بایگانی دسته ی باقچه

قهرمان سازی برای کودکان یکی از اهداف قصه گویی است. اینکه شخصی که قهرمان زندگی کودک می شود چه کسی باشد، اهمیت زیادی دارد. خوشبختانه انسان های زیادی در فرهنگ ایرانی و اسلامی هستند که می توان آنها را به عنوان الگو برای کودکان مطرح کرد. این داستان برای کودکان چهار و پنج سال مناسب است.

یکی بود یکی نبود.

یه آبی قشنگ در آسمان بود و یک زورخانه قشنگ روی زمین.
زورخانه، پهلوان های زیادی داشت. پهلوان ها هر روز برای کشتی گرفتن به زور خانه می آمدند . یکی از این پهلوان ها از بقیه قوی تر، خوش اخلاق تر و مهربان تر بود.
اسمش پهلوان پوریا بود. هر کسی می خواست زورش را اندازه بگیرد با پهلوان پوریا کشتی می گرفت. کم تر کسی می توانست پهلوان پوریا را شکست بدهد. روزی از روزها پهلوان پوریا وارد گود شد، خم شد و زمین را بوسید، بسم الله گفت و منتظر شد تا حریفش بیاید و با هم مسابقه دهند.
پهلوان لاغری وارد گود شد. همه تماشاچی ها پهلوان پوریا را تشویق می کردند. وقتی پهلوان لاغر را دیدند با همدیگر گفتند: پهلوان پوریا حتما او را شکست خواهد داد.
مسابقه آغاز شد. پهلوان پوریا که بیشتر از اینکه قوی باشد، مهربان بود تصمیم گرفت برای اینکه پهلوان لاغر اندام خجالت نکشد، او را شکست ندهد. مسابقه تمام شد. در حالی که پهلوان لاغر برنده شده بود و امتیاز بیشتری گرفته بود.

پهلوان لاغر دست پهلوان پوریا را گرفت تا از زمین بلند شود. صدای هم همه ی تماشاچی ها در زورخانه پیچید. همه تعجب کرده بودند که چرا پهلوان پوریا شکست خورد.

پهلوان پوریا درحالی که خوشحال بود، از زورخانه بیرون آمد و خدا را شکر کرد که امروز توانسته است مراقب ضعیف تر از خودش باشد.

مفاهیمی مثل مهربانی و بخشندگی اگر از طریق الگو سازی برای کودکان مطرح شود، تاثیر بیشتری دارد و کودک سعی می کند خودش را مانند الگو کند. یک از راه های الگو سازی قصه گویی است. شما می توانید داستان هایی از مهربانی و بخشندگی و سایر صفات خوب را از بزرگان دین برای کودکان تعریف کنید.

داستان باغ میوه، الگو سازی از صفت مهربانی و بخشندگی پیامبر اکرم ص می باشد که برای کودکان بالای پنج سال مناسب می باشدو.

یکی بود، یکی نبود.
حسن آقا ‌ و مهدیه خانم باهم خواهر و برادر بودند که در یک خانه ی قشنگ و کوچک زندگی می کردند.
خانه شان یک حیاط داشت. که حسن و مهدیه در آن بازی می کردند. یک درخت خرما از دیوار های کنار حیاط، داخل خانه شان آمده بود.
حسن و مهدیه هر روز از دیوار بالا می رفتند و با خوشحالی کلی خرما از آن درخت می چیدند و می خوردند.
یک روز آقای همسایه که خیلی بد اخلاق بود، به خانه ی آنها آمد. با عصبانیت به بابا ی حسن و مهدیه گفت: بچه های تو همه ی خرماهای منو خوردن. باید کل پولش رو بدی.
بابا گفت: آخه من که پول ندارم.
همسایه گفت: من نمیدونم. باید پولش رو جور کنی و به من بدی.
بابای حسن و مهدیه خیلی ناراحت شد. پیش یک آقای مهربانی رفت که از آن کمک بخواهد‌.
اسم آن آقای مهربان، حضرت محمد (ص) بود.
بابای حسن و مهدیه کل ماجرا را تعریف کرد. حضرت محمد (ص) که خیلی مهربان بود، رفت و با آقای همسایه صحبت کند تا راضی شود. ولی آقای همسایه راضی نشد.
حضرت محمد (ص) گفت: من همه ی باغت رو میخرم.
آقای همسایه خوشحال شد و قبول کرد.
حضرت محمد (ص) هم، کل باغ را به بابای حسن و مهدیه بخشید.

