چی کار کنیم بچه ها برای انجام احکام دینی آماده بشن؟
در سنین زیر ۷ سال، ایجاد گرایش مثبت نسبت به مسائل دینی اولویت دارد و در سم بالای ۷ سال، رفتار سازی و عادت کردن مطرح می‌شود.
به زور نمی توانیم در کودک گرایش دینی ایجاد کنیم و فقط می‌توانیم روی زمینه هایی که باعث دوست داشتنی شدن فضای دینداری می‌شود، کار کنیم.
رفتارسازی‌ها در بالای ۷ سال با اجبار همراه است و این اجبار هم عدم رضایت را به همراه می آورد و باید راه‌هایی را به کار برد که این اجبار سخت و خشن، دوست داشتنی شود!
حالا چی کار می تونیم انجام بدیم؟
- یک محیط دینی راه بیاندازیم که اجبار مثبت ایجاد می‌کند. مانند راه انداختن هیئت‌های خانگی، محلی و یا در مدرسه توسط خود بچه ها.
- استفاده از بستر تفریح و بازی و داشتن تدبیر برای تفریح بچه ها در جهت درونی کردن احکام دینی.
- از دلسوزی‌های بی‌جا و حمایت افراطی از بچه‌ها پرهیز کنیم. (والدین باید اجازه دهند خود آنها مسئول زندگی خودشان باشند.)
- به توانایی های کودک اعتماد کنیم (آنها می توانند اعمالی که به آنها تکلیف شده‌است، انجام دهند. مثلاً در هنگام تکلیف شدن و واجب شدن روزه، به بهانه‌های مختلف روزه‌گرفتن را از آنها سلب نکیم.)
- فراهم کردن زمینه‌ی مسئولیت‌پذیری، با دادن مسئولیت های کوچک به بچه‌ها. (مانند مسئول خرید بودن (با توجه به سن و شخصیت بچه))
- پرهیز از اجبار به عنوان روش اصلی برای زیر ۷ سال. (توجه کنند که در این دوره سنی نباید از اهرم اجبار به عنوان رویکرد اصلی استفاده کرد که در نتیجه کودک یا سرکش می‌شود که تن به هیچ مدل اجباری نمی‌دهد و یا شخصیتی صرفاً پیرو پیدا می‌کند که نمی‌تواند یک نظام ارزشی ثابت برای خود داشته باشد.)
- شریک کردن فرزندان در فکرها و تصمیم هایی که برای خانواده می گیریم.
- قرار دادن پیشنهاد‌های مختلف در انتخاب کردن.
به فراخور سن و شخصیت فرزندمان می‌توانیم با دادن مسئولیت هایی مانند خریدن میوه و یا دادن مسئولیت‌هایی در هیئت‌ها، زمینه مسئولیت پذیر شدن و پذیرش اجبار را برای آنها فراهم کنیم.
از همین امروز یک خرید متفاوت را امتحان کنید.
یا تقویم را نگاه کنید و در اولین مناسبت مذهبی، یک هیئت خانگی راه بیاندازید.
