مقایسه بین کودکان

توصیف:

در مهد شما با دادن یک مسئولیت به یک بچه، والدین آنها دچار سوتفاهم شده اند. اکنون به دنبال راه حل میگردید.

ریشه:

1.به هر حال این مدل حساسیت‌ها برای خانواده ها وجود دارد و زمان زیادی می‌بره تا این فرهنگ از بین برود. به دلیل سیستم نادرست تربیتی حاکم در مدارس ما، دیده شدن و رشد آدم ها، فردی شده و همه فقط دوست دارند فرزند خودشان پیشرفت کند. معمولا تمایلی برای کار گروهی ندارند.
2.هماهنگی و وحدت نظر مدیریت و معلمان باید برای همه محرز باشد. در شرایطی که اعتراضی اتفاق می‌افتد مدیریت هم باید از معلمان حمایت کند.
3. این فرهنگ که هر کسی ویژگی مثبتی دارد و باید طبق آن مسئولیت داشته باشد، اگر بین خود کادر مدرسه هم اجرا شود برای خانواده ها الگو می‌شود.

راهکارها:

1.برای کمتر شدن تنشها، بهتر هست کارها گروهی تعریف بشود تا کمتر بچه ها به صورت تکی به چشم بیایند. مثلا می‌توان در آن مراسم به چند نفر مسئولیت کمک کردن در فضاسازی را داد به چند نفر پذیرایی یا … و در آخر اسم همه آورده شود و از آنها تقدیر و تشکر کرد.

2.با مرور زمان در فعالیت با بچه ها، و خانواده ها می‌توان این شرایط روافراهم کرد و در گفت و گوها مطرح کرد که بچه ها تفاوتهای فردی دارند و باید این تفاوت‌ها دیده بشود و به چشم بیاید.

3.بهتر است با بچه ها صحبت کرد که شما هر کدام ویژگی هایی دارید و چقدر هر کدام از ویژگی ها به کار می‌آید.
وقتی این فرهنگ در کلاس و محیط آموزشی پررنگ بشود کم کم حساسیت‌ها از بین میرود.
ولی وقتی درسخوان بودن، خوش صدا بودن، خوش قیافه بودن و … موضوع باشد بچه ها هم ناخودآگاه خودشان را با بقیه مقایسه می کنند.

4.می‌توانید کتاب قصه هایی با موضوع کار گروهی برای بچه ها بخوانید. مثل کتاب همه برای یکی، یکی برای همه. کتاب قصه گوسفندی که خیلی کوچک بود.