ترس و جضور در اجتماع
مشاور: زهرا مهدیان
پرسش:
من یه دختر دوسال و هشت ماهه دارم میبرمش مهد اما متاسفانه از یکی از پسرای مهد که هم سن و سال خودشه میترسه دلیلش هم اینه که یه چند باری با دستش بهش ضربه زده و رفته موقع دویدن.میخواستم بدونم چه طوری باید این ترس را ازش دور کنم؟یعنی روزایی که این آقاپسر نیست دختر من بازی میکنه ولی روزایی که این پسر هست میشینه کنار من. وقتی میبرمش مهد خودمم اونجا میمونم.
دخترم یه دختر عموی هم سن و سال خودش داره البته اون کوچیکتره
همه ی کارهاشا با اون مقایسه میکنه نمیدونم چه طوری باید این رفتارش رو اصلاح کنم یعنی تمام کارهای خوب را میگه خودش انجام میده و کارهای بد رو میگه دختر عموش انجام میده
دخترم از توی جمع بودن ترس و دلهره داره همش دستش را روی صورتش میگیره یا توی بغلم میخوابه میخواستم بدونم من باید با این رفتارهای دخترم چیکار کنم؟
توصیف:
رفتارهای کودک در محیط های اجتماعی مختلف و هم سالان، چه علتی دارد؟
ریشه:
1. مراحل رشد کودک هر کدام سنی دارند. اگر بخواهیم زودتر و یا با عجله ی بیشتر مراحل را پشت سر بگذاریم، به مشکل برخواهیم خورد. به طور کلی در این سن خیلی نباید انتظار ارتباط گیری را از بچه ها داشته باشیم.
2.آگاهی ها و اطلاعات زیاد، ترساندن بچه از عواقب کارش باعث پایین آمدن ریسک‌پذیری و ترسو شدن کودک می‌شود. همچنین ارزش‌گذاری های ما باعث می‌شود کودک به حد تحلیل رفتار خوب و بد برسد.
3. کودک شما به دنبال دیده شدن و جلب توجه است. با این کار می‌خواهد خودش را نشان دهد.
4. حساسیت و اصرار به جدا کردن، یا مقابله مستقیم در خصوص حرف هایش درباره دخترعمویش باعث تثبیت و ماندگاری و حتی لجبازی کودک می‌شود.
راهکارها:
1.کودک شما هنوز آمادگی ورود به مهد را ندارد. بهتر است به جای مهد از خانه بازی یا کارگاه های یک روزه مادر و کودک استفاده کنید. کودک نیاز دارد بیشتر زمان خود را در خانه و در کنار مادرش باشد.
2.در جمع های مختلف، اجازه دهید کودک زمانی را در کنار شما بماند. اصرار بیش از حد برای جدایی و یا سرزنش کردن و مقایسه کردن او با دیگران، فقط اضطراب او را بیشتر می کند. مثلا در مهمانی ها، بدون هیچ حرفی، اجازه دهید حدود نیم ساعت کنار شما باشد. بعد به او پیشنهاد دهید مثلا برود و با بچه ها بازی کند. اوایل خودتان هم همراه او شوید. و بعد به تدریج زمانی که احساس کردید او می تواند از شما جدا شود، از او جدا شوید. حتما حتما حتما هم به او اطلاع دهید. و چند بار به او سر بزنید تا حس اطمینان را به او بدهید.
3.در مورد مقایسه با کودک دیگر هم، بهتر است هیچ واکنش خاصی نشان ندهید. خودتان هم هیچگاه کودک را با کودک دیگری مقایسه نکید. عدم نشان دادن حساسیت از سوی شما، باعث می شود فرزندتان هم به آن حساسیت نشان ندهد.
4.کودکتان نیاز به دیده شدن دارد. به او محبت کلامی و لمسی کنید. ببوسیدش و بیشتر از کارهایش تعریف کنید و نکات منفی اش را نبینید.
5.امر و نهی و سختگیری و قوانین سفت و سخت حتی در حد ساده را کنار بگذارید تا حس بهتری به خود و محیط پیدا کند.
6.بهترین راه دیده شدن بازی با کودک است. برایش زمان بگذارید و با او انواع بازی های هیجانی و دست ورزی و … بکنید.
7.اطلاعات و آگاهی را به او ندهید. همینطور او را از عواقب کارش نترسانید تا محتاط و گوشه گیر نشود.
