مسائل آموزشی
نام مشاور : سرکار خانم صحتی
پرسش
پسرم کلاس ششم از وقتی مدرسها آنلاین شده اصلا درس نمی خونه فقط پای ایکس باکس و بازی با گوشی هر وقتم که گوشی وازش میگیرم میره پای تلویزیون به حرفم گوش نمیده و خیلی موقعها با هم دعوا میکنیم اصلا یه روزم نشده خودش بره کتابشو بیاره وچند تا تمرین حل کنه هر چی میگم اصلا گوش نمیده چیکار کنم؟
توصیف مسئله
با پسر کلاس ششمی که از زمان مجازی شدن مدرسه ها درس نمیخواند و بیشتر بازی کامپیوتری میکند چه باید کرد؟
ریشه
- شرایط امروز جامعه و مجازی شدن مدارس باعث شده است که بچه ها هیچ تفریحی نداشته باشند و بیرون از خانه نروند.
- با مجازی شدن مدارس شرایط مدرسه رفتن بچه ها کنسل شده است و مجبور اند که از پشت سیستم درس ها را یاد بگیرند و این برایشان دشوار است.
- گاهی براساس ویژگی های رفتاری و اخلاقی بچه ها باید به این موضوع نگاه کرد که شاید آنها به علت اینکه انرژی های نهفته و تخلیه نشده دارند، خیلی سخت میتوانند یک جا بنشینند.
- دسترسی دادن به بچه ها در حوزه بازی های کامپیوتری و موبایل و … باعث میشود آن ها کسل شوند و این موضوع روی تمرکز و دقت آن ها اثرات منفی می گذارد.
- جذابیت بسیار بازی های کامپیوتری و گوشی موبایل موجب علاقه مندی بسیاری از بچه ها میشود و این موضوع غیرقابل انکار است.
راهکارها
- یک دفترچه ای که دوست دارد را بردارید و همراه خود او برنامه روزانه که باید انجام داده شود را بنویسید، این کار را میتوانید از خودتان هم شروع کنید و بعداز مدتی پیشنهاد این کار را به پسرتان بدهید و همراه او برای هر ساعت برنامه بریزید و خودتان را ملزم به انجام دادن آن کنید.
- این برنامه ریزی برای انجام فعالیت ها و کارها میتواند بخشی علایق فرزندتان باشد بخشی هم نیازهایی که شما درنظر دارید به طور مثال ما امروز ۱ ساعت میرویم بیرون و بازی میکنیم بعداز آن نیم ساعت باید به تکالیف مدرسه برسیم.
- میزان بازی های رایانه ای را پایین آورده و بازی های حرکتی و هیجانی و حتی بازی های کلامی وخانوادگی را افزایش دهید. انجام بازی های فکری مثل جالیز، تیزبین، لوتوس و … هم میتواند کمک کننده باشد.
- میدانیم الان شرایط کرونا واقعا سخت است اما باید به این موضوع هم فکر کنیم که بعداز کرونا بچه های ما چه شکلی می شوند و چه مشکلاتی ممکن است پیدا کنند، در نتیجه یک راهکار میتواند این باشد که با رعایت کامل در زمان هایی که میدانیم خلوت است بیرون برویم، باهم ورزش کنیم، پیاده روی کنیم و بدویم و حتی به پارک برویم. این زمان های خالی میتواند گاهی همراه با مادر و گاهی پدر باشد.
- در این زمان هایی که والد و فرزندی می باشد میتوانید بدون نصیحت باهم وارد یک گفت و گوی صمیمانه و همدلانه شوید و درباره علایق و برنامه هایی که دارید صحبت کنید. اینگونه رابطه صمیمانه تری با فرزندتان دارید و او هم چون توجه و وقتی که شما برایش میگذارید را میبیند قطعا برای نگرانی ها و حرف های شما ارزش بیشتری قائل میشود.
- در این سن دیگر بچه ها باید خودشان به صورت مستقل تکالیف و درس هایشان را انجام دهند و اینکه مادر دائم درحال یادآوری باشد باعث میشود که روی این موضوع حساس شده و یا حتی از سر لحبازی و یا بیخیالی تکالیفش را انجام ندهد.
- گاهی در این شرایط میتوانید این نگرانی ها را با مربی او درمیان بگذارید تا او این بازخورد ها را به او بدهد و از او بخواهد، تا رابطه والد و فرزندی شما هم خیلی با این مسائل ضربه نخورد.
- زمان هایی را اختصاص دهید و با خانواده هایی که فرزند هم سن و سال شما دارند و خیالتان از هر جهت از آن ها راحت می باشد، رفت و آمد کنید تا فرزندتان به جای بازی های رایانه ای با یک فرد هم سن و سال سرگرم باشد و تعامل داشته باشد.
- زمان هایی که دور هم هستید، بازی های دسته جمعی مثل اسم فامیل، والیبال خانوادگی یا هربازی دیگری را در برنامه تان بگذارید و سعی کنید انجام دهید.
- مفاهیم درسی را به صورت بازی، نمایش و یا به صورت شفاهی باهم کار کنید، بدین ترتیب کار او برای نوشتن راحت تر می شود.
- میتوانید به همراه خود فرزندتان علاقه مندی هایش را بررسی کنید و شرایطی را برای دنبال کردن آن و پیدا کردن مهارت در آن موضوع را ایجاد کنید مثلا نجاری، اریگامی، روبیک و…
