وابستگی در زمان بازی
مشاور: زهرا مرزانی
پرسش:
دخترم ۴ ساله است
۲ روز در هفته مهد قرآن میره
همون ۲ روز به مادرم هم سر میزنم
شاید یک روز هم به جز این دو روز باز منزل مادرم بریم و منزل مادرم استخر داره ، و دخترم استخر هم استفاده میکن
جمعه ها هم اندازه یک ساعت میره پارک
هر چقدر در توان من باشه ، خونه باهاش بازی میکنم
یه برادر کوچک تر از خودش داره که ۱/۵ سال داره
اغلب اذیتش میکنه تا بازی
من به اندازه یک غدا درست کردن تنها نمیذاره و لحظه به لحظه میگه مامان حوصله ام سر میره بیا بازی.
منو لطفا راهنمایی بفرمایید
در واقع به نوعی عاجز شدم از سرگرم کردن بچه ها که هم غنی بشن ، هم من به آرامش برسم
توصیف:
شما از اینکه دخترتان اصلا بدون شما سرگرم نمی شود و بدون شما هیچ بازی ای را انجام نمی دهد ناراحت هستید و به دنبال راهکار.
ریشه:
1. در وهله اول خوب است بدانیم که کودکان زیر 7 به خصوص از 4 سال به پایین کمتر به تنهایی بازی می‌کنند و به حضور مادر یا پدر احتیاج دارند این یک رفتار طبیعی است. این حالت رفته رفته با گذشت زمان کمتر می‌شود. هم اکنون ما باید برای قسمت غیرطبیعی این رفتار فرزندتان برنامه ریزی کنیم.
2.ریشه ی اصلی موضوع فرزند شما عدم توجه درست است و شاید اگر یکبار دیگر خود را بررسی کنید که مدل بازی کردن شما با دختران چگونه است بهتر بتوانید موضوع را حل کنید.
ما در مقابل بچه ها در بازی کردن دو شیوه ی غلط برخورد را داریم ، روش اول: اگر فقط پیشنهاد بازی از طرف شما ست و شما هستید که یک بازیکن خوب هستید نه فرزندتان این اشتباه است، روش دوم: اگر برای فرزند خود زمان بازی متمرکز نمی‌گذارید و فقط حین انجام دادن کارها به او سر می زنید یعنی به نیاز توجه فرزندتان درست پاسخ نداده اید.
3. ریشه دوم وابستگی زیاد کودک به مادر است. یکی از ریشه های اصلی این امر، ندادن حق انتخاب به کودک در مورد کارهای مربوط به خودش است. مثلا نوع لباس پوشیدن، غذاخوردن یا نخوردن، نوع بازی و …
4. وجود یک فرزند کوچکتر، فرزند بزرگتر را دچار بحران فرزند دوم و تقاضای توجه بیشتر می‌کند. فرزند اول به هر نحو می‌خواهد جایگاه سابق خود را به دست بیاورد.
5( حساسیت نشان دادن به این کار و ابراز ناراحتی کودک را حساس کرده و فکر می‌کند توجه شما را از دست داده و بیشتر بر کار خود پافشاری می‌کند.
راهکارها:
1.سعی کنید یک تا دو ساعت در روز به طور متمرکز زمان بگذارید و بازی کنید یعنی لابه لای بازی به کار دیگری نپردازید، روش بازی هایتان به سمتی باشد که دخترتان پیشنهاد دهد و شما کمترین پیشنهاد را داشته باشید.
2.بستر بازی برای او فراهم کنید. که خودش سرگرم باشید، مثل سفره ی خمیربازی، گل بازی، توپ‌های کوچک رنگی و …
بچه های این سنی باید تمام روزشان پر از بازی باشید.
3.سعی کنید در یک سری امور به او حق انتخاب بدهید تا بتواند خودش انتخاب کند. مثلا حق پوشیدن یا نپوشیدن کاپشن در سرما، حق غذا یا نخوردن غذا در ساعت خاص یا …
4.سعی کنید محبت کلامی و لمسی را زیاد کنید. او را ببوسید و بگویید از داشتنش خوشحال هستید.
5.حتما پدرشان در طول روز زمانی را برای بازی و سرگرم کردن بچه ها خالی کنند تا شما هم استراحت کرده وبه کارهای دلخواه خود برسید.
6.اصلا نسبت به این کارش حساسیت نشان ندهید و او را آگاه نکنید. اجازه دهید با گذشت زمان این مسئله کمرنگ شود.
