همسالان
نام مشاور : سرکار خانم یعقوبی
پرسش
سلام و وقت بخیر. دختر من چهارسالشه و هنگام بازی با دوستاش اگه یه کاری میلش نباشه، گریه میکند و قهر میکند. من هرچقدر صداش کنم جواب نمیده. مثلا توحیاط بگم بیا خونه حرف گوش نمیده! ممنون میشم اگه راهنمایی کنین.
توصیف مسئله
کودک چهار ساله‌تان در تعامل در دوستانش، اگر مطابق میل او رفتار نشود، گریه میکند و جواب نمی‌دهد. با او باید چگونه برخورد کرد؟
ریشۀ قهر کردن
- خیلی اوقات لجبازی بچه ها به دلیل چارچوب های فراوان و باید و نباید والدین به وجود می آید.
- کودکان در یک مقطع سنی خود محور می باشند. آنها دنیا و هر آنچه در آن وجود دارد را از آن خود می دانند. در برخی کودکان، این مرحله کوتاه و گذرا هست اما در برخی کودکان تا پایان هفت سال اول ادامه دارد.
- کودکان در هفت سال اول به دلیل عدم تفکر منطقی و دایره لغات محدود خود، خواسته ها و نیازهای خود را با گریه و جیغ زدن بیان میکنند.
- خیلی اوقات کودک با گریه کردن، توجه و محبت دیگران را به خود جلب میکند. کودکان تا زیر هفت سال به محبت بی حد و اندازه نیاز دارند، بخصوص در جمع فامیلی که توجه والدین به کودک کمتر است، این نیاز تشدید پیدا میکند.
- سخت گیری و محدودیت های فراوان، باعث انعطاف پذیری پایین کودک می شود.
- بعضی از بچه ها از طریق گریه کردن، حرف خود را به کرسی می‌نشانند، آنان یاد گرفته اند که از سلاح گریه برای دست یابی به اهداف خود استفاده کنند.
راهکارهای مقابله با قهر کردن بچه ها
- بر روی یک کاغذ، چارچوب ها و باید ها و نبایدهای خود را یادداشت کنید. سعی کنید قالب‌های ذهنی تان را بشکنید.
- به فرزند خود محبت بی حد و اندازه کنید. بیان احساسات و محبت بسیاری از اختلالات رفتاری بچه ها را برطرف میکند.
- استقلال کودکان را در نظر بگیرید. اجازه دهید در برخی امور آزادی عمل داشته باشد. مثلا: هنگام انتخاب لباس سه گزینه را مطرح کنید و اجازه دهید او از بین آن سه تا انتخاب کند، از او در مورد شام شب بپرسید.
- در زمان قهرکردن کودکتان، از سرزنش کردن خودداری کنید.
- با کودک خود زیاد صحبت کنید، هنگامیکه از او ناراحت هستید و یا خوشحال هستید، احساسات خود را در قالب کلمات، نسبت به او بیان کنید. مثلا: «من الان ناراحت هستم که شما این کار را انجام دادی. خیلی خوشحال شدم که دیدم عروسکت را به دخترخاله ات دادی»
- برای فرزند خود زیاد کتاب بخوانید، قصه بگویبد، خاطرات دوران کودکی خود را تعریف کنید.
- هنگامی که گریه کرد، چند لحظه به سراغ او نروید و بعد از چند دقیقه بروید و او را در آغوش بگیرید و محبت کنید و با همدلی کنید و او را متوجه کنید که حالش را می فهمید و ناراحتی اش را درک میکنید.
- بازی های دست ورزی انجام دهید.
- علایق و نیازهای کودک خود را شناسایی کنید؛ این کار باعث می‌شود رابطۀ بینتان بهتر و صمیمی‌تر شود.
