همسالان
نام مشاور : سرکار خانم جعفریان
پرسش
پسرم چهارسال و دوماه داره
وقتی با دوستاش بازی میکنه اگر کتک بخوره و دردش بگیره گریه میکنه. یا اسباب بازیشو به زور ازش بگیرن گریه میکنه. وقتی زورش نمیرسه تلافی کنه گریه رو ترجیح میده.
چیکار کنم گریه نکنه در اینموارد؟
توصیف مسئله
برای بچه ای که هنگام برخورد با هم سالان، از خود دفاع نمی کند و گریه میکند چه راهکاری دارید؟
ریشۀ دفاع نکردن
- یکی از مسائلی که بچه های زیر هفت سال درگیر آن هستند بی دفاعی در برابر دیگر همسالان شان است.
- گاهی وقت ها پدر و مادر ناخوداگاه ارزشهای خوب و بد را به کودک القا می کنند که در طول زمان باعث میشود کودک تاکید بیشتری روی آن داشته باشد. به طور مثال زدن کار بدیه و …
- گاهی وقت ها تذکرات و امرونهی والدین باعث می شود تا کودک نسبت به مسائل مختلف محتاط شود و واکنش دیگری را جایگزین کند.
- والدینی که اجازه نمیدهند کودک کارهای شخصی اش را انجام دهد و خودشان مسئولیت آن را قبول میکنند، باعث میشوند که کودک استقلال کمتری داشته باشد و در مقابل هم سالانش نتواند به درستی از خود دفاع کند.
- ممکن است کودک در شرایط مختلف با گریه کردن به خواستههایش رسیده و از هر شرایطی برای تحقق خواستهاش از این ابزار استفاده می کند.
راهکارهای مقابله با دفاع نکردن
- بهتر است در این شرایط آرامشتان را حفظ کنید و نگرانیتان را به کودکتان منتقل نکنید. گریه کردن برای بچهها طبیعی است و احساسات شان را با آن بیان میکنند، پس سعی کنید حساسیت زیادی نشان ندهید.
- با کودکتان بازیهای خراب کردنی انجام بدهید. بازی های خراب کردنی انعطاف پذیری کودک را بالا می برد. شما می توانید با کودک تان یک نقاشی بکشید و بعد به او بگویید: بیا کاغذ مون رو پاره کنیم و نقاشیمون رو تبدیل به یه بارون کاغذی کنیم یا با استفاده از لگو برج بسازید و با توپ برج ساخته شده را خراب کنید.
- وقتی کسی او را زد بگویید: «خیلی دردت گرفت؟ میخوای به دوستت بگی که دوست نداری از این بازیها کنی؟» یا وقتی دوستش اسباب بازی اش را می گیرد به او بگویید: «میدونم که ناراحت شدی، بهش بگیم که برای گرفتن اسباب بازیت از تو اجازه بگیره.»
این کار باعث می شود کودک متوجه شود که شما احساس او را درک می کنید. - در لیست بازیهای تان، بازیهای هیجانی قرار بدهید تا کودک شما به راحتی احساسات و هیجاناتش را تخلیه کند.
- اجازه بدهید کودکتان کارهای شخصی اش را خودش انجام بدهد. این کار باعث می شود کودک شما انتخاب گر باشد و استقلال کافی داشته باشد.
- سعی کنید در طول روز تذکرات تان را کم کنید. تعامل بدون امرونهی را آموزش ببینید.
- بیان احساسات و محبت بسیاری از اختلالات کودکان را برطرف میکند.
- سعی کنید بگذارید خود فرزندتان کارهایی که میتواند را انجام دهد و به او نگویید نکن تو نمیتوانی، تو بلد نیستی و … بگذارید مسئولیت انجام کارها را برعهده بگیرد تا اعتماد به نفس و عزت نفس در برخورد با هم سالان هم تقویت شود.