سوال 297

توصیف مسئله

گویا پسر دوسال و چهار ماهه شما اخیراً رفتارهایی نظیر: بدقلقی، جیغ زدن، گریه کردن زیاد، وابستگی و … دارد، اکنون شما به دنبال راهکار هستید.

ریشه

1. کودکان زیر ۷ سال، به شدت حساس هستند. احساسات آن‌ها خیلی زود تغییر می‌کند، چرا که آنها با زبان منطق نمی‌توانند با دیگران ارتباط برقرار کنند و با احساسات و رفتارشان نشان می‌دهند که الآن به چه چیزی احتیاج دارند.
2. بچه‌ها در این سن به توجه و محبت زیاد از جانب والدین احتیاج دارند.
   یکی از دلایلی که کودکان رفتارهای عجیب و غریب نشان می‌دهند نیاز به توجه و محبت است.
   توجه در اموری مثل: بغل کردن و بوسیدن، ابراز احساسات کلامی، بازی کردن و وقت گذاشتن، همدلی و درک احساسات او در لحظه و … به او منتقل می‌شود.
3.  طبیعتاً چنین رفتارهایی از جانب فرزند، صبوری زیادی از جانب والدین به خصوص مادر می‌طلبد. اگر حساسیتی در این راستا نشان داده شود، مثل دعوا کردن، تهدید کردن ، تنبیه کردن و … باعث حساس شدن او شده و فرزند همیشه همین کار را تکرار خواهد کرد.
4. طبق فرمایش شما، اکنون مشغول تحصیل هستید و کمتر برای پسرتان وقت می‌گذارید.
   یکی از دلایل بروز چنین رفتارهایی، مشغول بودن شماست. کودک فکر می‌کند علاقه و توجه شما به او ازبین رفته و با این کارها قصد توجه‌طلبی دارد.
5.  به طور کلی شرایط زندگی های این زمانه، مثل آپارتمان‌نشینی، دید و بازدیدهای کم، کرونا و قرنطینه، تحصیل والدین، حساسیت های خانواده‌ها روی آداب، آموزش و یادگیری، نجس و پاکی و … کودکان را تحت فشار قرار داده و چنین رفتارهایی را بروز می‌دهند.
6. نداشتن آزادی عمل جهت بازی ‌ یکی از ریشه های این مسئله است.
   به طوری که کودک به جز بازی های خطرناک و زشت (منظور کار زشت از نظر بزرگسال نیست) حتی الامکان محدودیتی نداشته باشد.
7. درخواست کودکان زیر ۴ سال باید حتی‌الامکان زود پاسخ داده شود چرا که بیشتر نیازهای آنها طبیعیست و منشاء زیستی دارد.
   منتظر ماندن زیاد آنها را دچار ناراحتی می‌کند.
8.  اتفاقات غیر منتظره مثل اسباب‌کشی، فوت یکی از عزیزان، ورود فرزند جدید، مسائل و اختلاف نظرهای والدین و … منجر به ناآرامی در کودکان می‌شود.

