اصلا تنها بازی نمی کنه

توصیف:

از اینکه دختر شما به تنهایی و به طور مستقل نمی تواند بازی کند این موضوع شما را اذیت می کند و وابستگی کودکتان در بازی به شما مسئله ی دیگر است.

ریشه:

1.به طور کلی بچه ها به همبازی شدن با والدینشان احتیاج دارند و این یک امر طبیعی است. به بخش طبیعی آن کاری نداریم باید برای بخش غیرطبیعی آن برنامه ریزی کنیم.
2.این مسئله می تواند دو ریشه داشته باشد ریشه ی اول، عدم دریافت توجه کافی از طرف شما به فرزندتان است. و ممکن است این توجه را به صورت منقطع داشته باشید و در صورت اعلام دخترتان به شما انجام شود،
3. ریشه ی بعدی ناتوانی دختر شما در بازی کردن به صورت تنها می تواند توانمندی زیاد شما در بازی کردن باشد که مانع از پیشنهاد بازی و انتخاب بازی از طرف دخترتان می شود.
4. ریشه احتمالی سوم می‌تواند عدم دادن حق انتخاب در موقعیت های مختلف به دخترتان باشد که مانع از استقلال او شده است.

راهکارها:

1.زمان ثابتی را در روز تعیین کنید تا بدون اعلام او با او بازی کنید، بازی های حرکتی، هیجانی که خیلی بیشتر احساسات و توجه شما نسبت به او منتقل می شود(بازی هایی مثل آب بازی با آب پاش، یا همین خاله بازی که در آن نقشی را به عهده می‌گیرید و مدتی را با او همبازی شویدخوب است این زمان بین یک تا دو ساعت در روز باشد.

2.وقتی در بازی ها وارد می شوید سعی کنید توجه کاملی به او داشته باشید و در حین کارتان، در حین آشپزی یا کار خونه و … این توجه کامل منتقل نمی شود.

3.در بازی هایی که با او دارید به او اجازه بدهید تا پیشنهاد بازی دهد و شما همان مدل که او می‌گوید بازی کنید، تا کم کم به این نتیجه برسد که من خودم می‌توانم بازی کنم و بازی پیشنهاد بدهم.

4.همبازی برای این سن بچه ها خیلی ضروری است، سعی کنید گروه‌های دوستی برایش ایجاد کنید تا در تعامل با آنها شیوه بازی کردن را یاد بگیرد.

5.سعی کنید حق انتخاب لباس، زمان غذا خوردن، زمان بازی کردن و … که می‌دانید در حد یک کودک است را به او بدهید.

6.سعی کنید در مورد تفریحات گاهی حق انتخاب به او بدهید. مثلا: امروز شما انتخاب کن که بریم پارک یا بریم کوه؟