توصیف:

دخترتان در خانواده و در مدرسه رفتارش متفاوت است در مدرسه همراه و حرف گوش کن در خانه کاملا سرکش و لجباز است.

ریشۀ پرخاشگری و حرف گوش نکردن:

• پرخاشگری و حرف گوش نکردن فرزندتان ممکن است ریشه در قوانین زیاد شما در خانه یا آداب دانی شما داشته باشد. همچنین ممکن است ریشه در میزان امرونهی شما درباره ی موضوعات مختلف داشته باشد.
• نصیحت یا گفتگوی مستقیم در مورد کارش کودک را خشمگین‌تر کرده است.
• کودک شما نیاز به دیده‌شدن هم دارد. یعنی آنطور که باید به او توجه نشده است.

راهکارهای پرخاشگری و حرف گوش نکردن

1. سعی کنید میزان امر و نهی خود را در طول روز کاهش دهید. تعامل با کودک بدون امرونهی را یاد بگیرید.
2. برای بهبود روابط خود با او در طول روز زمانی را برای بازی بگذارید.
3. میزان توجه شما و پدرش باید نسبت به او بیشتر شود. از این نظر که درباره ی موضوعات مختلف با او صحبت کنید یا او را در طول روز در آغوش بگیرید و محبت کنید. چون دختر دوم شماست ممکن است مشغولیت دو دختر دیگرتان از میزان محبتتان به او کاسته باشد و همین موضوع باعث شده که او لجبازی هایی داشته باشد. بیان احساس و محبت به کودکان را در این پنجره بخوانید.
4. تا الان مدل صحبت کردن شما حتی در آرامش هم طوری بوده که خواستید او را نصیحت کنید. برای اینکه بتوانید دخترتان را با خودتان همراه‌تر کنید باید سعی کنید در مرحلۀ اول او را درک کنید و به ناراحتی‌اش با همراهی خودش رسیدگی کنید. تا می‌توانید از نصیحت کلامی کم کنید.
5. با هم فعالیت‌های مشترک آشپزی، ساخت‌وساز، بازی هیجانی، قصه، کتابخوانی و… بنا به علاقه‌اش انجام بدهید. این کار شما را به کودکتان نزدکتر می‌کند و میزان پرخاشگری و حرف گوش نکردنش کمتر می‌شود.