لجبازی و پرخاشگری
نام مشاور : سرکار خانم صادق پور
پرسش
پسر من ۲ ساله و ۳ ماهه هست
خیلی بد غذایی میکنه اگه بهش غذا ندم اونطور حریص غذا نیست به خاطر همین خیلی لاغره. خیلی نگرانشم واسه رشدش پیش دکتر هم بردم هیچ مشکلی نداره از نظر هوش هم عالیه و اینکه خیلی زرنگ و فرز هست فقط و فقط کم غذا هست لطفا راهنمایی کنید چه کار کنم که خوب بخوره و دغدغه من کم بشه
با خیلی از مشاوره ها صحبت کردم ولی کار ساز نبوده مثلا گفتن خودش بخوره یا جذابیت بزار ولی متاسفانه خیلی سر این قضیه اعصابم بهم میشه چون واقعا لاغره و ۲ و۳ روز خوب میخوره خوب جون میگیره ولی بعد که دوباره ۲ الی ۳ روز اذیت کار میشه اینطوری میکنه
شایدم شبها خوابش کمه به خاطر این هست که خوب سیر نمیشه و اینکه تازه این یه خورده غذا رو هم به زور گوشی و کارتون که ببینه حواسش پرت میشه میخوره.
توصیف مسئله
در مقابل کودکی که کم غذامی خورد و غذا خوردنش با زور و تشویق است چه باید کرد ؟
ریشه
- گاهی نگرانی های زیاد ما به عنوان والد سبب می شود که نسبت به مواردی حساسیت بیش از حد نشان دهیم و حتی مسائل طبیعی کودک را مشکل دار ببینیم.
- نپذیرفتن احساسات کودک و به رسمیت نشناختن آن ها، باعث نگرانی بیش از حد والدین نسبت به رفتار کودک می‌شود.
- اصرار های والدین برای غذاخوردن و تذکر های مکرر، سبب حساس شدن بیشتر بچه ها و بدغذا شدن یا مشکلاتی از این قبیل می شود.
- بچه‌ها ممکن است خوب بازی نکنند (بازیهای هیجانی و حرکتی) و خسته نشوند برای همین زیاد گرسنه نشده و خوب هم نخوابند.
- سر و کار داشتن بچه‌ها با موبایل و تلویزیون و زندگی آپارتمانی، به کم تحرک بودن بچه‌ها و رضایت والدین مبنی بر اذیت نشدن همسایه‌ها کمک میکند و در نتیجه بچه‌ها خیلی به غذا ندارند.
- سبک غذایی ما که انتخاب شده غذاها را می‌پزیم و در دسترس بودن مواد خوراکی بسیار متنوع، به بی‌اشتهایی بچه‌ها نسبت به غذا کمک میکند.
راهکارها
- پسرتان را به عنوان یک انسان مستقل و متفاوت با خودتان و بقیه بپذیرید و قبول کنید که او نیازهایش را می فهمد. گرسنگی و نیاز به غذا خوردن، از ابتدایی ترین نیاز های طبیعی انسان است؛ بنابراین اجازه دهید فقط در صورت نیاز و به مقدار نیاز خودش غذا بخورد.
- با توجه به اینکه به پزشک هم مراجعه کرده اید و کودکتان مشکلی نداشته است، لطفاً از حساسیت خودتان کم کنید و تلاش کنید که کمتر به این مسائل کودک فکر کنید.
- در زمان صرف غذا، زیرانداز یا فضایی را فراهم کنید که کودک با خیال راحت و بدون اینکه نگران کثیف شدن اطراف و تذکرات شما باشد خودش به تنهایی غذا بخورد.
- تذکرات و امر و نهی را در همه ی زمینه ها کم و به تدریج حذف کنید. امر و نهی های بهداشتی، غذایی، آداب دانی و…را در خودتان شناسایی کرده و کم کنید.
- در آشپزی، قاطی کردن مواد با هم و شستن مواد اولیه از پسرتان کمک بگیرید. این کار به او انگیزه‌ی خوردن می‌دهد.
