عصبانیت و تف کردن

توصیف مسئله

شما می خواهید بدانید در مقابل کودکی که خیلی زود عصبانی می شود و عصبانیتش را به شکل نادرستی بروز می دهد چه باید کرد؟

ریشۀ عصبانیت و تف کردن

1. طبیعی است که کودک در این سن هنوز روی احساساتش کنترل نداشته باشد و هر شکلی بخواهد آن ها را بروز بدهد.
2. گاهی دیر پاسخ دادن به نیازهای کودک همچنین در نظر نگرفتن احساساتش از سوی والدین، باعث می‌شود کودک برای رسیدن به خواسته اش از عصبانیت، پرخاشگری یا امثالهم استفاده کند. در ادامه وقتی می‌بیند از این طریق توانسته توجه ما را به خودش جلب کند، دفعات بعد هم از همین روش استفاده خواهد کرد.
3.  غالباً واکنش های بیش از حد ما به رفتارهای منفی کودکان سبب تکرار و تثبیت آن رفتارها می‌شود.
4.  گاهی کودک والدینی دارد که با عصبانیت و خشم با او رفتار و گفتگو می کنند. کودک هم در غالب رفتارهایش از آن‌ها الگو می‌گیرد.

راهکارهای مقابله با عصبانیت و تف کردن

1. با احساسات منفی و مثبت کودک همدلی کنید و هیچ وقت آن‌ها را تکذیب نکنید.
   اگر عصبانی شده، به او نگویید: «این که عصبانیت و ناراحتی نداره!» بلکه با او همدلی کرده و به او کمک کنید دلیل عصبانیت را حل کند.
2. به مدل رفتاری خود با کودک دقت کنید. تعامل با کودک را آموزش ببینید؛ چرا که این امر از ترفندها تربیتی والدین و مربی‌ها حساب می‌شود.
3. با انجام بازی‌های هیجانی و بازی آزاد و بی قانون مثل آب بازی، آرد بازی و… به تخلیۀ هیجانات منفی کودک و رشد او کمک کنید.
4. محبت خود را به شکل های مختلف به کودک ابزار کنید. بیان احساسات و محبت به کودک، انرژی و افکار منفی را از او دور می‌کند.
5. به نیازها و خواسته های کودک به موقع پاسخ بدهید. اگر شما را صدا می کند، چیزی را نشانتان می‌دهد یا خواسته‌ای از شما دارد، به او توجه کنید.
6. ما معمولاً در مقابل رفتارهای منفی کودکان منع مستقیم داریم. مثلاً دربارۀ تف انداختن که در صورت سوال آمده است، غالب والدین به صورت مستقیم به کودک می‌گویند که این کار، کار بدی است و نباید انجام بدهی. در صورتی که این مدل برخورد فقط سبب تکرار و تثبیت آن رفتار می‌شود.
7. به عصبانیت و تف کردن کودک بی‌توجهی کنید و سعی کنید نیاز آن لحظه‌اش را ببینید. هر رفتاری که کودک از خودش نشان می‌دهد ناشی از یک نیاز برآورده نشده است. بنابراین در پس رفتارهای بیرونی آن نیاز درونی کودک را دریابید.