه مهمان به منزل شما می آید و یا به مهمانی میروید، یک بستر خوب بازی برای بچه ها فراهم کنید. یکی از بهترین گزینه‌ها دست ورزی در مهمانی است.
- هر چه حمایت های خود را از کودک کم کنید، به رشد پسرتان در زمینه‌های اجتماعی هم کمک کرده آید. استقلال را از کودکتان نگیرید.
