ناخن جویدن

مشاور: علی حاجی اکبری

پرسش:

سلام علیکم
3 فرزند دارم،دوپسر،،18 و 9ساله،و یک دختر 2/5 ساله.
پسر 9ساله ام خیلی عاقل و با درک است،واقعا از نوزادیش تا الان مورد اذیت کننده برای ما نداشته،از 4سالگیش ب دلیل گوشه کردن کنار ناخنش و زخم شدن عادت ب کندن ناخن کرده،هر راهکاری ک مطالعه کردم انجام دادم
ازجمله؛
دادن توپ استرس ب دستش،بازی کردن با انگشتاش،خمیر بازی ،لاک تلخ ،تعریف از قشنگی انگشتهاش،بی تفاوت بودن ،گذاشتن رمز ،و….

تنها تابستان ها ک مدرسه نمیره چند روزی این عادت از سرش میره ولی چون تابستان هم فقط 1ماه تعطیلن و کلاس دارن در مدرسه،با دیدن دوستایی ک این عادت را دارن مجدد اینکار تکرار میشه.

شکل ناخن هاش عوض شده،حتی عکس انگشتهاش زمانی ک درست بود نشانش دادم،ولی ترک عادت نداره
سر هر موضوع فیلم،کارتون،درس،بی کاری،خنده و…انگشتش را میکنه در دهانش و سریع ی کوچولو میکنه ،بدون اینکه حواسش باشه.

توصیف:

فرزند شما ناخنش را می‌جود و *جز زمانی که مدرسه نمی‌رود،* این کار را انجام می‌دهد.

ریشه:

1.ریشه‌ی جویدن ناخن، *اضطراب* است. حساسیت‌های ما اضطراب را تشدید می‌کنند.
2.این‌که با فرزند ۹ساله‌ی خود چالشی نداشته‌اید و او بسیار آرام و سر‌به‌زیر بوده؛ به‌ویژه این‌که از دوره‌ی نوزادی این‌گونه بوده، نشانه‌ی خوبی نیست‌. چرا که به نظر می‌رسد بستری برای تخلیه انرژی ها و هیجاناتش وجود نداشته است. یک ریشه دیگر اینکه کودک تا الان خود را از نظر شما فردی عاقل می‌دیده و از این طریق موردتوجه شما بوده و همیشه نگران از دست دادن توجه شما با کارهایش بوده برای همین محتاط و مضطرب شده است.
3. تلاش و توجه زیاد شما به جویدن ناخن و آزمودن راه‌های گوناگون کودک را حساس و خوداگاه کرده است.
4. به نظر می‌رسد شرایط مدرسه و درس هم موجب اضطراب او شده است چرا که به گفته خودتان شاهد بازگشت عادت جویدن ناخن در دوره‌ی مدرسه بوده‌اید.
5. تلویزیون و برنامه های پرهیجانش و کارهایی که به نوعی هیجان منفی‌اش را تاحدی بالا ببرد باعث بروز این حالت شده که نشان دهنده همان اضطراب درون کودک است.

بخوانید  تقاضای توجه

راهکارها:

1.تصویر ذهنی خود را نسبت به مسئله اصلاح کنید. فرزندتان را مجسم کنید که دارد ناخنش را می‌جود. سپس این مسئله را کوچک درنظر بگیرید؛ آن‌قدر کوچک که خودتان دچار اضطراب نشوید و به آرامش برسید. نقش آرامش شما در حل‌شدن این مسئله، از چیزی که فکر می‌کنید، مهم‌تر است. احساس شما، چه آرامش، چه اضطراب، به فرزندتان منتقل می‌شود.

2.زمینه‌‌هایی که شما را مضطرب می‌کند، ازبین ببرید. اضطراب شما انرژی منفی ساطع می‌کند و اضطراب و جویدن ناخن فرزندتان را به‌دنبال می‌کشد.

3.هر روز از ساعت ۱۸ تا ۱۹ با فرزندتان بروید پارک؛ قدم بزنید؛ بدوید؛ گیاهان را نگاه کنید؛ نفس عمیق بکشید. یک توپ و طناب هم با خودتان ببرید، تا توپ‌بازی و طناب‌بازی کنید.
بازی‌های حرکتی-هیجانی، ارتباط با طبیعت و… اضطراب را کاهش می‌دهند.

4.به فرزندتان بکن نکن یا امر و نهی نکنید. مثلا در مورد تکالیف یا امور روزمره یا ناخن جویدن یا …
اجازه دهید کودکی کند و حتی اجازه اشتباه کردن را به او بدهید.

5.از این پس برچسب عاقل بودن یا … را به او ندهید تا برای نگه داشتن این برچسب دچار اضطراب شود.

6.خودتان و همسرتان و بقیه خانوادگی بازی های ساختارشکن انجام دهید. مثل آب بازی های هیجانی، رنگ بازی های هیجانی و …

7.با بازی و انجام کارهای مورد علاقه‌اش سعی کنید میزان استفاده از تلویزیون را در او به طور غیرمستقیم کاهش دهید.