نام مشاور : سرکار خانم صفایی

وابستگی

پرسش

پسر‌۴ ساله ایی دارم که هر موقع از شبانه روز رو میگه‌با‌من بازی‌کن
وارد بازی که‌میشم محاله منو رها کنه‌و اصلا تنهایی بازی‌نمیکنه‌ و بازی‌با وسایل لگو و ساختنی رو انجام‌ نمیده و فقط‌میگه‌تو‌پیشم بشین
و این امکان وجود نداره که‌من کل روز رو باهاش بازی کنم چطور باید یاد بگیره که‌مستقلا‌بازی کنه
من این رو میدونم که‌ مادر هم باید وقت بازی‌بزاره برای بچه ها ولی‌این یه‌حد و حدودی داره اما پسر‌من اینطور نیست وتا دعواش‌نکنم منو ول نمیکنه و تنها با وسیله هاش‌بازی نمیکنه‌ واصلا و ابدا هیچوقت ندیدم که‌غرق‌بازی باشه همیشه ده دقیقه بازی‌میکنه‌ دوباره‌میاد سراغ من و این‌رفتار‌من را خیلی عصبی میکنه‌
لطفا یه راه چاره‌ پیشنهاد‌بدین باتشکر.

توصیف مسئله

باید در مقابل پسر ۴ ساله ای که برای بازی به مادر خود وابسته است چه رفتاری کرد تا به سمت استقلال برود؟

ریشه

  1. خوب است این نکته را درنظر گرفت که پسر شما فقط ۴ سال دارد و به مدت طولانی نمی تواند خودش را سرگرم کند.
  2. گاهی حمایت های زیاد والدین در زمینه هایی مانند کارهای شخصی کودک، انتخاب کردن لباس و… ، موجب میشود کودک در انجام هرکاری به والدین خود وابسته باشد و نتواند در بازی هم خود را سرگرم کنند.
  3.  نبود بسترهای جذاب و مناسب در خانه و همینطور ابزار خام با ظرفیت زیاد در ایجاد بازی های مختلف موجب میشود کودک نتواند بصورت خودجوش به سمت فعالیت یا بازی برود و مدتی مشغول شود.
  4.  اسباب بازی های اماده و متنوع با کارکرد مشخص و محدود بعد از مدت کوتاهی برای بچه ها تکراری می شوند و جذابیت خود را از دست میدهند.
  5.  نیاز کودک به همبازی از نیازهای به جا و ضروری ست که ممکن است در شرایط زندگی فعلی مانند تک فرزندی، کرونا، نبود کودک هم سن و سال در اطرافیان و… امکان فراهم کردن آن برای والدین سخت باشد.
بخوانید  سوال 328

راهکارها

  1. خوب است که زمانی را که برای کودکتان میگذارید تا با او بازی کنید باکیفیت باشد که نیاز او را تا حد خوبی برطرف کند یعنی هنگام بازی با گوشی کار نکنید حواس تان کامل به فرزندتان باشد و مثل یک کودک شوید و حس خوبی را از این طریق به او منتقل کنید.
  2. مستقل شدن کودک در بازی نیاز به یک روند دارد و باید در زمینه های دیگر هم به کودک خود استقلال بدهید تا او یاد بگیرد که در بازی هم مستقل باشد. اجازه دهید که کودکتان در حد توانش کارهای شخصی اش را خودش انجام دهد.
  3. به او در انتخاب لباس، بازی و … حق انتخاب بدهید و به انتخاب هایش احترام بگذارید.
  4. مستقل شدن در بازی به یکباره صورت نخواهد گرفت خوب است که وقتی با او بازی میکنید به بهانه های مختلف زمان های کوتاهی از او فاصله بگیرید مثلا بگویید تا تو نقاشی ت رو رنگ کنی من برنج رو بپزم بیام و همینطور کم کم زمان را طولانی تر کنید تا کودکتان یاد بگیرد خودش بازی کند.
  5. سعی کنید در خانه بستر های مناسب ایجاد کنید تا کودکتان خودجوش به سمت فعالیت برود مثلا چسباندن رول کاغذ به دیوار، اویزان کردن کش به صورت تارعنکبوت برای عبور کردن کودک از زیرش، وسایل رنگ بازی، بادکنک های اویزان شده و…
    کتاب های الکترونیکی زیر برای ایده بازی میتواند مفید باشد:

    https://chamraniha.com/product/emotional-game/

  6. به جای خرید اسباب بازی های اماده و رنگارنگ مثل ماشین های پیشرفته و … ابزار و وسایل خام در اختیار کودکتان بگذارید : مقوا و کاغذ رنگی، نی، رنگ انگشتی، پنبه، پاستل، ارد، نمک رنگی، جعبه های کارتن، وسایل بازیافتی برای فعالیت های مختلف دستورزی و ساخت وساز مناسب هستند.
  7. اجازه دهید کودکتان در فعالیت ها ایده بدهد و ازاد باشد و به پیشنهاد های او بها بدهید و او را همراهی کنید. این کار موجب میشود که کودکتان بتواند با در اختیار داشتن وسایل محدود خودش ایده بدهد و سرگرم شود.
  8. پیشنهاد میشود کارگاه مجازی استقلال کودک را تهیه کرده و مشاهده کنید نکات مفید و کاربردی را در این زمینه بیان میکند:
    https://chamraniha.com/product/esteghlalworkshop/
  9. سعی کنید برنامه ای برای بازی کردن کودکتان با هم سن و سال هایش داشته باشید تا هم بتواند مدتی را با دوستانش سرگرم شود و هم تعامل اجتماعی را یاد بگیرد.
  10. سعی کنید مدتی به این مسئله فکر نکنید و حساسیت نشان ندهید. با انجام راهکارها و تمرکز نکردن روی مسئله ان شاءالله موفق خواهید شد.