سال اول که حسینیه کودک راه افتاده بود تعداد بچه ها حدود سی و چند نفر بود. از همان ابتدا دوست داشتیم بچه ها را اردو ببریم ولی تعداد زیاد بچه ها ما را ترسانده بود که نتوانیم فضا را جمع و جور کنیم. اواخر پاییز تعدادی از بچه ها ریزش کردند. ماندند ۱۳ بچه. فکر کردیم الان زمان مناسبی برای اردو بردن است و اینطوری شد که اردوهای شهیدچمران شروع به کار کرد.
از آن روز تا الان به لطف خدا برنامه اردوی هفتگی حسینیه کودک و ادبستان شهید چمران ادامه داشته. الان که تقریبا ۹ پایه در کل مجموعه وجود دارد هر ۹ پایه هفتگی اردو می روند.
در این سال‌ها با راننده های خوب و محترمی آشنا شدیم که رفت و آمد بچه ها را به عهده گرفتند؛ با مشاغل خوب و صاحبان مشاغلی آشنا شدیم که به گرمی از بچه ها استقبال کرده و تمام سعی خود را کردند که روز اردو به بچه ها خوش بگذره و متوجه ابعاد کارشان شوند. با پارک ها و بوستان های جالب و متنوعی آشنا شدیم که هر کدام امکان فعالتی خاص را به ما میداد.
برای اردوهای خانگی به خانه بچه ها رفتیم و مامان های دغدغه مند کلی فعالیت و بازی برای بچه ها طراحی کردند.
در این چند سال با تعداد زیادی مسجد و امامزاده جالب هم آشنا شدیم و دیدیم این فضاها بستر خیلی خوبی برای فعالیت و بازی بچه هاست اگرچه موانعش هم زیاد است
و همه با هم به این نتیجه رسیدیم که کل فضای زندگی بچه ها اعم از پارک، مغازه ها؛ خانه ها و …. محل یادگیری است نه فقط مدرسه.
نذر فرهنگی
