ترس مادر از کمالگرایی
مشاور: مریم صادق پور
پرسش:
سلام علیکم. من مادر سه فرزندم. یک مشکلی ترس از تاریکی هست. متاسفانه این ترس توی زندگیم زیادتر شده. اصلا کارهای عادی رو هم از ترس اینکه نشه تمومش کرد یا اصلا خوب نشه انجام نمی‌دم. ازهمه اینها بدتر همسرم ناراحته که بچه‌ها رو ترسو کردم. می‌فهم؛ ولی چیکار کنم؟
برای خودم و بچه‌ها باید چیکار کنم؟ خیلی از کودکیم خاطره ندارم. نوجون که بودم شب که شد خواستیم بخوابیم رفتم کنار مادر یدفعه نصف شب بیدارشدم. اتاق پرده نداشت. فکر کردم یکی توی بالکن ایستاده و داره ما رو نگاه میکنه. مامانم رو از ترس صدا کردم. گفتم دزده اونجا داره ما رو نگاه میکنه. بیدار شدن و گفتن چیزی نیس چراغها رو روشن کردن و معلوم شد کارتن یخچال بود بعلاوه ستون بالکن.
یبار دیگه وقتی با همسرم خونه تنها بودیم و خوابیده بودیم یدفعه صدایی شنیدم. بیدار شدم حس کردم آدمی داره از توی پذیرایی فرار میکنه و سریع می‌ره بیرون. جیغ زدم و همسرم بیدارشد. بلندشدن همه جا رو روشن کردن بهم آب دادن و ثابت کردن درب خونه قفل بوده. نمی‌دونم ولی من حس نکردم! دیدم.
ترس‌هایی که دارم: ترس از تاریکی و به تازگی ترس از انجام دادن کارها در موقع مناسبش یا شکل مطلوب. مثل سابق جرات کارهای معمولی هم ندارم. اینکه قاب خونه رو بزنم یا کار خونه خوب نباشه اصلا. من متولد ۵۷ هستم سن بچه ها ۵ و ۹ و ۱۴ سال دوتا پسر، یه دختر. پسرها رو چیکار کنم؟ نگرانشونم. بچه‌ها مثل من شدن مخصوصاً کوچیکه توی کاردستی درست کردن. یدفعه وسط کار ولش میکنه؛ چون شاید آخرش مطلوب نشه و خوب از آب درنیاد.
توصیف:
خانمی که ترس‌های متعدد دارد چطور می‌تواند کمتر بترسد و این ترس‌ها را به کودکانش منتقل نکند؟
ریشۀ ترس از کمالگرایی
- ترس‌ها و اضطراب‌های دوران کودکی و نوجوانی اگر ترمیم نشوند در ادامۀ زندگی همراه ما خواهند بود.
- بدیهی است که کودکان در ابتدای امر از چیزی نترسند و فقط واکنش‌های اطرافیان خصوصاً پدر و مادر است که در شکل‌گیری ترس‌های کودکان نقش دارد.
- ترس از کمالگرایی و توجه زیاد به نتیجه، شما را از انجام کارهای معمولی هم پشیمان می‌کند. این ویژگی به کودکان هم منتقل شود؛ چون کودک از والدینش الگو می‌گیرد.
راهکارهای مقابله با ترس از کمالگرایی
- چنانچه در زندگی شما ناآرامی و دلیلی برای اضطراب وجود دارد، آنها را با کمک همسرتان برطرف کنید. آرامش شما خیلی تاثیر گذار است.
- حتما برای خودتان وقت بگذارید؛ حتی شده به اندازۀ نیم ساعت پیاده‌روی تنها در پارک. یا یک خرید ساده، یا کتاب خواندن و تفریح با دوستان برای خودتان وقت بگذارید.
- هدف‌های کوچک و ساده برای خودتان تعیین کنید: مثلاً هدف امروز، پختن یک غذا است که همسر و فرزندتان از آن لذت ببرند. یا هدف امروز رسیدگی به گل و گیاه است و…
کارها و اهداف بزرگ و بلند مدت نداشته باشید؛ بلکه توجه کنید همین کارهای کوچک چقدر می‌تواند حس رضایت‌بخشی به شما دهد. - کارها را حتی در حد معمول انجام دهید. خیلی به نتیجه فکر نکنید و بیشتر به انجام دادن کارها فکر کنید. سعی کنید در حین انجام دادن حس خوبی داشته باشید.
- طبیعی است که هر انسانی از بعضی چیزها بترسد؛ اما شما تا جای ممکن باید تلاش کنید کودکتان از ترس شما مطلع نشود. لازم است به عنوان مادر، آیندۀ کودک را در نظر بگیرید و جلوی بچه‌ها ترس خود را بروز نداده یا به شکل فاحش و نامناسبی بروز ندهید.
- برنامۀ ورزشی برای خود و برنامۀ بازی حرکتی_هیجانی برای بچه‌ها تدارک ببینید. این کار هیجانات منفی را از شما دورتر می‌کند.
- بهتر است برای ریشه‌یابی و برطرف کردن ترس‌هایتان به یک روانشناس مراجعه کنید.
