دیدن صحنه های نامناسب
مشاور: زهرا شاه حسینی
پرسش:
پسر ۸ ساله ای دارم که کلاس سومه، در کل مشکل خاصی با هم نداشتیم خودم اهل رعایت حیا و پوشش جلو پسرم هستم.
ولی شغلم تدوین فیلم های ممیزی هست، این چند وقته متوجه شدم پسرم چند صحنه از این فیلم ها رو دیده و بعد رفته تصاویر رو تو اینترنت سرچ کرده و صحنه های خیلی زننده ای دیده است.
باهاش صحبت کردم و گفتم این تصاویر مربوط به بزرگ تر ها هست و مناسب سن شما نیست وهمین طور که ما دوست نداریم جلوی دیگران برهنه بشیم پس نباید تصاویر لخت دیگران رو هم ببینیم ولی باز تا غافل میشم میبینم میره سراغ سرچ این تصاویر و من همش باید مراقبش باشم!
نمیدونم چطور باید براش توضیح بدم این مسائل اصلا چی هست؟
و هر کاری میکنم که با من راحت باشه اصلا این طور نیست با این که اهل دعوا کردنش هم نیستم.
توصیف:
ظاهرا شما نگران کنجکاویهای جنسی پسر بچه ۸ ساله خود هستید.
ریشه:
1- معمولا چون ما نسبت به این موارد حساسیت داریم و حساسیت را نشان می‌دهیم، بچه ها را به سمت کنجکاوی بیشتر سوق می دهیم.
۲- وقتی بچه ها کم کم بزرگ میشوند تنها گذاشتنهای طولانی آنها در روزهای متوالی، تبعاتی برایشان دارد. اصولا بی برنامه بودن بچه ها هم مزید بر علت میشود.
۳- شاغل بودن مادر، باید حساب شده و با برنامه برای بچه ها باشد. اشتغال مادر به هر حال مشکلاتی برای بچه ها به همراه دارد.
۴- با بزرگ شدن و سواد دار شدن بچه ها، موبایل و ابزار دیجیتال، آفتهایی برایشان به همراه دارد به خصوص فضاهایی مانند اینستاگرام.
۵- جدایی پدر و مادر، بچه ها را دچار مشکلات عاطفی میکند.بروز عواطف به شیوه های مختلف خودش را نشان می‌دهد.
راهکارها:
1.با اینکه دیدن این مسائل برای شما به عنوان مادر سخت است، تا حد امکان خونسردی و آرامش خود را حفظ کنید. این اصل مهم را گوشه ذهنتان داشته باشید که هر چقدر نسبت به مسائل حساسیت نشان ندهید یا حساسیت را کمتر به پسرتان منتقل کنید، ماجراها با تبعات کمتری حل میشود. تمرکز روی مسائل، ماجرا را پیچیده تر میکند. به نظرمیرسد حساسیت شما زیاد است. بدون نشان دادن حساسیت، بعید است بچه ای اینقدر حساس شود. ببینید کجاها باهم چالش دارید و چند روز از خودتان مشاهده بنویسید. گلوگاههای چالش زا را پیدا کرده، و سعی کنید بیشتر با ایشان راه بیایید.
2.فعلا شرایط را برایش عادی سازی کنید. مثلا اینکه زنها مثل مردها لخت میشوند. استخر میروند و … یعنی یک سری اطلاعات ساده برایش داشته باشید که هم اطلاعاتی داده شود و هم حساسیت ایجاد نشود.
3.جدایی شما و همسرتان و شاغل بودن شما و تنها بودن او، برای پسرتان خیلی دردناک بوده. این نباید برای شما باعث عذاب وجدان بیش از حد باشد ولی پذیرفتن و یادآوری این قضیه برای شما کمک میکند شرایط پسرتان را بهتر درک کنید.شرایط شغلی خود شما، شرایط خاصی دارد و این قضیه ماجرا را پیچیده تر کرده. اگر امکان تغییر فضای شغلیتان را دارید پیشنهاد میکنم حتما این کار را انجام دهید.
4.اینکه او اصلا پدرش را ندیده و با او ارتباط نداشته لزوما خوب و مثبت نیست. بچه ها به هر دو والد نیاز دارند و او در این سن بیشتر به پدر احتیاج دارد. اگر بتوانید با پدر رایزنی کنید چه بهتر و اگر نه، باید مردی را برای مواقعی کنار پسرتان قرار دهید. مثلا دایی یا پدربزرگ. چون خلا پدر جدی است و با بزرگ شدن پسرتان جدی تر هم میشود.
5.حتما یک سرگرمی با موبایل و لپ تاپ برایش ایجاد کنید. مثلا اسکرچ. چیزی که او را جذب کرده و اصلا زمان خالی برایش نگذارد. همچنین از اشکال مختلف ابراز محبت به او استفاده کنید نه صرفا ایجاد امکانات مادی.
6.فعلا و تا مدتی او را تنها نگذارید. حتما کسی کنارش باشد و البته نامحسوس بدون تذکر دادن و ایجاد حساسیت.
7.در هر شرایطی فعالیتهای بدنی منظم برایش ایجاد کنید. دویدن، پریدن، بازیهای حرکتی حتی جنگ بالشها و بازیهای ساده. هیچ روزی نباید بدون بازیهای حرکتی بگذرد. – حتی الان و در شرایط کرونا، شرایط بیرون رفتن را برایش ایجاد کنید. دویدن در پارک و فعالیتهایی که بیرون از منزل او را خسته و سرگرم کند خیلی مفید است.
8.ارتباط با همسالان اکسیری است که معجزه میکند. به خصوص همسالانی که اهل بازی و فعالیت باشند و به اصطلاح بچه باشند و غرق در کودکی. اگر با مادر آنها ارتباط خوبی داشته باشید خیلی بهتر است.
