به بچه ها گفتن، از بچه ها شنیدن
یا
چگونه به راحتی با فرزندانمان انسانی برخورد کنیم
موضوع کلی کتاب:
نحوه تعامل با کودکان و تغییر بیان جملات و عبارات برای برقراری رابطه بهتر با کودکان و کم شدن تنش ها و بروز بهتر افکار کودکان
خلاصه ای از داستان کتاب:
در این کتاب گفته شده باید به کودکانمان کمک کنیم که احساساتشان را درک کنند ، چگونه؟
با این کارها: ابتدا با دقت تمام گوش دهیم به جای تقریبا گوش کردن، احساس آن ها را با کلمه‌ای تصدیق کنیم به جای سوال کردن و پند دادن.
احساسات کودک را با عباراتی بیان کنیم به جای انکار احساسات.
به طور خیالی آرزوهایشان را برآورده کنیم، به جای توضیح دادن و منطق به کار بردن.
وقتی احساسات کودکان را می پذیریم، قابلیت آنها برای پذیرش محدودیت ها بیشتر می‌شود.
ما معمولا در رابطه با اعمال کودکان این کارها را انجام می دادیم:
اتهام زدن و سرزنش کردن،بد و بیراه گفتن، تهدید کردن، دستور دادن، نصیحت و سخنرانی، اخطار، جملات مظلومانه، مقایسه کردن، با تمسخر سرزنش کردن، پیشگویی کردن؛
ولی حالا یاد میگیریم با کارگیری همیاری که شامل موارد ذیل می‌شود انسانی تر با بچه ها برخورد کرد. استفاده از همیاری شامل این کارهاست:
۱. آنچه را می بینید، توصیف کنید.
۲. اطلاعات را در اختیار کودکانتان بگذارید.
۳. درباره احساسات و عواطف تان صحبت کنید.
۴. منظورتان را با یک کلمه بیان کنید.
۵. یادداشت بنویسید.
می‌توانیم به جای اینکه کودک را تنبیه کنیم از این راهکارها استفاده کنیم:
۱. به روش هایی اشاره کنیم که مفید باشد.
۲. تقبیح شدید خود را بیان کنیم بدون حمله به شخصیت.
۳.انتظارات خود را جز به جز شرح دهیم.
۴.به کودک نشان دهیم چگونه می‌تواند خطای خود را جبران کند.
۵. به کودک فرصت بدهیم.
۶. با موضوع برخورد فعال داشته باشیم.
۷. بگذاریم کودک پیامد کار خود را تجربه کند.
برای کمک به استقلال شخصیت بچه ها می‌توانم از یکسری مهارت استفاده کنیم مانند:
۱. واگذاری حق انتخاب
۲. احترام گذاشتن به تلاش کودک
۳. سوال نپرسیدن بیش از اندازه
۴. تشویق به استفاده از منابع بیرون خانه
۵. از دست ندادن امید
۶. عجله نکردن در پاسخگویی به سوالات
با راهکارهای زیر می‌توانیم فرزندان را از ایفای نقش رها کنیم:
۱. در پی فرصت هایی باشید تا به کودک تصویر جدیدی از خودش ارائه دهید.
۲.کودکان را در موقعیت هایی قرار دهید که بتوانند خود را به گونه های مختلف ببینند.
۳. بگذارید کودکان تصادفا از شما مطلب مثبتی درباره خود بشنوند.
۴. برایش شرح دهید چه الگوی رفتاری را می پسندید.
۵. سنگ صبور لحظه های ویژه‌ی کودکانتان باشید.
۶. وقتی کودک شما طبق برچسب گذشته عمل می‌کند، احساسات و انتظارات خود را برایش شرح دهید.
تکه ای از کتاب:
بخش اعظم لطف زندگی در رویا، خیالبافی، پیش بینی آینده و طرح ریزی نهفته است.اگر تلاش کنیم کودکانمان را برای ناامیدی های احتمالی آینده آماده کنیم آنان را از کسب تجربیات مهمی باز داشتیم.
.
.
.
کودکانمان از توصیفات کوچک روزمره ی ما می آموزند که نیرویشان چقدر است.
.
.
.
تمام دنیا به آنان خواهند گفت که اشتباهاتشان چیست (آن هم با صدای بلند و به کرات).کار ما این است که بگذاریم کودکانمان بدانند که کدام یک از خصلت هایشان پسندیده است.
این کتاب برای چه کسانی خوب است:
برای همه پدر مادرها و معلمان و مربیان و تمام کسانیکه به نحوی با کودکان در ارتباط آمد.
سخن آخر:
حس خوب اینکه چقدر راحت می‌شود با یک تغییر کوچک دنیایی را تغییر داد.
راحله رضایی
