حرف نشنوی
مشاور: علی حاجی اکبری
پرسش:
من پسر ۸ ساله دارم کلاس دوم است.و بسیار پرخاشگر هست.مثلا ما برای دیدن تلویزیون زمان برایش گذاشتیم روزی ۱:۳۰دقیقه.اولش این قانون را قبول میکنه. ولی وقتی که زمانش تمام میشه.به او تذکر میدیم میگه میخوام باز هم ببینم وقت دارم.کارهای دیگر هم به این صورت به حرفا گوش نمیده
توصیف:
فرزندتان به حرف‌هایتان توجه نمی‌کند؛ مثلا، به قراری که درباره‌ی مدت تماشای تلویزیون گذاشته‌اید، پایبند نمی‌ماند و پس از پایان فرصتش، به تذکرهایتان گوش نمی‌دهد و کاری را که دوست دارد، انجام می‌دهد.
ریشه:
1.به حالتی که توصیف شد، پایین‌آمدن انعطاف‌پذیری می‌گویند. انعطاف‌پذیری خصوصیتی است، که اجازه می‌دهد فرد شرایط ناخواسته، پیش‌بینی‌نشده و تغییرات را بپذیرد و با موقعیت‌های گوناگون کنار بیاید، بدون اینکه آسیب ببیند یا صدمه بزند.
2.منطق بزرگ‌سالانه و توضیحات زیاد علمی در مورد اتفاقات و موقعیت ها باعث می‌شود کودک از فضای کودکی خارج شده و مثل یک بزرگسال برخورد کند.
3.آموزش مستقیم در زیر 7 سال، مثل آموزش حروف، اعداد، شعر و … باعث پایین آمدن انعطاف‌پذیری کودک می‌شود.
4.وسواس یا نظم یکی از والدین، حتی در حد معمول و تذکر دادن بابت رعایت نظم و تمیزی و … باعث حساس شدن کودک و در نتیجه کم شدن انعطاف پذیری او می‌شود.
5.امر و نهی و تذکرات و قانون مندی در زیر 7 باعث خشک شدن و پرخاشگری در بچه ها می‌شود. به نظر می‌رسد که در زیر 7 سالگی کودک همه یا بعضی از این ریشه ها را تجربه کرده است.
راهکارها:
1.به این نکته توجه کنید:*
یکی از راه‌های دقیق نگاه‌کردن نوشتن است.
اگر صبر و حوصله پیشه کنید و بنویسید که در روز کجاها به او تذکر دادید و بنویسید به چه‌دلیلی تذکر دادید، موفق می‌شوید حساسیت‌هایتان را کشف کنید. حساسیت‌ها نقاطی هستند، که در آن‌ها به فرزندتان آموزش مستقیم می‌دهید یا منطق بزرگ‌سالانه به‌کار می‌برید یا نظم و چارچوب‌هایتان را اعمال می‌کنید.
بسته به ریشه‌ای که کشف می‌کنید، راه‌کار را انتخاب کنید
2.اگر نظم بالایی دارید یا چارچوب‌های سفت و سختی حاکم کرده‌اید، به فرزندتان آزادی بدهید. برای اینکه به کودک آزادی بدهید، باید او را در معرض انتخاب قرار دهید. بیش از اینکه شما به او برنامه بدهید، او باید انتخاب کند، که می‌خواهد چه‌کار کند.
مثلا با نرمی به او بگویید چند برنامه را انتخاب کند و ما بین تکالیف درسی اش ببیند.
3.در زمینه‌ی آداب، نظافت، نظم و مقولاتی از این دست، به او آزادی بدهید؛ تذکر ندهید؛ حساسیت نشان ندهید و فشار نیاورید. این نکته را درنظر بگیرید، که برای درمان باید تا یک ماه این رویه‌ی سخت و دشوار را تحمل کنید.
4.بهترین راه برای اینکه تلویزیون کمتر ببیند پرکردن اوقات او با بازی و فعالیت های موردعلاقه اش است. مثلا بستر ساخت و ساز با اره و کارتن، میخ و چکش، یا رفتن به پارک و بازی کردن و …بازی های هیجانی مثل دویدن، کشتی با پدر، آب بازی و …
5.سعی کنید کمتر از او انتقاد کنید و بیشتر از کارهای مثبتش تعریف و تشکر کنید.
6.در کل سعی کنید فضای خانه و روابط خود را با همسرتان به گونه ای بهبود ببخشید تا جو عمومی منزل به سمت مثبت برود.
لازم به ذکر است که در تمام راهکارها همراهی پدر لازم است.
