سوال 481

توصیف مسئله

پسر ۶ ساله ترس های ویژه ای دارد که ریشه ی آن نامشخص است. چه باید کرد؟

ریشه

1. از سن ۳ سالگی که بچه ها استقلال نسبی پیدا می کنند و درکی از دنیای بیرون و محیط اجتماعی پیدا می کنند، همین جدا شدن از مادر و خانواده، زمینه را برای ترس ها و اضطراب ها را فراهم می کنند. خیلی از این ترس ها ریشه ی روشنی ندارد و منطقی به نظر نمی آید.
2.  هر چقدر سن بچه ها بالاتر می رود، چنین ترس ها و اضطراب ها کاهش پیدا می کند. گاهی بچه ها حساس و شکننده می شوند و ترس ها طولانی تر می شود یعنی هنوز با وجود اینکه 6سالش شده است ترس های بی دلیل زیادی دارد و یا ترس هایش تاثیر زیادی رویش می گذارد در این حد که وارد اتاق والدین نمی شود. ریشه ی این شکنندگی به خاطر حساسیت های بیش از حد و امر و نهی های زیاد، هشدار دادنهای زیاد و اطلاعات دادن زیاد والدین، و یا بحران های دوره ی کودکی مانند مریضی شدید مادر، بحران کرونا و … .

راهکارها

1. در مورد این ترس ها باید همراهی کرد. به این معنا که مثلا عکس را از روی دیوار برداشت و نسبت به ترس ها کودک را خودآگاه نکنیم.
   در مواجهه با این ترس ها به هیچ وجه خودآگاه نکنید. یعنی نگویید تو چرا می ترسی؟ یا اینکه ترس نداره! بهتره به جاش این را بگویید که چرا خوشت نمیاد؟
2. میزان حساسیت ها، امر و نهی ها، سرزنش ها و … را کاهش دهید.
3. بستر تعامل اجتماعی با همسالان مانند پیش دبستانی فراهم کنید، هر قدر این فضا آزادانه تر باشد مانند پارک بهتر است.
4. برای بررسی دقیق تر ریشه ها نیاز به مشورت با مشاور خواهد بود.