گریه زیاد

توصیف:

شما می‌خواهید بدانید با گریه‌های زیاد دختر ۵/۵ ساله‌تان چه برخوردی داشته باشید.

ریشه:

۱. به طور کلی گریه واکنش طبیعی کودکان است و مفید است.
روایتی از حضرت رسول (ص) داریم که کودکان را به خاطر پنج ویژگی دوست دارم : اول آن که بسیار مى گِریند ، دوم آن که با خاک بازى مى کنند، سوم آن که دعوا کردن آنان همراه با کینه نیست؛ چهارم آن که چیزى براى فردا ذخیره نمى کنند، پنجم آن که مى سازند و سپس، خراب مى کنند (دل بستگى ندارند).
۲. اگر کودکان از ما بزرگ‌ترها توجه و محبت کافی، بازی کردن، درک احساسات، آزادی عمل و … دریافت نکنند و بیشتر زبان ما زبان امر و نهی و تذکر و … باشد، سعی می‌کنند از طریقی این کمبود را به ما نشان دهند که یکی از آن طریق گریه کردن زیاد است.
۳. کودکان بسیار نیاز به توجه و همدلی دارند و وقتی از جانب ما بی‌اعتنایی ببینند، احساس طردشدگی، دوست نداشته شدن، عذاب وجدان و … پیدا می‌کنند.
۴. امروزه به خاطر شرایط زندگی‌ها مثل کرونا، آپارتمان‌نشینی، دید و بازدیدهای کم، محصور بودن بچه‌ها در خانه و نداشتن فرصت بازی‌های هیجانی، حساسیت خانواده‌ها نسبت به نظم و آداب و آموزش و … تحت فشار هستیم و نیاز بیشتری به تنوع و تغییر داریم.
این فشارها و تنهایی‌ها می‌تواند به شکلی مثل بهانه و گریه خود را نشان دهد.
۵. این ادبیات صحبت کردن دخترتان، متناسب با سن او نیست و به خاطر می‌رسد از جایی این را الگوگیری کرده باشد. مثلاً رسانه، موبایل، فامیل، خانواده یا …

راهکارها:

1.هر مادر و پدری همیشه سعی می‌کند بهترین‌ها را برای فرزندش فراهم کند تا در آسایش باشد. مطمئنا شما هم تلاش خود را کرده‌اید.
فرزند شما نیاز زیادی به محبت و دیده شدن دارد.
هم شما و هم همسرتان به طرز اغراق‌آمیزی به فرزندتان محبت کنید و به او بگویید چقدر دوستش دارید.
او را بغل کنید و ببوسید.

2.یکی از راه‌های دیده شدن، همبازی شدن با پدر و مادر است.
روزانه یک ساعت متمرکز با فرزندتان بازی کنید. بازی های هیجانی، دست ورزی، نقاشی، آب بازی و …
کتاب‌ الکترونیکی زیر به شما ایده های جالبی می‌دهد.
https://kachi.chamraniha.com/product/craftsmanship/

3.در خصوص گریه کردن و گفتن آن جملات سرزنشش نکنید و در عوض به صحبت‌ها و احساسات فرزندتان گوش کنید و آن را تایید کنید، حتی اگر حرف ناراحت‌کننده‌ای بزند آن را بشنوید و با او همدلی کنید.
مثلاً بگویید:
مثل اینکه خیلی ناراحت هستی، میدونم آدم وقتی ناراحته دلش میخواد گریه کنه و داد بزنه، حتما این مسئله تو رو خیلی اذیت کرده.
منم گاهی دلم میخواد گریه کنم چون از یه چیزی ناراحتم اما بعدش که یه کم گذشت ناراحتیم تموم میشه.

4.این نکته را به یاد داشته باشید که فرزند شما تنها ۵/۵ ساله است و هنوز خیلی کوچک است و زمان برای تغییر دارد.
از الان سعی کنید فضای منزل را آزادانه تر بگیرید و اجازه دهید راحت بازی کند.
در خصوص نظم، آداب، آموزش و یادگیری و نجس و پاکی و تمیزی و کثیفی و …. تذکر ندهید و بیشتر خود را به تغافل بزنید.

5.سعی کنید فرصت بازی در طبیعت و بازی با همسالان را برایش فراهم کنید.
بازی با همسالان بسیار در تخلیه روانی فرزندتان کمک کننده است.

6.پیشنهاد می‌کنم با کارهایی که خانوادگی دوست دارید با دخترتان دوست دارد، جو عمومی منزلتان را تغییر دهید.
مثلاً خانوادگی با هم آشپزی کنید (بدیهی است که نباید انتظار کار بی‌نقص از فرزندتان داشته باشید و باید اجازه دهید آن طور که دوست دارد در امر آشپزی کمک کند.).
یا خانوادگی فوتبال بازی کنید یا …
خیاطی، کاردستی یا…
این تغییر فضای منزل در روحیه همه اهل خانه بسیار مؤثر است.

7.از کارهای منفی دخترتان چشم پوشی کنید و خود را به ندیدن بزنید.
در عوض نکات مثبتش را ببینید و بابت آن از او تعریف کنید و جلوی پدر و دیگران بازگو کنید.
مثلاً :
بابا امروز که شما نبودی دخترمون سفره رو انداخت و بهم کمک کرد.

8.خود را در موضع آرامش قرار دهید و نگران نباشید چرا که این دوره هم خواهد گذشت.
هر چقدر شما تشویش داشته باشید این نگرانی به فرزندتان هم منتقل خواهد شد.

9. لطفاً یک مدت روی این ویژگی دخترتان تمرکز نکنید چون ناخودآگاه تمرکز کردن باعث تثبیت آن ویژگی می‌شود.
همچنین در مورد ایرادات دخترتان با کسی صحبت نکنید تا توجه دخترتان جلب نشود.

10.کارگاه حد و مرز آزادی به شما کمک بسیاری می‌کند
https://kachi.chamraniha.com/product/azadi-workshop/

11.مشاهده کارگاه استقلال کودک را توصیه می‌کنیم.
https://kachi.chamraniha.com/product/esteghlalworkshop/