دخالت در تربیت

توصیف مسئله

دخالت ها و رفتارهای غیرقابل کنترل اطرافیان در تربیت فرزندان را چگونه مدیریت کنیم؟

ریشۀ دخالت در تربیت

• بهتر است بدانیم تربیت در درجه اول به دست خداوند است و بعد از آن والدین بیشترین تاثیر را در تربیت دارند، پس نگران نباشید.
• خوب است بدانیم بچه ها بالاخره باید با اصول تربیتی مختلف آشنا شوند و این مسئله اجنتاب ناپذیر است.
•  گاهی حساسیت ما روی روش های تربیتی ما موجب جبهه گرفتن اطرافیان میشود.
• گاهی رفت و آمد های غیر کنترل شده و زیاد موجب خسته شدن و واکنش های غیر قابل قبولی از طرف اطرافیان میشود.

راهکارهای دخالت در تربیت

1. بهتر است حساسیتمان را نسبت به واکنش های اطرافیان کم کنیم. مدل تربیتی و نوع واکنششان را بپذیریم و سعی کنیم عصبانی نشویم. به همین نسبت رفتار های اطرافیان هم متعادل تر میشود.
2. خوب است ما هم برای فرزند و هم برای اطرافیان به مثابه یک مترجم عمل کنیم، مثلا اگر فرزندمان خواهرش را هل میدهد بگوییم: «از بس که خواهرش را دوست داره الان داره بهش مهربونی میکنه.» و یا واکنش اطرافیان را برای کودکمان ترجمه کنیم. مثلا بگوییم چون پدربزرگ شما رو خیلی دوست داره، ترسیدند که نکنه اتفاقی برای خواهرت بیفته.
3. بعضی از موارد یک سری قالب ذهنی در ذهن ما است که بهتر است آنها را تغییر دهیم.
4.  می شود به اطرافیان خصوصا آنهایی که پذیرش بیشتری دارند با یک زبان خوب توضیح بدهیم؛ مثلا به مادربزرگ، پدربزرگ بگوییم: از بس شما رو دوست دارند، وقتی شما اینجوری میگویید دلش میگیرد، بچه است دیگر… خیلی هم متوجه نمیشود، خیلی خوب میشود اگر گاهی اوقات واکنش نشان ندهید.
5. بهتر است تا مدتی رفت و آمد ها را کنترل کنیم تا هر دو طرف کمتر اذیت شوند.
6. می شود جلوی اطرافیان اعلام کنیم که بعضی از کارهای فرزند کوچکترمان را به خواهر/برادر بزرگترش سپرده ایم، مثلا پوشک آوردن.
7. در بخش سوتفاهم‌های تربیتی به نکات مهم تربیتی اشاره کرده‌ایم.
8. نگران نباشید هیچکدام از این واکنش ها موجب تاثیرات غیر قابل قبول و پایدار در فرزند شما نمیشود؛ چراکه او بیشترین زمان را با شما میگذراند و شما میتوانید با فعالیت هایتان همه چیز را به نفع روش های خود خنثی کنید.
9. بهتر است همراه خود ابزار بازی ببریم تا بچه ها با آنها سرگرم شوند و از مشکلات احتمالی جلوگیری کنیم.