از ابتدای شروع کارمان حتی به صورت غیر رسمی، بحث تغذیه بچه ها برایمان جدی بود. در تمام هیات های کودک میان وعده ها و خوراکی های جالب و سالم برای بچه ها در نظر می گرفتیم. اگر خوراکی ها زمینه فعالیتی را برای بچه ها فراهم می کردند، چه بهتر.
قبل از تاسیس مدرسه هم با چندین متخصص، راجع به وعده های غذایی مختلف مشورت کردیم و قرار بر این شد که بچه ها سه وعده غذایی شامل صبحانه؛ میان وعده( ۲بار) و ناهار در مدرسه بخورند.
در تمام این سال ها سعیمان بر این بوده که بچه ها حتما از موادغذایی سالم و مفید استفاده کنند. آشپزخانه همیشه فعال مدرسه، روزانه به تمام بچه ها، خاله ها و عموها، و مادرانی که برای کمک به مدرسه می آیند غذا می دهد. سفره پربرکت شهید چمران چند بار در سال پهن شده و بساط نذری اش را گاه به مناسبت محرم، دهه فجر، اعیاد شعبانیه و … در محله پخش می کند.
پروژه خرید و آماده سازی موادغذایی مدرسه، بسیار سخت و نفس گیر است و البته همه بابت سفره ای که پهن میشود راضی هستند. خانواده های چمرانی، هزینه زیادی بابت وعده های غذایی می پردازند و تعدادی هم که توان پرداخت ندارند با اقلام آشپزخانه از جمله برنج، رب خانگی، سبزی خوردن و ده ها مورد رنگارنگ دیگر جبران می کنند.
نکته خیلی مهم در بحث غذا، مشارکت بچه هاست. بعضی مواقع به عنوان چمیار( یاری دهنده چمرانی به بخشهای مدرسه) به آشپزخانه میروند، خریدهای آشپزخانه را به طبقه بالا می‌برند، در پروژه های درسیشان دست به کار شده و به ما در تهیه مواد اولیه غذا، میان وعده و خوراکیهای خوشمزه کمک می کنند.
گهگاه خانواده های بچه ها و حتی دوستان غیرچمرانی، هدایای خوشمزه ای برای آشپزخانه می آورند از سبدهای آلبالوهای قرمز گرفته تا ربهای خانگی و آبلیموهای ترش و تازه، چون دوست دارند بچه ها از موادغذاییشان استفاده کنند. شاید دوست دارند به اندازه یک وعده غذایی، در آینده بچه های کوچک سهیم باشند فارغ از موقعیت خانوادگی بچه ها. نیتی مثل نیت نذریهای مناسبتی در سال زدون تجسس از فقیر و غنی بودن آدمها و فقط معامله ای صادقانه با خدا.
نذر فرهنگی
