وابستگی
نام مشاور : سرکار خانم صادقی
توصیف مسئله
با پسر۶ ساله ای که وابستگی شدید به مادر دارد و از تنها خوابیدن در اتاق و اجسام مختلف می ترسد و می خواهد کنار مادر باشد، چه رفتاری باید داشت؟
ریشه
- گاهی ریشه ترس کودکان را میتوان در جدایی زود هنگام جای خواب آن ها از والدین دانست.
- معمولا کودکان از تصورات خود می ترسند. آن ها در این سن قادر به تشخیص واقعیت از تخیل نیستند، از نظر آنها هیولاها واقعی هستند. تاریکی، رویاهای ترسناک و صداهای خیلی بلند مانند رعد و برق از دیگر عواملی هستند که می توانند منجر به ترس در کودک شوند.
- یکی از علت های ایجاد ترس در کودکان وابستگی شدید به والدین است. به همین علت کودک زمانی که از والدین خود به دلایلی جدا می شود دچار ترس و اضطراب می گردد.
- کودکان قوه تخیل قوی دارند و با تماشای فیلم های ترسناک وحشت انگیز، انیمیشن، بازی های موبایلی و کامپیوتری نامناسب، دچار ترس می شوند؛ زیرا این ترس ها روی قدرت تخیل کودک اثر می گذارد و ترس و وحشت زیادی را در کودک ایجاد می کند.
- چالش ها و ناراحتی هایی که بین والدین گاهاً به وجود می آید، میتواند باعث وابستگی کودکان شود.
- والدین الگوی کودکان هستند، گاهی ترس آنها بابت هرچیزی میتواند روی فرزند تاثیر گذار باشد.
- شرایط کرونا باعث شده است که بچه ها به مدت زیادی در خانه بمانند و همین در خانه ماندن ها باعث ایجاد وابستگی بیشتر می شود.
- گاهی استقلال ندادن به بچه ها و اینکه به دلایل مختلف مانع انجام کارهای شخصی و ساده بچه ها می شویم، باعث می شود که آن ها در همه امور به ما وابسته شوند
راهکارها
- خوب است به فرزندتان مسئولیت های کوچک بدهید و بگذارید کارهایی که جزء مسائل شخصی او می باشد و ساده است را خودش برعهده بگیرد و انجام دهد و در هر کاری وابسته به حضور شما نباشد. کارهایی مثل پهن کردن سفره، پوشیدن لباس، پوشیدن کفش و ..
- با وجود شرایط کرونا و قرنطینه، خوب است فرزندتان را به بیرون ببرید و بگذارید در مکانی خارج از منزل مثل: مهد، پارک و … بازی کند. دیدار دوست و بازی با آن ها هم می تواند به تقویت تعامل با بقیه و کم شدن وابستگی کودک نسبت به مادر کمک کند.
- در طول روز ابتدا برای مدت کوتاه از کودک دور شوید. در زمان جدایی از کودک به او بگویید که به زودی برمی گردید، او را در آغوش بگیرید و لبخند بزنید و بعد از مدت کوتاهی برگردید. با این روش کودک متوجه می شود که شما برمی گردید و جای نگرانی نیست.
- در زمان خواب کودک را تا تخت خواب همراهی کنید و با او صحبت کنید، مثلا امشب ما مهمون اتاق شما هستیم میخوایم باهم اینجا کتاب بخونیم، میتوانیم بگویم یک شب شما مهمان اتاق ما هستید، اینجا میتوانیم همگی باهم بازی کنیم و بعد از مدتی که به این روند عادت کرد بگویید من میتوانم تا زمانی که شماها کامل خوابتون ببره بمونم پیشتون و کنارتون باشم. بیان اینگونه صحبت ها به او احساس امنیت میدهد.
- میتوانید در طول روز به همراه برادر کوچک ترش در اتاقشان بروید و با آن ها بازی انجام دهید، مثلا سایه بازی روی دیوار، سایه حیوانات را بیندازید و با آن ها صحبت کنی
- بهتر است تماشای تصاویر، فیلم و نمایش های ترسناک، بازی های موبایلی و کامپیوتری را برای کودک کنترل کنید و تحت نظارت شما باشد.
- کودکتان را به علت ترسی که دارد سرزنش نکنید؛ بلکه به جای سرزنش کردن و تحقیر کردن، با او همدلی کنید و در او احساس امنیت ایجاد کنید. مثلا کنارش باشید و او را مطمئن کنید که مراقبش هستید.
- برای کاهش ترس کودکتان از بازی، فیلم و گفتن قصه به او کمک بگیرید، زیرا کودکان از بازی و قصه نکات زیادی را یاد می گیرند
- والدین الگوی کودکان هستند، پس بهتر است شما هم بر ترس هایتان غلبه کنید و مقابل کودک بروز ندهید.
- در طول روز بیشتر به کودکتان محبت کنید و او را تشویق کنید و کارهایش را ببینید و با جزئیات بیان کنید. مثلاً اگر وسیله ای بلند میکند بگویید: آفرین پسر قوی! دیدم چجوری تونستی وسیله رو بلند کنی، جابه جاکنی معلومه خیلی قوی هستی.
- زمان هایی را اختصاص دهید در منزل بازی های هیجانی را به انتخاب خود کودک انجام دهید، مثل: بازی های پرشی، نمایش عروسکی ، قایم باشک.
