9 کلیدی طلایی برای کاهش سختی اجبارهای دینداری
تکلیف نوعی مسئولیت است که با سختی همراه است. نمی توان انتظار داشت که اجباری در دین وجود نداشته باشد چون همراه با تکلیف است.
در اجبار چیزی غیر از خود فرد مطرح است. یعنی گاهی خود فرد خودش را مجبور به چیزی می‌کند اما گاهی کسی غیر از خود فرد، این کار را انجام میدهد و بچه‌ها انتخابی ندارند.
این سلب اختیار با عدم رضایت همراه است!
گاهی والدین با اشتباهاتی سختی و تیزی این اجبارها را بیشتر می‌کنند.
حالا چی کار می تونیم انجام بدیم؟
- در کاستی‌ها دائم بچه‌ها را متهم نکنید.
- دائم برای انجام امور دینی امر و نهی نکنید.
- پیشگویی‌های دلسرد کننده در مورد بچه‌ها را بیان نکنید و یا داستان‌های ناامیدکننده از عواقب یکسری تصمیمات را برای آنها تعریف نکنید.
- از تهدید و اعمال محرومیت استفاده نکنید.
- مسئله را روشن بیان کنید و تنها یادآوری کننده باشید نه کنایه زننده.
- پیشنهاد و گزینه انتخابی مطرح کنید، مثلاً قبل نماز ناهار میخوری یا بعدش.
- احساس مثبت خودتان را برای او توصیف کنید. چقدر خوشحالم امروز خودت نمازت رو خوندی.
- از بیان احساس ناخوشایند در موارد بسیار محدود استفاده می‌شود.
- در سنین نزدیک به تکلیف وارد بعد کیفیت اعمال نشوید.
با تغییر نگرش و رویکرد خودمان می‌توانیم زمینه تغییر و گرایش به احکام دینی را در بچه ها ایجاد کنیم.
از تغییر و نگرش خودتان شروع کنید.
روی قدرت بیان و توانایی توصیف احساسات خود کار کنید تا بتوانید بیشتر نقاط مثبت را ببینید و بازخورد مثبت به آنها بدهید.
حتما خدا در این مسیر یاری گر شما خواهد بود.