حسن و مهدیه هم خیلی خوشحال شدند. از آن روز به بعد کلی درآن باغ بزرگ بازی کردند.

اگر تاثیر بازی و قصه را در فرزندتان دیده باشید، همیشه به دنبال قصه های جدید می گردید تا برای او تعریف کنید. ما سعی کردیم قصه های را برای شما گردآوری کنیم تا برای کودک خود تعریف کنید.

قصه ی آقای خوابلو و حیوانات مزرعه برای بچه های پنج سال به بالا مناسب است و سعی دارد مفهموم تنبلی و کارگروهی را به زبان کودکانه بیان کند. 

يكى بود يكى نبود.
يك اردكى با صاحبش در مزرعه اى زندگى مى كرد. صاحب اردك از تمام كارها فقط خوابيدن را دوست داشت . حیوانات مزرعه نام او را آقای خوابالو گذاشتند.
اردك صبح هاى زود از خواب بيدار مي شد. صبحانه صاحبش را آماده مى كرد. آقاى خوابالو هم صبح ها بلند مي شد و صبحانه اش را مي خورد و دوباره مى خوابيد .
اردك بعد از آماده كردن صبحانه، به قفسه مرغ ها مى رفت و غذاى مرغ ها را مى داد. در همين لحظه اقاى خوابالو از پنجره فرياد مى زد: همچى مرتبه؟

و اردك با صداى كواك تاييد مى كرد كه همه چيز روبه راه است .
بعد از قفس مرغ ها، اردك سراغ گاو ها مى رفت و براى گاوها علف مى ريخت تا بخورند كه دوباره صداى اقاى خوابالو مى آمد: همه چيز مرتبه؟

و اردك با صدايي مى گفت: كواك .
بعد از گاوها نوبت به گوسفندان مزرعه مى رسيد، اردك براى گوسفندان غذا مى برد و آقاى خوابالو باز هم از پنجره فرياد مى زد: همچى روبه راه است؟

و اردك باز مى گفت: كواك.
بعد از غذا دادن به همه حيوانات، اردك تمام ميوه هاى داخل مزرعه را مى چيد و به تمام گل ها آب مى داد.
يكى از اين شب ها اردك خسته به خانه بازگشت و گوشه اى تنها نشست و شروع به گريه كردن كرد. مرغ ها صداى اردك را شنيدند و شروع به قد قد كردند و از اردك پرسيدند: چرا گريه مى كنی؟ اردك با گريه و صداى ناراحت  گفت: كواك، يعنى خيلى خسته ام .
مرغ ها كه دلشان براى اردك مى سوخت، تصميم گرفتند يك درس حسابى به آقاى خوابالو بدهند.
مرغ ها با كمك گاو ها و گوسفندها زير تخت آقاى خوابالو پنهان شدند . نزديكى هاى صبح آقاى خوابالو از خواب بلند شد و ديد خبرى از صبحانه نيست، خيلى تعجب كرد!
ناگهان مرغ ها از زير تخت آقاى خوابالو بيرون آمدند و دنبال آقاى خوابالو كردند، اقاى خوابالو كه خيلى ترسيده بود فرياد مى زد: چه خبر شده؟ چه خبر شده؟
مرغ ها، گاو ها و گوسفندها دنبال آقاى خوابالو در مزرعه كردند. آقاى خوابالو با سرعت زيادى از دستشان فرار كرد.
اردك كه از شب قبل به خواب عميقى فرورفته بود با سروصداى حيوانات مزرعه و آقاى خوابالو بيدار شد و با ديدن صحنه ى فرار آقاى خوابالو دلش براى صاحبش سوخت. به حيوانات مزرعه گفت: آقاى خوابالو صاحب ماست، نبايد ناراحتش كنيم . مرغ ها گفتند : آخه تو خيلى كار انجام مى دهى و آقاى خوابالو كمكت نمى كند! اردك گفت: نه، آقاى خوابالو هم از اين به بعد قول مي دهد مرا كمك كند ، شما هم ديگر دنبالش نكنيد.
از فرداى آن روز، آقاى خوابالو هم با اردك بيدار مي شد و با كمك هم كارهاى مزرعه را انجام مي دادند.