راهکارها

1. خوب است برای این که تعامل بهتری با پسرتان داشته باشید بیشتر به او توجه کنید و ابراز علاقه کنید.
   او را روزی چندبار بغل کنید و ببوسید.
   سعی کنید بیشتر به صحبت‌هایش گوش کنید و احساسش را بیشتر درک کنید.
2. با پسرتان انواع بازی‌های هیجانی، دست ورزی، آب بازی و … را انجام دهید.
   چرا که زبان کودکان بازی است و از این طریق می‌توان خیلی خوب با آن‌ها ارتباط خوبی برقرار کرد.
3. حتی‌الامکان به فرزندتان آزادی لازم را برای بازی کردن در منزل بدهید.
   بهتر است موانع فکری(کم کردن انتظارات از کودک)و فیزیکی( برداشتن وسایل اضافی و خطرناک) در منزل را از بین ببرید تا فرزندتان به راحتی بتواند بازی کند.
4. کارگاه حد و مرز آزادی به شما کمک بسیاری می‌کند
   https://chamraniha.com/product/azadi-workshop/
5. درخواست هایش را زودتر پاسخ بدهید و سعی کنید او را زیاد منتظر نگذارید.
6. حتماً روزانه این جمله را با خود تکرار کنید: کودک من فقط ۲ سال و چهار ماهه است و هنوز خیلی کوچک است و خیلی از تجربه ها را باید بکند تا درس بگیرد این امر نیاز به صبوری زیادی از جانب من دارد.
7. خود شما به عنوان مادر نقطه حرکت و نشاط خانواده هستید، بهتر است در هفته ۲-۳ ساعت فرزند خود را به فردی امین بسپارید و برای کارهای شخصی و مورد علاقه خود زمان بگذارید تا روحیه خود را بتوانید حفظ کنید.
8. بهتر است از همسرتان بخواهید زمانی را در روز فرزندتان را سرگرم کند تا شما بتوانید به امور تحصیلتان رسیدگی کنید.
   همچنین خودتان هم برنامه ریزی کنید و سعی کنید بیشتر در زمان‌های خواب یا سرگرم بودن فرزندتان
   به امور تحصیلتان رسیدگی کنید تا در زمان بیداری بیشتر بتوانید کنار پسرتان باشید.
9. در خصوص گریه کردن و نق زدن‌ها سرزنشش نکنید و در عوض به صحبت‌ها و احساسات فرزندتان گوش کنید و آن را تایید کنید، حتی اگر حرف ناراحت‌ کننده‌ای بزند آن را بشنوید و با او همدلی کنید.
   مثلاً بگویید: مثل اینکه خیلی ناراحت هستی، میدونم آدم وقتی ناراحته دلش میخواد گریه کنه و داد بزنه، حتما این مسئله تو رو خیلی اذیت کرده.

   از الان سعی کنید فضای منزل را آزادانه ت
   ر بگیرید و اجازه دهید راحت بازی کند.
   در خصوص نظم، آداب، آموزش و یادگیری و نجس و پاکی و تمیزی و کثیفی و …. تذکر ندهید و بیشتر خود را به تغافل بزنید.

10. سعی کنید فرصت بازی در طبیعت و بازی با همسالان را برایش فراهم کنید.
    بازی با همسالان بسیار در تخلیه روانی فرزندتان کمک کننده است.
11. پیشنهاد می‌کنم با کارهایی که خانوادگی دوست دارید با پسرتان دوست دارد، جو عمومی منزلتان را تغییر دهید.
    مثلاً خانوادگی یا هم آب بازی کنید.
    یا همه با هم به دارم بروید و بدو بدو کنید.
    این تغییر فضای منزل در روحیه همه اهل خانه بسیار مؤثر است.
12. از کارهای منفی پسرتان چشم پوشی کنید و خود را به ندیدن بزنید.
    در عوض نکات مثبتش را ببینید و بابت آن از او تعریف کنید و جلوی پدر آن را بازگو کنید.
    مثلاً : بالا امروز که شما نبودی پسرمون با
    خونه‌سازی‌هاش یه قلعه خیلی بزرگ درست کرده بود که کلی سرباز هم داشت!
13. خود را در موضع آرامش قرار دهید و نگران نباشید چرا که این دوره هم خواهد گذشت.
    هر چقدر شما تشویش داشته باشید این نگرانی به فرزندتان هم منتقل خواهد شد.
14. کتاب‌های الکترونیکی دست ورزی و بازی هیجانی و آب بازی به شما ایده های جالبی می‌دهد.

    کتاب الکترونیک 20 بازی جذاب دست ورزی همراه با خانواده

    کتاب الکترونیک هیجان بی دردسر در طبقه ی پنجم خانه ی ما

    https://chamraniha.com/product/water-play-e-book/