چالش های خواهر و برادری

توصیف:

با چالش های خواهر و برادری چه کار باید کرد؟

ریشه:

○ زمان نگذاشتن پدر و مادر برای طراحی و اجرای فعالیت های مشترک بین خواهر و برادر.
○ نگذاشتن وقت فردی برای بچه ها توسط پدر و مادرباعث می‌شود بچه ها کمبود محبت را احساس کنند.
○ صحبت نکردن اعضای خانواده در مورد دغدغه هایی که بین خواهر و برادر ها دارند.
○ تعریف نکردن نقش های متناسب با سن و علاقه برای خواهر و برادر نسبت به همدیگر‌باعث سردرگمی آنها می‌شود.
○ دخالت های زیاد پدر و مادر در روابط بین خواهر و برادر و طرفداری از یک طرف باعث خشم بچه ها می‌شود.
○ سرگرم نبودن کودکان و بیکار بودنشان به دلیل زندگی در خانه های آپارتمانی، نداشتن حیاط، کم بودن همبازی ها و بیرون نبردن کودک، باعث شده کودکان مدت زیادی مشغول تلویزیون و موبایل بوده و انرژی شان تخلیه نشود، در نتیجه با هم دعوا کنند.

راهکارها:

1.طراحی کردن فعالیت های مشترک برای کودکانمان از جمله خمیر بازی، گل بازی، رنگ بازی (در حمام) و به خصوص بازی های هیجانی مانند دویدن و…
این بازی ها در هر رده سنی بچه ها را سرگرم کرده و ارتباط عاطفی خوبی بین آن ها ایجاد میکند.

2.زمان گذاشتن برای هر کدام از کودکان به صورت فردی و جداگانه، به خصوص برای دختران.

3.محبت کردن به کودکمان به معنای بیان ویژگی های کودک و توصیف کردن کارهای او (دیدن کودکمان)، بغل کردن، بوسیدن، صدا کردن اسم کودک به طور جداگانه و با الفاظ نیکو.

4.تشویق هر کدام از بچه ها به درست کردن هدیه هایی مانند نامه، نقاشی و… برای خواهر یا برادرش

5.در نظر گرفتن فضای ثابتی در قسمتی از خانه برای قرار دادن نامه ها و هدیه های مربوط به هر کدام از اعضای خانواده.
میتوانیم روی پاکت هایی عکس یا اسم هر عضو خانواده را بچسبانیم و در جای مشخصی قرار دهیم تا نامه های او در آنجا قرار گیرد.

6.تعریف کردن خاطرات خوب و بد خودمان برای همدیگر در مورد مسائلی که با خواهر و برادر کوچکتر یا بزرگترمان داشتیم.

7.صحبت کردن در مورد نقش مهم خواهر و برادری بدون حالت پند و نصیحت.
کارهایی که کودکمان برای خواهر یا برادرش انجام داده را برشمریم و اهمیت و خاص بودن آن را برایش بیان کنیم.

8.استفاده از کتاب داستان های متناسب با این موضوع مانند داستان حیواناتی که با خواهر و برادرشان دچار چالش شده اند.

9.دخالت نکردن و طرفداری نکردن در دعواها و درگیری های کودکانمان.
در درگیری های بین کودکانمان فقط مترجم باشیم. طرفداری کردن برای هر دو طرف آسیب های زیادی به همراه دارد. کسی که از او طرفدار میکنیم مغرور شده و فکر میکند روش درستی پیش گرفته و کسی که از او طرفداری نمیکنیم، تحقیر شده، حس بدی به ما پیدا کرده و اعتماد به نفسش کم می شود.

10.داشتن برنامه ی کامل و مطابق با علاقه ی هر کدام از کودکانمان در طول روز.
بیکار بودن کودکانمان باعث ایجاد دعوا و درگیری های لفظی می شود.

11.بیان کردن و نوشتن خوبی های کودکانمان.
رفتارهای منفی کودکمان را ندیده بگیریم و از رفتارهای مثبتش تعریف کنیم.