حرف نشنوی

مشاور: زهرا مرزانی

پرسش:

دختر۴ سال و ۱۰ ماهه ام جدیدا حرف گوش نمیده مثلا یه جامیریم با گریهههه میگه بمونیم یا میگه اونجا نمیام … منم خیلی عصبانی میشم و دعواش میکنم یا یه کاری که من میگم نمیکنه مثلا سوپشو که حتی قبلا دوست داشت نمیخوره یا کلاس نقاشی که دوست داره رو میگه نمیرم امروز یا مهدشو میگه نمیرم امروز البته کلا دوروز در هفته مهد دو سه ساعت داره ، من نمیدونم باید اینجور موقع ها چیکارش کنم مجبورش کنم یا نه خودمو مشتاق اونکار نشون بدم مثلا خودم سوپ رو با اشتها بخورم؟

توصیف:

حرف گوش نکنی های اخیر دخترتان مسئله ی شماست، اینکه چطور باید با این رفتار دخترتان برخورد کنید و چگونه می‌توانید او را همراه تر کنید؟

ریشه:

1.قبل از اینکه بخواهید با این موضوع مقابله یا برخورد کنید باید ببینید که ریشه ی این گونه ی رفتارها چیست و به حل آن ریشه بپردازید، ریشه ی لجبازی های بچه ها معمولا بی توجهی پدر و مادر به آنهاست و از این روش برای جلب توجه شما استفاده می‌کنند. بی توجهی به احساسات و خواسته ها و عدم محبت کردن صحیح از این دست مقوله ها هستند.
2.ریشه ی دیگر موضوع وجود چارچوب های زیاد در خانه، حساسیت ها و امرونهی های پدر و مادر است.
امر و نهی در تمیزی و کثیفی و نجس و پاکی و نظم، غذا خوردن و لباس پوشیدن و آموزش مستقیم و …
3. علاوه بر ریشه های بالا باید توجه داشته باشید که کلاس های آموزشی یا مهد اگر همراه با آموزش مستقیم و انجام تکالیف یا … باشد باعث اذیت شدن کودک می‌شود. چون برای بچه زیر 7 نشستن و صرفا انجام یک کار خاص مطلوب نیست.

بخوانید  پرسش و پاسخ هایی با موضوع اضطراب و استرس کودک

راهکارها:

1.سعی کنید زمینه های توجه کردن به دخترتان در خانه را بیشتر از قبل کنید، مثلا روزی چند بار بدون دلیل خاص او را در آغوش بگیرید و او را ببوسید.

2.یکی دیگر از بسترهای توجه کردن به بچه ها گذاشتن زمان ثابت بازی با آنهاست طوری که آن زمان را به طور خاص با او بازی کنید و به کار دیگری مشغول نشوید، بین یک تا دو ساعت در روز حداقل زمانی است که می توان به بازی اختصاص داد.

3.هر چقدر که سعی کنید با تنبیه، محدودیت یا ممانعت او، او را مجبور به انجام کاری کنید باید بدانید اوضاع بدتر می شود و رابطه ی شما با او بهم می خورد، سعی کنید در این سن تا می توانید رابطه ی بین خود و فرزندتان را بهبود دهید، حتی اگر خواسته ی او خیلی غیرمنطقی باشد باید تا می توانید حتی شده فقط کلامی با او همراهی کنید، مثلا وقتی می خواهد در مهمانی بیشتر بماند به او بگویید من میدونم شما اینجا رو خیلی دوست دارید، بازی کردن با دوستتون رو خیلی دوست داریم ولی مثلا الان وقت خوابه اینجا که جا نیست ما بخوابیم خونمونم شب تنهاست باید بریم پیشش. همین مکالمه به او می فهماند که شما او را درک کرده اید و همراهیش بیشتر می شود.

4.مسئله ی مهم تر اینکه سن فرزند شما الان سنی است که متوجه توانمندی ها و حس مالکیت خود شده است و اگر تا به این سن نسبت به او امر و نهی زیادی داشتید او از الان میخواهد خودش را به شما ثابت کند پس سعی کنید شما هم این توانایی او را ببینید، هر چقدر که میزان بکن، نکن، بشین، این کار و انجام بده و…از طرف شما کمتر باشد می بینید که به مرور حرف شنوی های او بهتر می شود. فقط مهم است الان برای امنیت ها و انحصار طلبی های او صبوری کنیم و او را بپذیریم تا چالش هایتان کمتر شود‌.

بخوانید  سوال 474

5.در مورد غذا خوردن و نرفتن به مهد و سایر کارهایش اصلا حساسیت نشان ندهید و هیچ واکنش منفی نشان ندهید. اجازه بدهید هر وقت گرسنه شد بخورد یا هر وقت دلش خواست به کلاس یا مهد برود. به مرور که حساسیت شما کم شود لجبازی او هم کمتر می‌شود.

6.با دخترتان فعالیت های مشترک انجام بدهید. مثلا با هم آشپزی کنید یا پارک بروید یا … به مرور که ارتباط بهتری با هم برقرار کنید لجبازی او هم کمتر می‌شود.