سن رفتن به مدرسه

توصیف:

آیا زود فرستادن به مدرسه خوب است؟ آیا جهشی خواندن و یا زودتر سواد یادگرفتن و یا… به بچه ها کمک می کند؟

ریشه:

1.یک باور نسبتا اشتباه وجود دارد که ما فکر می کنیم اگر جلوتر از سنشان چیزهایی یاد بگیرند موفق ترند. اما عموما این بچه ها در تعامل با همسالان و محیط پس از مدتی دچار مشکل می شوند و دچار سرخوردگی می شوند.
2.هوش و استعداد بر اساس نظریه های جدید ابعاد مختلفی دارد، گاهی ما حافظه ی خوب را با هوش اشتباه می گیریم.یا گاهی قدرت محاسبات بالا را به واسطه ی تمرین و مهارت برابر با هوش ریاضی بالا می دانیم. بچه ها ابعاد مختلفی دارند که باید رشد کند. رشد جسمی(به واسطه ی ورزش و تغذیه مناسب)، رشد اجتماعی ( به واسطه ی تعامل با همسالان، تعامل با محیط واقعی محله و شهر)، رشد عاطفی، رشد علمی، رشد معنوی و … . ما با تمرکز بر یک بخش خاص باعث می شویم بخش عمده ای از نیازهای طبیعی فرزندمان نادیده گرفته شود.
بسیاری مواقع ما با این تمرکزمان و تشویقهایمان، کودکمان را از سنش و اقتضائات سنیش که همان کودکی کردن است جدا می کنیم که نتیجه ی آن نشاط پایین، زودرنجی، غرور و بسیاری آفات شخصیتی و اخلاقی دیگر است.
3.آسیب دیگر این نوع برنامه ریزی بحث عجول شدن بچه است. روند رشد بچه ها باید کند و معقول باشد. یکی از مشکلات نخبگان در سیستم های معمولی این است که نمی تواند صبوری کنند و هم پای دیگران پیش بیایند.همین باعث می شود تنها و منزوی، شوند.

راهکارها:

1.بهترین سن برای استعداد سنجی دوره ی دوم ابتدایی(بین 10تا14سال) است، دوره ای که شاکله ی شخصیت بچه ها شکل گرفتند، نسبت به توانمندی های خود آگاه شده اند و ظرفیت فعالیت بالایی پیدا کرده اند. تا آن سن باید فرصت بدهیم تا بچه ها زمینه های مختلف را تجربه کنند.از طریق بازی و فعالیت های عملی.
بازی های حرکتی(مهارت های حرکتی را افزایش می دهد و سوخت و ساز بچه ها را تنظیم می کند)، بازی های هیجانی(مهارت های احساسی بچه ها را رشد می دهد و نشاطشان را بالا می برد و بسیاری مواقع اختلالات را هم درمان می کند)، بازی های فکری(مهارت های ذهنی بچه ها را افزایش می دهد)، بازی های نمایشی(نقش پذیری و خلاقیت را رشد می دهد)، بازی های هنری(مثل بازی با رنگ و … که زیبایی شناسی و خلاقیت بچه ها را رشد می دهد و نگاه جزء نگر بچه ها را تقویت می کند)، بازی های آموزشی ( ریاضی و فارسی و علوم و … که دروس را در قالب بازی آموزش می دهد و گاهی بچه به وسیله آن ها آموخته هایش را تمرین می کند مثل تیزبین حروف و اعداد، کارت حافظه کلمات)

2.توصیه می کنم کانال باقچه را دنبال کنید تا با نمونه ی این فعالیت ها آشنا شوید.

3.می‌توانید فرزندتان را در مدرسه ای ثبت نام کنید که رویکرد آموزشی فعال و پویایی داشته باشد. برای همه جنبه های رشد بچه‌ها برنامه‌ریزی داشته باشد. در این صورت نه تنها استعداد فرزندتان هدر نمی‌رود بلکه شکوفاتر هم خواهد شد و استعدادهای دیگری هم بروز خواهد کرد.

4.بهتر است نوع برخورد شما و بقیه با فرزندتان طوری نباشد که او فکر کند تافته جدابافته است. باید فضا برایش طوری باشد که انگار مثل بقیه بچه هاست و زندگی معمولی داشته باشد.