پدر و مادر
نام مشاور : سرکار خانم زهرا شاه حسینی
پرسش
با عرض سلام. بنده دانشجوی دکتری در یکی از دانشگاه های تهران هستم و خودم در یکی از شهرستان های دوردست از تهران ساکنم. در ترم دو دکتری دخترم به دنیا آمد. از چهار ترم مرخصی استفاده نمودم. الان بیست ماه دارد. و با اتمام دو سالگی اش باید دوباره به تهران و دانشگاه مراجعه کنم.
موضع مادری بنده تاکنون به این رویه بوده است که شخصا لحظه ای از فرزندم غافل نشدم. تمام تلاشم را برای بهره‌مندی فرزندم از نعمت وجود و حیاتش در هر لحظه صرف نمودم؛ از تامین نیازهای اولیه مثل تغذیۀ مناسب تا استراحت به موقع، تا انواع بازی‌ها. از یک طرف به هر حال در خوابگاه ساکن خواهیم شد و شاید امکانات خانه نباشد و به بچه سخت بگذرد.
فقط دو ساعت کلاس مجبور هستم او را به مهدکودک دانشگاه ببرم. اما از طرفی نگرانی هایی هم دارد یکی اینکه در مسئولیت او تنها خواهم بود و دیگر اینکه بچه از پدرش دور می شود و پدرش هم تنها می شود. که احتمالا با خانواده خودش خواهد گذراند که آن هم آسیب هایی دارد. اما راه دیگر که اصلا حتی نمی خواهم به آن فکر کنم گذاشتن بچه پیش مادربزرگهاست. مادرم که مشغول مادربزرگم هست و مادرشوهر هم اصلا هیچ قرابت اخلاقی و فکری با هم نداریم.
یک راه حل دیگر هم همراه کردن مادرهاست. این گزینه هم مشکلاتی دارد. حال می خواستم از نظر مشاور محترم بهره مند شوم.
توصیف مسئله
شهر محل تحصیل شما با منزلتان متفاوت است هم اکنون در خصوص جدا شدن از دخترتان برای ادامه تحصیل سوال دارید.
ریشۀ جدا کردن کودک
- واقعیت این است که شرایطتتان خیلی سخت و پیچیده است، ما اطلاعی نداریم که دانشگاه چقدر امکان همراهی با شما را دارند.
- به هیچ وجه جدا کردن کودک تان توصیه نمی‌شود؛ چرا که بچه‌ها تا 4 سالگی نیاز به حضور دائمی کنار مادر دارند.
راهکارهای جدا کردن کودک
- بهتر است که همسرتان در زمان‌هایی به شما سر بزنند و شما هم رفت و آمدهایی داشته باشید و بعضی کارها را مجازی انجام بدهید که فاصله طولانی مدت نیفتد. از نقش پدر در تربیت غافل نشوید.
- بهتر است شرایط واحدها را طوری انتخاب کنید که در صورت امکان چند روز متوالی هفته کلاس داشته باشید تا بتوانید بقیه روزها را با دخترتان به منزل برگردید.
- مدیریت زمان و برنامه ریزی می‌تواند به شما کمک شایانی کند.
- در صورت امکان ساعت هایی که سر کلاس هستید پرستار امین و دلسوزی را برای دخترتان بگیرید تا هر زمان که نیاز بود بتوانید در اسرع وقت خود را به او برسانید.
- ما در رابطه با تربیت کودکمان، به یک سری ساختار ذهنی مبتلا هستیم، که همین ها کار را سختتر کرده است. با شکستن قالب‌های ذهنی، کمک زیادی به خود و خانواده‌مان می‌کنیم.
- به هر حال شما برای رسیدن به این مرحله زحمت زیادی کشیدید ولی باید دقت‌های لازم را هم داشته باشید که شکاف در خانواده ایجاد نشود و اولویت‌ها در نظر گرفته بشود.
- می‌توانید به این گزینه هم فکر کنید که با همسرتان موقتا به تهران نقل مکان کنید و ایشان هم یک کار موقت را در اینجا شروع کنند. اگر این کار شدنی باشد به نظر ایده‌آل ترین حالت ممکن خواهد بود.
