سوال 493

توصیف مسئله

شما میخواهید بدانید اصلی ترین روش تربیتی چیست؟
همچنین راهکارهایی برای افزایش صبوری می خواهید.

ریشه

1. تربیت کودک یکی از آن مسائل اساسی است که اگر برای آن یک منظومه ی فکری نداشته باشیم، در مسائل مختلف کودک دچار چالش می شویم و راهکار لازم را نخواهیم داشت.
2.  یک نکته ی مهم اینست که در مسائل گوناگون نباید دنبال راه میانبر باشیم. تربیت ارکان و روش های مختلفی دارد که شاید هیچکدام از آن روش ها، اصلی ترین نباشد. شما باید با توجه به موقعیت ها روش درست تر را انتخاب کنید.
3. عدم شناخت صحیح از روحیات، احساسات و روانشناسی رشد کودک باعث می شود صبرمان در مقابل کودک کم شود و کارهای طبیعی کودک برایمان آزار دهنده و سخت به نظر بیاید.
4.  گاهی ما خیلی در دنیای بزرگسالی خود فرو رفته ایم و نوع نگاه بچه ها به مسائل یا بازی هایشان برایمان خسته کننده به نظر می آید و نهایتاً صبر کافی برای آن ها را نداریم.
5. امروزه تعدد نظریات روان‌شناسی و بعضاً متناقض، باعث سردرگمی خانواده‌ها در بحث انتخاب روش صحیح برای تربیت فرزندانشان شده.

راهکارها

1. کودک را موجودی ببینید که برخلاف شما که چندین سال است در این جهان زندگی می کنید، او فقط چند سال محدود است که به این دنیا آمده و تازه دارد چیزهای مختلف را کشف می کند.
   اگر این نگاه را داشته باشید دیگر از اینکه با دستش سوپ بخورد، از درخت بالا برود، پله ها را دو تا یکی بپرد تاب آوری و صبر خود را از دست نمی دهید. زیرا همه ی این ها را در مسیر کشف و رشد او می بینید.
2. خودتان را هم قد کودک کنید و وارد دنیای او شوید. در این صورت خودتان هم از دنیای کودکانه لذت می برید و علاوه بر آن، مادر صبور تری خواهید بود.
3. آینده نگر باشید و به عاقبت مسائل نگاه کنید؛ ببینید با صبوری نکردن و عجول بودن، کودک شما سریع تر یاد می گیرد بند کفشش را ببندد؟ یا بیشتر هول می شود و شما ناچارا مجبورید زمان بیشتری را منتظر بمانید؟!!
4. به کودک استقلال بدهید و اجازه دهید کارهایش را خودش انجام بدهد. در این صورت شما در آینده کودک توانا و ماهری خواهید داشت که از پس خودش برمی آید و شما هم دیگر نیاز به صبر به خرج دادن ندارید.
5. در روایتی از ائمه(علیهم السلام) داریم که «تربیت با عجله ممکن نیست!»
   پس اگر می خواهید کودک متعادلی را تربیت کنید لازم است گاهی به طور آگاهانه و علیرغم سختی زیاد، به خودتان فشار بیاورید و صبوری به خرج دهید.
6. مواردی که شما را به هم می‌ریزد و باعث کم صبری تان می شود را بشناسید و شناسایی کنید که روی چه مواردی بیشتر حساس هستید.
   این شناخت به شما کمک می کند که کم کم تلاش کنید در مواجهه با آن ها تاب آور تر رفتار کنید.
7. از واکنش های سریع پرهیز کنید و واکنش نشان دادن در مقابل برخی کارهای کودک که شما را اذیت می کند را کمی به تاخیر بیاندازید. و در این فاصله با خودتان فکر کنید که اگر داد بزنید چه اتفاقی می افتد؟ اگر کودک را مواخذه کنید چه اتفاقی رخ می دهد؟
8. ویژگی های کودک در هر سنی را مطالعه کنید. مثلاً اگر بدانید که سن مالکیت بچه ها چه زمانی است، دیگر از اینکه کودکتان وسایل شخصی اش را به دیگران نمی دهد به هم نمی ریزید و با صبوری بیشتری سعی در گذراندن این مرحله از زندگی کودک خواهید داشت.
9. خواندن کتاب‌های تربیتی من دیگر ما، به عنوان یک راهنمای تربیتی به همه والدین و مربیان توصیه می‌‌شود.