سوال 586

توصیف مسئله

علت رفتارهای متناقض دختر 4 ساله در منزل و خارج از منزل و در جمع دوستانش چیست؟

ریشه

1. ریشه اصلی این مساله این است که، از کودک توقع رفتاری خارج از سن خود دارید. او به محض اینکه خود را خارج از محیط و قوانین خانه میبیند رفتارهای متعارضی از خود نشان می‌دهد.
2. توقع رفتار مودبانه و معقول از کودکان زیر هفت سال، کاملا نابه جا است. چرا که بچه‌ها اصلا درکی از آداب و قوانین ندارند. در واقع کودک زیر 7 سال باید آزادانه مشغول بازی شود بدون اینکه فشاری در خصوص رعایت آداب داشته باشد.
3. بچه‌ها در این سن هنوز در دوره انحصارطلبی هستند و گاهی دوست ندارند اسباب بازی یا وسایل خود را به کسی بدهند.
4.  اصرار به کودک برای در اختیار گذاشتن وسایلش یا رعایت آداب صرفا لجبازی کودک را برمی‌انگیزد و او را حساس تر می‌کند. به نظر می‌رسد در مورد فرزند شما این اتفاق افتاده است.
5.  یکی از دلایل زودرنجی دخترتان، امر و نهی های مختلف و تحت فشار بودن جهت رعایت آداب است.
6. انتظارات زیاد از یک کودک باعث می‌شود هم ما و هم کودک تحت فشار قرار بگیرد و روند رشد او را مختل کند.

راهکارها

1. چهارچوب ها و قوانین خاصی که برای فرزند خود قرارداده اید، بشکنید و اجازه دهید آزاد و رها باشد. مثلا به او اصرار نکنید به بزرگترها سلام کند یا به آن ها احترام بگذارد.
2. خود را وارد دنیای خیال او بکنید و آن را پرورش دهید. مثلا آسمان را نشان دهید و بگویید: الان دوس دارم برم توی اون اَبره که مثل تو داره میخنده.میخوای باهاش دوس بشیم؟ و…
3. به او اصرار نکنید که اسباب بازی هایش را به دوستانش بدهد. پیش از مهمانی این اطمینان را به کودکتان بدهید که اسباب بازی هایش برای خودش است. و حتی میتواند آن ها را دور از چشم دوستانش قرار بدهد که نتوانند به آن دست بزنند. مطمئن باشید در روند بازی خودش بخشی از اسباب بازی هایش را به دوستانش میدهد.
4. بازی های بدون چهارچوب و قاعده انجام دهید تا ذهن او آزاد و رها شود. آب بازی، رنگ بازی، گِل بازی و… را در برنامه روزانه خود بگنجانید.
5. نکته مهم در فعالیت های بالا این است که خود شما هم با او همراه شوید و این فعالیت ها را انجام دهید.مثلا سر و صورت او را گلی کنید. بدون دست ماست بخورین، زیر فواره های پارک بروید و حسابی آزاد کنین.
6. در هیچ زمینه ای به دخترتان امر و نهی نکنید. اجازه دهید حتی‌الامکان آزاد باشد مگر در مواردی که خطر روحی یا جانی برای خود او و بقیه وجود داشته باشد.
7. در کل انتظارات خود را از فرزندتان پایین بیاورید و این را با خود تکرار کنید که او فقط یک بچه 4 ساله است و نمی‌تواند خیلی از توقعات ما را برآورده کند.