دعوا بین کودکان
مشاور: فرزانه جعفری
پرسش:
سلام خدا قوت من در کلاس پیش دبستانم دختری هست که خیلی دیگران را اذیت میکنه چه کلامی و زدن ,واز یکی از بچه ها که خوشش نمی یاد بیشتر,طوری که داره خانواده ها درگیر میشن, توصیه من این بوده اجازه بدید خود بچه هامشکلشون را حل کنند ولی واقعا این بچه خیلی اذیت میکنه بادهن کشی به دوستش یا زدن یا اینکه به همون بچه میگه تو نیا مدرسه و فحش میده باید من و اولیا چکار کنیم؟واینکه بچه ای که دیگران را میزنه باید اولیا چه توصیه ای کنند نباید بگن تو هم بزن, ولی اون بچه که عادت به زدن داره که بدتر میشه, پس تکلیف در مورد این بچه ها چیست و اینکه اگر به بچه ها بگیم اگر کسی تو را زد تو نزن توسری خور نمیشوند؟؟
توصیف:
برخورد ما با دعواهای بین بچه ها نسبت به هر دو طرف شروع کننده و کسی که کتک خورده، باید چگونه باشد؟
ریشه:
1.بهتر است کودکی که این حد از خشم درونش هست را دقیق تر مشاهده کنید و سوالاتی را از خانواده اش بپرسید تا به سرنخ هایی برسید و با کمک والدین کودک انها را قدم قدم حل کنید.
2.اکثر این خشم ها و زد و خورد ها و در کل ریسک پذیری بالا در این موارد از یک (مانع) نشات می گیرد .
این مانع ممکن است عدم موفقیت کودک در تعاملات دوستانه اش باشد یا امر و نهی ها و یا قالب های ذهنی و محدود کردن و آزادی ندادن به کودک از جانب خانواده و یا عدم دریافت محبت کلامی و یا لمسی و همچنین درک نشدن احساساتش )باشد.
3. داشتن الگویی از پرخاشگری در اطرافیان کودک هم ممکن است باعث این گونه واکنش ها شده باشد.
4. از طرفی کودکی که از خود دفاع نمی کند ریسک‌پذیری و اعتماد به نفس پایینی دارد که در جای خود باید بررسی شود.
راهکارها:
1.در حال حاضر شما سعی کنید که به کودک محبت کنید و با او بازی کنید و هنگام بروز خشم یک شنونده خوب و مترجم احساساتش شوید و او را به سمت ارامش هدایت کنید. نیازی نیست که به کودکان دیگر بگوئید از خود دفاع نکنند.
با اینکه سخت است اما بهتر است خودتان را در آن شرایط کنترل کنید و عصبانی نشوید و بگویید: از چیزی ناراحتی؟ چیزی می‌خواستی؟ می‌تونیم با هم مشکلت رو حل کنیم و حرف دو طرف را بشنوید.
2.در مورد صحبت با والدین دیگر هم سعی کنید به انها اطمینان دهید که شما مراقب اوضاع کلی کلاس هستید و این مسائل طبیعی است و حل می شود .البته راهکارهایی نظیر همین راهکارها را به والدین بدهید تا در منزل اجرا کنند.
3.بازی کردن با کودک مثل آب بازی های هیجانی، گل بازی، خاک بازی، بدو بدو، رنگ بازی و … در تخلیه خشم و آرامش بسیار تاثر گذار است.
4.ترجیحا در منزل فضای آزاد جهت بازی و فعالیت وجود داشته باشد تا کودک به راحتی و بدون دغدغه بازی کند.
تذکرات و امر و نهی ها و بکن نکن کردن موجب خشم در بچه ها می‌شود.
5.اگر در اطرافیان کودک الگویی از خشم وجود دارد بهتر است که صحبت کنید تا جلوی بچه این رفتار را نشان ندهند.
6.در مورد کودکی که ریسک پذیری پایینی دارد توصیه می‌شود بازی هایی که شجاعت می‌طلبد را در برنامه اش قرار دهید. مثل: پریدن از ارتفاع معقول، آب بازی، رنگ بازی، بالا رفتن از درخت یا … را انجام دهید.
7.نوع مکالمه با کودکی که مورد آزار قرار گرفته باید در وهله اول به صورتی باشد که انگار کار طرف شروع کننده را سهوی جلوه دهد. در مراحل بعد کودک را با جملاتی مثل: (شما هم میتونی از خودت دفاع کنی، فکر کنم دوستت از این مدل بازیا خوشش میاد شما هم میتونی همین بازی رو باهاش بکنی، میونی از دستا و پاهات استفاده کنی!) تشویق به دفاع از خود کنید.
