عزت نفس و اعتماد به نفس

نام مشاور : سرکار خانم یعقوبی

پرسش

پسری ۹ ساله دارم که عصبی و پرخاشگره و کم حوصله هست.
در کنترل هیجاناتش هم مشکل داره، یعنی وقتی ناراحته سریع واکنش نشون میده و وقتی خوشحاله هم سریع واکنش داره. بالا پایین میپره، میدوه و داد میزنه.
اعتماد به نفسش پایینه همش میگه نمیتونم نمیشه !!
در روابط اجتماعی اگه از کسی بدش بیاد کوتاه نمیاد ولی با کسانی که دوستشون داره رابطه خوبی داره
مهربونه و تعصبی هست و از ناراحتی و گریه کوچکترها ناراحت میشه
خیلی کمک کردن را دوست داره کارای بزرگترها را دوست داره
علاقه زیادی به تعمیر وسایل داره.
درون گراست اگه ارثی باشه میشه بهبود داد؟
میتونم کاری کنم اعتماد به نفس و کنترل هیجانیش بهتر بشه؟

توصیف مسئله

نحوه تعامل با پسر بچه نه ساله که اعتماد به نفس پایین و برون ریزی هیجان دارد چیست؟

ریشه

  1. ویژگی های روحی و عاطفی بچه ها، همانند ظاهر آنان متفاوت است. هر بچه ای ویژگی های اخلاقی خود را دارد که بخشی از آن را از والدین به ارث می برد و بخشی دیگر حاصل تعامل با اطرافیان است.
  2.  ویژگی های اخلاقی و رفتاری کودک، شخصیت او را می سازد و تعامل با کودک، این ویژگی ها را درونی میکند. والدین بصورت ناخواسته با برچسب زدن به کودک، شخصیت او را خدشه دار می کنند.
  3.  تفاوت کودک با بزرگسال، علاوه بر ویژگی های ظاهری، ویژگی های اخلاقی می باشد. کودکان بدون حاشیه و ملاحظه، حرف می زنند و احساسات خود را بیان می کنند. در هنگام ناراحتی، ناراحت می شوند و در هنگام خوشحالی، خوشحال می شوند.
    وقتی از کسی بدش بیاید، تعارف ندارد و خیلی ملاحظاتی که بزرگسالان دارند را ندارد. این از صفا دل و پاکی وجود آنان است.
  4.  برخی از والدین کمال گرا هستند. همیشه دوست دارند همه چیز به بهترین شکل ممکن باشد، در حالیکه همیشه آنچه ما می خواهیم پیش نمی آید.
  5.  میزان ریسک پذیری و انعطاف پذیری بچه ها، به میزان قواعد و چارچوب های والدین بستگی دارد. والدینی که چارچوب های فراوانی دارند، کودکان با اعتماد به نفس کمتری دارند.
بخوانید  هر نیم ساعت میگه دستشویی دارم که آب بازی کنه

راهکارها

  1. حال خوب مادر، فضای خانه را گرم و پر انرژی می کند. خداروشکر که شما صاحب فرزندی خوب و با ویژگی های اخلاقی عالی هستید. به ویژگی های خوب فرزند و اطرافیان خود فکر کنید و بیان کنید و از لحظه لحظه بودن در کنار هم لذت ببرید.
  2. فرزند شما نیازمند تخلیه هیجان و بازی های هیجانی می باشد و این نیاز در مورد همه پسر بچه های این مقطع سنی وجود دارد. در صورت امکان او را باشگاه، پارک، زمین فوتبال، کلاس ورزشی مناسب ببرید. حداقل هفته ای دو بار همراه پدرشان زمین فوتبال یا استخر بروند.
  3. به فرزند خود محبت کنید. ویژگی های خوب او را نام ببرید. از او تعریف و تمجید کنید. خوشحالی خود را از بودن در کنار او بیان کنید.
  4. پدر زمان بیشتری برای فرزند خود بگذارد. با او صحبت کند، به حرف های او گوش دهد، همراه او تفریح و پارک برود، او را زیاد ببوسد، در آغوش بگیرد. با هم کشتی بگیرند.
  5. یک فعالیت مناسب دست ورزی برای فرزند خود فراهم کنید. مثلاً: درست کردن وسایل خانه با ابزار بازیافتی، کار با چوب، معرق، ساخت کیت، آشپزی، … میتواند چیزهایی که درست کرد را به نمایش بگذارد و حتی در بین اقوام و دوستان بازاریابی کند.
  6. حتما کارگاه عزت نفس را گوش دهید.
  7. چارچوب ها و قواعد خود را کم کنید. به فرزند خود کمتر باید و نباید بگویید. به او اعتماد کنید و به نظراتش و شخصیتش احترام بگذارید.