غریبی کردن کودک

مشاور: مطهره یعقوبی

پرسش:

پسرم دوسال و ۹ ماهشه حدودا. وقتی جایی میریم که کسی جدید اونجاست بچه یا بزرگسال شدیدا خودشو به من میچسبونه و دیگه از کنارم جم نمیخوره. همه میگن خیلی به من وابستست ولی من حس میکنم شخصیت و سنش اقتضا میکنه. دیر با بقیه ارتباط گرم میگیره و تقریبا وقتی داریم میریم جایی اخرش که داریم برمیگردیم تازه ارتباطش گرم میشه.

توصیف:

نحوه برخورد با پسربچه دو و نیم ساله که با دیگران غریبگی می کند و به مادرش وابسته است، چگونه باید باشد؟

ریشه:

۱_ هر دوره سنی کودک ویژگی های خاصی دارد که نشان از رشد او می باشد. کودک بمرور با محیط اطراف خود آشنا میشود و چیزی که تابحال توجه او را جلب نمی کرد، الان برای او جذاب میشود. دو تا سه سالگی مرحله خود محوری است. کودک دنیا و هر آنچه در آن وجود دارد را از آن خود میداند و به اطرافیان از نگاه خود میبیند. او هنوز در مرحله نخست رشد اجتماعی قرار دارد. به همین جهت همه افراد به غیر از پدر و مادر برای او ناآشنا هستند.
۲_ وابستگی کودک به مادر بعد از دوره شیرخوارگی، شدیدتر هم میشود. چون تا دوسالگی به وسیله شیر خوردن، تامین عاطفی میشد، اما اکنون این نیاز و مطالبه گری بیشتر میشود.
۳_ کودک دو ساله، چون هنوز در مرحله نخست رشد اجتماعی قرار دارد، در وهله ورود به جمع غریبه به آشناترین کسی که میشناسد، پناه میبرد و بمرور با محیط خودش را وفق میدهد.

بخوانید  دستشویی رفتن

راهکارها:

1.همان طور که خودتان فرمودید؛ رفتار فرزند شما کاملا عادی و متناسب با سن او می باشد.

2.هنگام ناراحتی یا به اصطلاح غریبگی کردن، او را در آغوش بگیرید و با او همدلی کنید. بمرور و با آرامش او را با محیط اطراف و اطرافیان آشنا کنید.

3.در طول روز فرزند خود را زیاد در آغوش بگیرید، زیاد ببوسید و به او محبت کنید. محبت کردن به کودک از مهم ترین وظایف تربیت می باشد.

4.تعاملات اجتماعی خود را بیشتر کنید. مهمانی بروید، مهمان به منزل خود دعوت کنید، مسافرت و کوه، پارک بروید.

5.این مقاله را مطالعه کنید:
#مقاله #مهمانی