توصیف:

پسر 8 ساله ای که بازی‌های تخیلی می‌کند و حرف‌هایی در مورد خودش به بقیه می‌گوید که واقعیت ندارد.

ریشه:

1.به نظر می‌رسد که حساسیت شما نسبت به کارهای پسرتان زیاد است. تا حد زیادی از توصیفی که کردید به نظر می‌رسد که طبیعی است و شما خود را در خصوص بازی های خیالی پسرتان بی‌دلیل نگران کرده‌اید.
2. دلیل حرف‌های پسرتان به دوستانش، نیاز به برقراری ارتباط و دیده شدن است. به نظر می‌رسد این دیده شدن در خانه تامین نشده و پسرتان می‌خواهد با این کار جلب توجه کند.
3.ظاهرا تذکرات و امر و نهی‌های شما زیاد است و همین روی اعتماد به نفس پسرتان تاثیرگذاشته و او سعی می‌کند با این کار خود را نشان دهد.
4.خیال‌پردازی در بچه‌ها امری طبیعی است آن‌ها دوست دارند خود را جای شخصیت‌های مورد علاقه‌شان بگذارند.
5. عدم آگاهی از ویژگی‌های سنی بچه ها می‌تواند ما را تا حد زیادی نسبت به کارهای آن‌ها نگران کند.

راهکارها:

1.حساسیت و تذکرات خود را روی کارهای پسرتان کاهش دهید و او را همین گونه که هست بپذیرید تا اعتماد به نفسش بالاتر رود.

2.با یک خانواده‌ی خوب که حسّاسیت پایینی دارند، رفت‌وآمد کنید؛ زیرا تعامل با آن‌ها در درازمدّت حسّاسیت‌هایتان را کاهش می‌دهد.

3.خیال‌پردازی کودکان طبیعی است، آن‌ها هم مانند همه‌ی انسان‌ها نیاز به برقراری ارتباط دارند. آن‌چه به این نیاز پاسخ می‌دهد، بازی‌کردن است. پس هم شما و هم پدرش با او بازی‌های حرکتی و هیجان‌انگیزی مانند بدوبدو انجام دهید، تا نیازش به توجّه برطرف شود.
انجام بازی‌های هیجانی خوبی‌های دیگری هم دارد؛ مثل این‌که حسّاسیت‌های شما را کاهش می‌دهد و این‌که فرزندتان راه دیگری را برای برقراری ارتباط با دوستانش یاد می‌گیرد و می‌فهمد که می‌تواند با آن‌ها بازی کند( متوجّه می‌شود، خیال‌پردازی تنها راه برقراری رابطه نیست.)
یا اینکه با پدرش مشغول ساخت و ساز با کارتن و اره شود یا با هم وسیله‌ای را تعمیر کنند.

4.به او در خانه مسئولیت‌های در حد توانش بدهید. از او بابت کارهایش تشکر کنید و جلوی همه بازگو کنید تا نیازش به توجه رفع شود.

5.برای بهبود سطح اعتماد به نفسش سعی کنید کارهای منفی‌اش را نادیده بگیرید و بیشتر کارهای مثبتش را به رویش بیاورید.