ترس

نام مشاور : سرکار خانم صحتی

پرسش

سلام وقت بخیر. پسرم دوسال ونیم داره تقریبا. ازوقتی شروع به حرف زدن کرده اسم چند تا موجود خیالی رو میگه ومیگفت دوستاشن. ولی ازیکی از آنها همیشه میترسه و فرار میکنه. گاهی هم باهاش همبازی میشه. آیا این موجود واقعا فقط تو تخیلاتشه؟ یا امکان داره واقعا موجودی ازجنس اجنه رو ببینه؟

توصیف  مسئله

شما میخواهید بدانید پسر ۲ سال و نیمه تان واقعا دوست خیالی دارد یا اجنه می بیند.

ریشه

  1. گاهی بچه ها در این سن دوستان خیالی برای خود پیدا میکنند و برای آن ها اسم میگذارند که این مسئله طبیعی است. در سن های زیر ۵ سال خوب است که تخیل بالایی داشته باشند.
  2.  والدین معمولا نگران این مسئله اند که فرزندانشان توهم میزنند که دوستانی دارند و نکند که خطرناک باشد یا واقعا این موجودات تنها زاده تخیل آن هاست و موضوع خاصی نیست.
  3.  گاهی بچه ها به علت تنهابودن و عدم هم بازی و نیازهایی که دارند به دوستان خیالی روی می آورند و با آن ها بازی میکنند.
  4.  ممکن است دیدن فیلم یا انیمیشن ای که مناسب سن او نبوده است باعث شده باشد یک دوست خیالی ترسناک هم داشته باشد.
  5.  بچه ها در این سن درکی از مفهوم ترس ندارند، مگر آنکه شما او را با این مفهوم آشنا کرده باشید و او از مسئله ترسیده باشد یا ترس شما را مشاهده کرده باشد.

راهکارها

  1. تخیلات کودک می‌تواند تا بی نهایت ادامه داشته باشد و این وظیفه والدین است که با صبوری و پذیرش داشته باشند و تخیلات او را زیر سوال نبرند.
  2. پرورش خلاقیت بچه ها تاحدود زیادی به تخیلات آن ها بستگی دارد و معمولا بچه هایی که تخیل دارند و وارد واقع نگری بزرگترها نشدند، خلاقیت بیشتری هم خواهند داشت.
    بنابراین خوب است که وارد دنیای تخیلات کودک شوید و با او همراهی کنید.
  3. اصلا تخیلات پسرتان او را سرکوب نکنید و نگویید که این چیزها وجود ندارد و…زیرا اولا بچه ها اصلا تفاوت خیال و واقعیت را متوجه نمیشوند، ثانیا این سرکوب باعث میشود هم خلاقیت او دچار مشکل شود و واقع بینانه همانند بزرگترها به دنیا نگاه کند و هم ممکن است دیگر دوستان خیالی اش را از شما پنهان کند.
  4. با او هم بازی شوید و سعی کنید باهم بازی های مختلف مثل شمشیر بازی، توپ بازی، پرتاب توپ به سمت هم و… را انجام دهید تا هم محبت و توجه شما را در بازی دریافت کند و هم انرژی های نهفته پسرتان تخلیه شود.
  5. خوب است بیشتر به او توجه کنید، او را در آغوش بگیرید و ببوسید و این برنامه را روزانه برای او داشته باشید.
  6. برای او موقعیتی فراهم کنید تا بتواند با همسالان خود بازی کند و به صورت هفتگی دوستانش را ببیند. البته باتوجه به سن پسرتان انتظار نداشته باشید که مستقلاً با دوستانش بازی کند. در خیلی از مواقع حضور شما لازم است.
  7. سعی کنید در بازی و تماشای فیلم و انیمیشن فرزندتان نظارت کافی داشته باشید تا محتوای نامناسبی دریافت نکند. می توانید کارتون های ساده و کوتاه مناسب سنش را دانلود کرده و برایش به نمایش بگذارید.
بخوانید  کودک عصبانی