ترس از حضور در اجتماع
مشاور: زهرا مهدیان
پرسش:
دختر ترس از حضور در اجتماع داره. دوسال و هشت ماهه‌ست. می‌برمش مهد؛ اما متاسفانه از یکی از پسرای مهد که هم سن‌وسال خودشه می‌ترسه. دلیلش هم اینه که چند بار با دستش بهش ضربه زده و رفته موقع دویدن. می‌خواستم بدونم چه طوری باید این ترس را ازش دور کنم؟ یعنی روزایی که این آقاپسر نیست دختر من بازی می‌کنه؛ ولی روزایی که این پسر هست می‌شینه کنار من. وقتی می‌برمش مهد خودمم اونجا می‌مونم.
دخترم یه دخترعموی هم‌سن خودش داره؛ البته اون کوچیکتره. همۀ کارهاش رو با اون مقایسه می‌کنه. نمی‌دونم چه طوری باید این رفتارش رو اصلاح کنم؛ یعنی تمام کارهای خوب را می‌گه خودش انجام می‌ده و کارهای بد رو می‌گه دختر عموش انجام می‌ده.
دخترم از توی جمع‌بودن ترس و دلهره داره. همش دستش را روی صورتش می‌گیره یا توی بغلم می‌خوابه. می‌خواستم بدونم من باید با این رفتارهای دخترم چیکار کنم؟
توصیف:
رفتارهای کودک در محیط‌های اجتماعی مختلف و هم‌سالان، چه علتی دارد؟
ریشه:
- مراحل رشد کودک هر کدام سنی دارند. اگر بخواهیم زودتر و یا با عجلۀ بیشتر مراحل را پشت سر بگذاریم، به مشکل برخواهیم خورد. به طور کلی در این سن خیلی نباید انتظار ارتباط‌گیری را از بچه‌ها داشته باشیم.
- آگاهی‌ها و اطلاعات زیاد، ترساندن بچه از عواقب کارش باعث پایین آمدن ریسک‌پذیری و ترسو شدن کودک می‌شود. همچنین ارزش‌گذاری‌های ما باعث می‌شود کودک به حد تحلیل رفتار خوب و بد برسد.
- کودک شما به دنبال دیده شدن و جلب توجه است. با این کار می‌خواهد خودش را نشان دهد.
- حساسیت و اصرار به جدا کردن، یا مقابله مستقیم در خصوص حرف هایش درباره دخترعمویش باعث تثبیت و ماندگاری و حتی لجبازی کودک می‌شود.
راهکارهای مقابله با ترس از حضور در اجتماع
- ترس از حضور در اجتماع به این دلیل است کودکتان هنوز آمادگی ورود به مهد را ندارد. بهتر است به جای مهد از خانه بازی یا کارگاه‌های یک روزه مادر و کودک استفاده کنید. کودک نیاز دارد بیشتر زمان خود را در خانه و در کنار مادرش باشد.
- در جمع‌های مختلف، اجازه دهید کودک زمانی را در کنار شما بماند. اصرار بیش از حد برای جدایی و یا سرزنش کردن و مقایسه کردن او با دیگران، فقط اضطراب او را بیشتر می‌کند. مثلا در مهمانی‌ها، بدون هیچ حرفی، اجازه دهید حدود نیم ساعت کنار شما باشد. بعد به او پیشنهاد دهید مثلا برود و با بچه‌ها بازی کند. اوایل خودتان هم همراهش شوید. و بعد به تدریج زمانی که احساس کردید او می‌تواند از شما جدا شود، از او جدا شوید. حتما حتما حتما هم به او اطلاع دهید. و چند بار به او سر بزنید تا حس اطمینان را به او بدهید.
- در مورد مقایسه با کودک دیگر هم، بهتر است هیچ واکنش خاصی نشان ندهید. خودتان هم هیچ‌گاه کودک را با کودک دیگری مقایسه نکید. نشان ندادن حساسیت از سوی شما، باعث می‌شود فرزندتان هم به آن حساسیت نشان ندهد.
- کودکتان نیاز به دیده شدن دارد. به او محبت کلامی و لمسی کنید. ببوسیدش و بیشتر از کارهایش تعریف کنید و نکات منفی‌اش را نبینید. بیان احساسات به کودکان را از این پنجره آموزش ببینید.
- امرونهی و سخت‌گیری و قوانین سفت و سخت حتی در حد ساده را کنار بگذارید تا حس بهتری به خود و محیط پیدا کند.
- بهترین راه دیده‌شدن بازی با کودک است. برایش زمان بگذارید و با او انواع بازی‌های هیجانی و دست‌ورزی و … را انجام دهید.
- اطلاعات و آگاهی را به او ندهید. همینطور او را از عواقب کارش نترسانید تا محتاط و گوشه‌گیر نشود.
